Η κυρία Γκάσκελ (Elizabeth Gaskell), πατρικό Stevenson) γεννήθηκε το 1810 στο Τσέλσι του Λονδίνου. Το 1832 παντρεύτηκε τον William Gaskell, ιερέα, ο οποίος ήταν επίσης λογοτέχνης. Το 1848 εξέδωσε ανώνυμα το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο Mary Barton. Άλλα έργα της είναι το "Cranford" (1853) και το "North and South" (1854). Έγινε κυρίως γνωστή για τις ιστορίες φαντασμάτων που έγραφε όταν ο φίλος της Κάρολος Ντίκενς τις δημοσίευσε στο περιοδικό του "Household Words". Πέθανε το 1865 στο Χόλιμπουρν.

Αγγλίδα συγγραφέας, δημοσιογράφος και αιγυπτιολόγος. Το πλήρες της όνομα ήταν Amelia Ann Blandford Edwards (1831-1892). Το πρώτο της ποίημα δημοσιεύτηκε όταν ήταν επτά ετών και το πρώτο της διήγημα όταν ήταν δώδεκα. Τα άρθρα της, τα διηγήματα και τα μυθιστορήματά της γνώρισαν σημαντική επιτυχία -ανάμεσά τους τα "Barbara's History" (1864) και "Lord Brakenbury" (1880)- αλλά έγινε ακόμη πιο γνωστή για τα ταξιδιωτικά της κείμενα και για το ενδιαφέρον της για την Αρχαία Αίγυπτο (ίδρυσε μαζί με τον Reginald Pool το "Egypt Exploration Fund" και εργάστηκε σκληρά για να κερδίσει την αναγνώριση και την υποστήριξή του). Συμμετείχε, επίσης, ενεργά, στο κίνημα των σουφραζετών.

Γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1837. Μορφώθηκε από ιδιωτικούς δασκάλους και εργάστηκε ως ηθοποιός για τρία χρόνια. έγραψε περίπου εβδομήντα πέντε μυθιστορήματα, με γνωστότερο το "Lady Audley's Secret" (1862), το οποίο την έκανε διάσημη. Το 1866 ίδρυσε το λογοτεχνικό περιοδικό "Belgravia Magazine". Άλλα έργα της είναι τα "The Doctor's Wife" (1864), "Vixen" (1879), "Rough Justice" (1898), καθώς και το θεατρικό "Griselda" (1873). Πέθανε το 1915 στο Ρίτσμοντ.

Η Edith Nesbit ήταν αγγλίδα συγγραφέας παιδικών βιβλίων, ποιήτρια και πολιτική ακτιβίστρια (Kennington 1858 - New Romney 1924). Έγραψε περίπου 60 βιβλία παιδικής λογοτεχνίας. Επίσης, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της The Fabian Society, μιας προδρομικής οργάνωσης του σημερινού Εργατικού Κόμματος.

Η Μάργκαρετ Όλιφαντ (Mrs Oliphant) γεννήθηκε το 1828 στη Σκοτία. Το 1849 εξέδωσε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο "Passages in the Life of Mrs Margaret Maitland". Το 1859 έζησε για λίγο στην Ιταλία. Επέστρεψε στην Αγγλία την ίδια χρονιά, μετά το θάνατο του συζύγου της, και έγραψε πολλά ιστορικά έργα, καθώς και μυθιστορήματα. Πέθανε στο Λονδίνο το 1897.

H Ίντιθ Γουόρτον γεννήθηκε το 1862 από πλούσια οικογένεια της Νέας Υόρκης. Το 1885 παντρεύτηκε τον 'Εντουαρντ Pόμπινς Γουόρτον, τραπεζίτη από τη Βοστόνη. Εγκαταστάθηκαν στη Γαλλία το 1907, αλλά δεν πήγε καλά ο γάμος τους και χώρισαν το 1913, τόσο λόγω των ψυχολογικών προβλημάτων του 'Εντουαρντ όσο και λόγω της προσπάθειας της Ίντιθ να συνδυάσει τα καθήκοντα της συζύγου με τις φιλοδοξίες της συγγραφέως. Μετά το διαζύγιό της, η Ίντιθ συνέχισε να ζει στη Γαλλία, όπου παρέμεινε μέχρι το θάνατό της. Στο λογοτεχνικό σαλόνι της σύχναζαν συγγραφείς όπως ο συμπατριώτης της Χένρι Τζέιμς, με τον οποίο ήταν στενοί φίλοι, ο Γουόλτερ Μπέρι και πολλοί άλλοι. Μεταξύ των έργων της συμπεριλαμβάνονται "Τα χρόνια της αθωότητας" , "Το σπίτι της ευθυμίας", "Μαντάμ ντε Τρέιμ", "Χαμένες ψυχές και άλλα διηγήματα", "Οι αντίζηλες" κ.ά. Δούλευε το τελευταίο της μυθιστόρημα "Οι κουρσάροι", όταν πέθανε στις 11 Αυγούστου 1937.

Η Μαίρη Ελέανορ Γουίλκινς Φρίμαν (31 Οκτωβρίου 1852-13 Μαρτίου 1930) υπήρξε επιφανής Αμερικανίδα συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Μασαχουσέτη και φοίτησε στο κολέγιο του Μάουντ Χόλιοκ τη χρονιά 1870-1. Αργότερα ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Μπράτλμπορο. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στη Μασαχουσέτη και στο Βερμόντ. Άρχισε να γράφει ιστορίες για παιδιά από τα εφηβικά της χρόνια, για να στηρίξει την οικογένειά της, και γνώρισε γρήγορα την επιτυχία. Έγραψε τα καλύτερα έργα της την περίοδο 1880-1900, όταν ζούσε στο Ράντολφ- πάνω από είκοσι τόμους με διηγήματα και νουβέλες. Καλύτερα έργα της θεωρούνται δύο συλλογές διηγημάτων, "Ένα ταπεινό ειδύλλιο και άλλες ιστορίες" (1887), και "Μια γκουβερνάντα της Νέας Αγγλίας και άλλες ιστορίες" (1891). Τα διηγήματα της περιγράφουν τη ζωή στη Νέα Αγγλία και περιλαμβάνονται στα καλύτερα του είδους. Τον Απρίλιο του 1926, η Φρίμαν ήταν η πρώτη που τιμήθηκε με το Μετάλλιο "Γουίλιαμ Ντιν Χάουελς" για διάκριση στο μυθιστόρημα, από την Αμερικανική Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών. Πέθανε στο Μέτουχεν και τάφηκε στο κοιμητήριο του Νιου Τζέρσι.

Ο Νίκος Σταμπάκης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1969. Είναι ιστορικός του κινηματογράφου, μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων. Έχει εντρυφήσει επί μακρόν στο έργο του Luis Bunuel, εν μέρει υπό το πρόσχημα της 'ακαδημαϊκής' ενασχόλησης (δημοσιεύσεις στην αγγλική και ελληνική, ανακοίνωση σε διεθνές συνέδριο, επιτυχώς διεξαχθείσα διδακτορική έρευνα σε βρετανικό πανεπιστήμιο). Η εφηβική του ποίηση δημοσιεύθηκε το 1992 από τις εκδόσεις "Νεφέλη". Το νεότερο ποιητικό έργο του αρχίζει τώρα να εκδίδεται. Έχει παρουσιάσει και επιμεληθεί βιβλία των συγγραφέων Percy Bysshe Shelley, Joris-Karl Huysmans, George du Maurier, Rikki Ducornet, κ.ά., ορισμένα από τα οποία έχει μεταφράσει ο ίδιος. Έχει επίσης μετάσχει ως συνεπιμελητής και συν-μεταφραστής σε υπό έκδοσιν ανθολογία διεθνούς υπερρεαλισμού και άλλες σχεδιαζόμενες υπερρεαλιστικές εκδόσεις. Από το 2004 ανήκει στην ομάδα του περιοδικού "Φαρφουλάς" και συνεργάζεται με το περιοδικό "Νέα Συντέλεια" ως μεταφραστής (κυρίως υπερρεαλιστικών κειμένων) και κειμενογράφος. Είναι ιδρυτικό μέλος της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Αθηνών. Έχει εκδόσει την ποιητική συλλογή "Το μπαούλο με τις μπίλιες" (εκδ. Φαρφουλάς, 2007) και έχει μεταφράσει ποίηση του Benjamin Peret ("Απαγορεύεται η αφισοκόλληση", εκδ. Ύψιλον, Edward Lear ("Τα γραπτά της Α-νοησίας", εκδ. Φαρφουλάς, 2007), την ανθολογία "Surrealism in Greece" (εκδ. University of Texas Press, 2008) και πολλά άλλα βιβλία και μικρότερα κείμενα.

Ο Μιχάλης Παπαντωνόπουλος γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Πλάσματα της νύχτας" (Δωδώνη, 2001), "Δ" (Ερατώ, 2006) και "Συμεών Βάλας [Ένα σχεδίασμα]" (Μελάνι, 2010). Έχει μεταφράσει στα ελληνικά ποιητικά και πεζά έργα των Γκέοργκ Τρακλ, Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέητς, Όσκαρ Ουάιλντ, Νοβάλις, κ.ά.Το προσωπικό του ιστολόγιο είναι: http://mixalispapantonopoulos.blogspot.com.

Η Ευαγγελία Κουλιζάκη είναι ηθοποιός, συγγραφέας και μεταφράστρια. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και υποκριτική και σκηνοθεσία στο "Θέατρο των Αλλαγών". Παίζει στο θέατρο, γράφει ποίηση και διηγήματα, μεταφράζει από τα αγγλικά και εργάζεται για τις εκδόσεις "Ars Nocturna".

Ο Νίκος Σταμπάκης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1969. Είναι ιστορικός του κινηματογράφου, μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων. Έχει εντρυφήσει επί μακρόν στο έργο του Luis Bunuel, εν μέρει υπό το πρόσχημα της 'ακαδημαϊκής' ενασχόλησης (δημοσιεύσεις στην αγγλική και ελληνική, ανακοίνωση σε διεθνές συνέδριο, επιτυχώς διεξαχθείσα διδακτορική έρευνα σε βρετανικό πανεπιστήμιο). Η εφηβική του ποίηση δημοσιεύθηκε το 1992 από τις εκδόσεις "Νεφέλη". Το νεότερο ποιητικό έργο του αρχίζει τώρα να εκδίδεται. Έχει παρουσιάσει και επιμεληθεί βιβλία των συγγραφέων Percy Bysshe Shelley, Joris-Karl Huysmans, George du Maurier, Rikki Ducornet, κ.ά., ορισμένα από τα οποία έχει μεταφράσει ο ίδιος. Έχει επίσης μετάσχει ως συνεπιμελητής και συν-μεταφραστής σε υπό έκδοσιν ανθολογία διεθνούς υπερρεαλισμού και άλλες σχεδιαζόμενες υπερρεαλιστικές εκδόσεις. Από το 2004 ανήκει στην ομάδα του περιοδικού "Φαρφουλάς" και συνεργάζεται με το περιοδικό "Νέα Συντέλεια" ως μεταφραστής (κυρίως υπερρεαλιστικών κειμένων) και κειμενογράφος. Είναι ιδρυτικό μέλος της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Αθηνών. Έχει εκδόσει την ποιητική συλλογή "Το μπαούλο με τις μπίλιες" (εκδ. Φαρφουλάς, 2007) και έχει μεταφράσει ποίηση του Benjamin Peret ("Απαγορεύεται η αφισοκόλληση", εκδ. Ύψιλον, Edward Lear ("Τα γραπτά της Α-νοησίας", εκδ. Φαρφουλάς, 2007), την ανθολογία "Surrealism in Greece" (εκδ. University of Texas Press, 2008) και πολλά άλλα βιβλία και μικρότερα κείμενα.