Ο Θέμης Ξανθόπουλος διετέλεσε υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ, πρώην Πρύτανης στο ΕΘνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο.

Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε στην Απείραθο της Νάξου το 1922. Το 1940 εισάγεται στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Κατά τη ναζιστική Κατοχή αναπτύσσει έντονη απελευθερωτική δράση. Τη νύχτα της 30ης Μαΐου μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατεβάζουν τη σβάστικα και καταδικάζονται ερήμην σε θάνατο. Στην Κατοχή φυλακίζεται, βασανίζεται, καταδικάζεται και αντιμετωπίζει τη θανατική ποινή. Η ποινή δεν εκτελείται, ύστερα από διαμαρτυρίες του ελληνικού λαού και της διεθνούς κοινής γνώμης. Αποφυλακίζεται το 1954. Το 1951, αν και φυλακισμένος, εκλέγεται βουλευτής με την ΕΔΑ. Το 1981 εκλέγεται βουλευτής Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ και το 1984 ευρωβουλευτής. Στις εκλογές του 1985 επανεκλέγεται βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ. Στις βουλευτικές εκλογές του 2000 ήταν υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού. Το 2002, διαμόρφωσε την πολιτική ομάδα Ενεργοί Πολίτες. Η πολιτική αυτή ομάδα σε συνεργασία με τον Συνασπισμό και άλλα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς, μέσω του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 2004. Στις 6 Μαΐου 2012 εξελέγη βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το 1996 αναγορεύεται Επίτιμος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Πατρών. Είναι επίσης επίτιμο μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.

Ο Πέτρος Γέμτος γεννήθηκε στη Λάρισα το 1939. Σπούδασε νομικά, οικονομικά, κοινωνιολογία και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια Αθηνών και Tubingen της Γερμανίας. Είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τ. Πρύτανης. Είναι διδάκτωρ της Νομικής και της Οικονομικής του Πανεπιστημίου Tubingen, υφηγητής της επιστημολογίας της Οικονομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τακτικός καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας και ιστορίας των κοινωνικών επιστημών του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας. Υπήρξε Πρόεδρος και ενεργό μέλος πολλών εθνικών και διεθνών εκπαιδευτικών και ερευνητικών οργανισμών και επιτροπών. Είναι συγγραφέας 13 βιβλίων και 200 περίπου άρθρων σε συλλογικούς τόμους και έγκυρα επιστημονικά περιοδικά, που καλύπτουν τους τομείς του Δικαίου, της Οικονομικής, της φιλοσοφίας και μεθοδολογίας των κοινωνικών επιστημών, των διεθνών σχέσεων, της θεωρίας των θεσμών. Ιδιαίτερο βάρος έχει στο έργο του η μελέτη της διεπιστημονικής συνεργασίας Οικονομικής και Νομικής που οδήγησε στην πρώτη εμφάνιση της Οικονομικής Ανάλυσης του Δικαίου στη χώρα μας.

Ο Μπάμπης Κουβέλης γεννήθηκε στις Φυτείες του Ξηρομέρου. Σπούδασε στον Πειραιά και στην Αθήνα, και σταδιοδρόμησε ως οικονομολόγος στην Τράπεζα ΕΤΒΑ. Συμμετέχει στο Δ.Σ. της Αιτωλικής Πολιτιστικής Εταιρείας (ΑΙ.ΠΟ.Ε.), είναι αντιπρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών, υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών (Ε.Α.Λ.), είναι μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Στερεοελλαδικών Μελετών και μέλος του Συνδέσμου Ιστορικών Συγγραφέων. Έχει χρηματίσει αντιπρόεδρος της Παναιτωλοακαρνανικής Συνομοσπονδίας (ΠΑΝ.ΣΥ.) πολιτιστικών συλλόγων, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου (Ο.Π.Σ.Υ.Ξ.) και επί 18 έτη πρόεδρος του Συλλόγου των Φυτειωτών της Αθήνας "Το Λιγοβίτσι".Υπήρξε εκδότης-διευθυντής της εφημερίδας "Το Ξηρόμερο" και από το 1989 μέχρι το 2007 άσκησε το αντίστοιχο έργο στην εφημερίδα "Φυτειώτικα νέα". Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1997 εξέδωσε το βιβλίο "Το χωριό μου οι Φυτείες", όταν ακόμα το έλεγαν Μαχαλά, το 1999 το "Λεξιλόγιο του Ξηρομέρου", το 2001 τα "Χρονογραφήματα για το Ξηρόμερο και τους Ξηρομερίτες", το 2008 τα "Χρονογραφήματα στο ξηρομερίτικο γλωσσικό ιδίωμα", το 2010 τα "Παθήματα στρατιωτικού βίου λοχίου Σπαή Φ. Σπυρίδωνος, κλάσεως 1915 και το 2011 το "Πάνθεον των Ξηρομεριτών αγωνιστών όλων των πολέμων από το 1821 ως το 1940-1941".

Ο Γεώργιος Σπ. Μπαρμπαρούσης γεννήθηκε το 1965 στο χωριό Βλυζιανά Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας και μεγάλωσε στη Μπαμπίνη Αιτωλοακαρνανίας, όπου μετοίκισε η οικογένειά του το 1972. Φοίτησε στο γυμνάσιο Φυτειών και στο Επαγγελματικό Λύκειο Αγρινίου. Σπούδασε στο Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας του Τ.Ε.Ι. Αθήνας και στο Τμήμα Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι υποψήφιος διδάκτορας φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα διατριβής το νεοελληνικό διαφωτισμό. Δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο το 2002 με τίτλο "Μπαμπίνη: Αρχαίες Φοιτίες" και έχει γράψει ιστορικά μελετήματα και άρθρα στον περιοδικό Τύπο του Ξηρομέρου.

Ο Β. Α. Λαμπρόπουλος είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας 60 βιβλίων από τα οποία έχουν εκδοθεί τα 55. Ο εκδοτικός οίκος Βασδέκη έχει εκδώσει περισσότερα από 15 , μεταξύ των οποίων λογοτεχνικά, έρευνας, ιστορίας, δοκίμιο και δημοσιογραφικά. Ο συγγραφέας είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ , μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, του Συνδέσμου Ιστορικών Συγγραφέων, της Ένωσης Αιτωλοακαρνανών Λογοτεχνών κ.ά. Συνεργάζεται με την ΑΧΕΠΑ Νέας Νοτίου Ουαλίας και Νέας Ζηλανδίας, ως συντονιστής μέλος του Δ.Σ. του Κένρου Ποίησης και Ελληνικής Λογοτεχνίας "Κωστής Παλαμάς", στο Σίντεϋ και είναι εκπρόσωπος στην Ελλάδα της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και Καλλιτεχνών Αυστραλίας.

Ο Πέτρος Μπερερής κατάγεται από τη Γουριά Μεσολογγίου και κατοικεί στην Αθήνα. Σπούδασε στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων, στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δ.Ε., στο Παιδαγωγικό τμήμα Δ.Ε. και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι Διδάκτωρ Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διατέλεσε Διευθυντής Σπουδών Π.Ε. του ΥΠ.Ε.Π.Θ., Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε και επιστημονικός εκπρόσωπος του ΥΠ.Ε.Π.Θ. στην Ευρωπαϊκή Επιστημονική Επιτροπή AD HOC για θέματα Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ι.Π.Ο.Δ.Ε. Παράλληλα διδάσκει στο Μαράσλειο Διδασκαλείο και στα Π.Ε.Κ το γνωστικό αντικείμενο της Διαπολιτισμικής Παιδαγωγικής και Διδακτικής. Είναι Σύμβουλος στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.

Η Χρυσούλα Σπυρέλη γεννήθηκε στον Άγιο Βλάση Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 2003 είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται σε θέματα νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ασχολείται με την περίοδο 1920 κι εξής. Έχει δημοσιεύσει τις μελέτες : "Το περιοδικό Νέα Γράμματα" 1924, "Βίγλα 1923: Ένα λογοτεχνικό περιοδικό τον Μεσοπολέμου στο "ποιητικό" Μεσολόγγι", "Μεγάλη Παρασκευή του 44 στο Αγρίνιο. Η λογοτεχνική επεξεργασία ενός ιστορικού γεγονότος", κ.ά. Συμμετέχει σε επιστημονικά συνέδρια και αρθρογραφεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Έρευνας τοπικής ιστορίας και πολιτισμού Αιτωλοακαρνανίας. Από το 2008, σε συνεργασία με τον Γιώργο Λαουρδέκη είναι υπεύθυνη της σειράς "Νεοέλληνες συγγραφείς - Βιβλιογραφία" των εκδόσεων της Παπαχαραλαμπείου Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου. Το 2007 κυκλοφόρησε το βιβλίο της "Τα ποιήματα του Αθ. Κυριαζή (1887-1950). Συμβολή στην επαναξιολόγηση των ελασσόνων του Μεσολογγίου" (εκδ. Γαβριηλίδης). Γράφει επίσης ποιήματα και έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή ("Τηλε-φάος", 2002). Ζει και εργάζεται στο Αγρίνιο ως φιλόλογος καθηγήτρια. Είναι παντρεμένη με τον εκπαιδευτικό Γιώργο Υφαντή και έχει δύο παιδιά.

Ο Κλεομένης Σ. Κουτσούκης είναι καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και διευθυντής του Κέντρου Πολιτικών Ερευνών. Από το 1986 διδάσκει μεταξύ άλλων το μάθημα της Μεθοδολογίας στην πολιτική και κοινωνική έρευνα (Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας). Στις ερευνητικές του ενασχολήσεις, ιδιαίτερα στο χώρο της Συγκριτικής Πολιτικής, χρησιμοποιεί μεθόδους και τεχνικές της σύγχρονης πολιτικής ανάλυσης.

Ο ομότιμος καθηγητής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Θανάσης Παλιούρας, εξ Αγρινίου ορμώμενος, περπατά στα μονοπάτια της ιστορικής και αρχαιολογικής έρευνας καθώς περιέρχεται, χρόνια τώρα, τις αυλές πότε τις βυζαντινές και πότε τις μεταβυζαντινές, ανάμεσα σε πόλεις ερειπωμένες, δρόμους ιστορικούς, θάλασσες πειρατικές, σπήλαια απόκρημνα, μνημεία ονομαστά και ταπεινά. Επισκέπτεται επώνυμους και ανώνυμους ζωγράφους, διαβάζει επιγραφές, μελετά τοιχογραφίες και φορητές εικόνες, προσκυνά θαυματουργές Παναγιές από τον Προυσό μέχρι την Βενετία, το Άγιον Όρος, την Κωνσταντινούπολη, το Σινά, τα Ιεροσόλυμα και την Καππαδοκία. Μέσα από τις ανασκαφές γυρίζει στο παρελθόν και ανασταίνει τον βυζαντινό πολιτισμό. Από πολύ νωρίς αγάπησε παράλληλα την ποίηση και σμίλεψε μικρά πεζά κείμενα. Μέσα του, μια ζωή, παλεύει ο αρχαιολόγος με τον λογοτέχνη.

Ο Χρήστος Κορέλας γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1934. Από φοιτητής έγραφε στην εφημερίδα «Νέα εποχή» του Πάνου Βλασσόπουλου. Αργότερα στη «Νέα Εστία», στις «Τομές», στο «Δώμα», στη «Ρίζα», στην «Παρουσία», στην «Ευθύνη», στην «Παρέμβαση», στη «Φηγό» και αλλού. Δοκίμια σε αισθητικά θέματα έγραψε στις εφημερίδες «Καθημερινή», « Εβδόμη» και «Έθνος». Και κριτικές, σε δοκιμιακό ύφος, στο περιοδικό «Εποπτεία». Οι συνεργασίες του με περιοδικά κι εφημερίδες υπήρξαν ανελλιπείς και συνεχίζονται, όπως και στα «Αιτωλικά» της ΑΙ.ΠΟ.Ε. Ως καθηγητής, στον εκπαιδευτικό τομέα, πέραν των μελετών του, δημιούργησε τα φροντιστήρια "Ακάδημος". Στις εκδόσεις "Κάδμος" ενέταξε την εκπαιδευτική σειρά των βιβλίων του. Διηύθυνε τις εφημερίδες "Κάτοπτρο" και "Υγειονομικό Βήμα". Υπήρξε κατά καιρούς μέλος κριτικών επιτροπών. Έλαβε μέρος ως ομιλητής σε πολλά συμπόσια, όπως για το Ι. Μ. Παναγιωτόπουλο, το Φώτη Κόντογλου, τον Π. Β. Πάσχο, το Σεφέρη και σε όλα τα συνέδρια και τις ημερίδες της ΑΙ.ΠΟ.Ε. (Αιτωλικής Πολιτιστικής Εταιρείας). Έχει εκδώσει 26 βιβλία: Μυθιστορήματα, διηγήματα, αισθητικά δοκίμια, αναλύσεις λογοτεχνικών κειμένων, μελέτες σε αρχαίους συγγραφείς, ιστορικά και κριτικές.

Ο Βασίλης Λαμνάτος, γεννήθηκε στο χωριό Κάτω Χρυσοβίτσα της ορεινής Αιτωλίας. Στο Θέρμο τελείωσε το Λύκειο κι έπειτα κατέβηκε στην Αθήνα και σπούδασε Δημοσιογραφία. Αργότερα, πήγε στην Αμερική και σπούδασε στο Queens College του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Κοινωνιολογία, Ιστορία της Τέχνης, Κριτική και Σύγχρονη Φιλοσοφία. Είναι, ακόμα, πτυχιούχος του Ινστιτούτου Τραπεζικών και Οικονομικών Σπουδών. Σταδιοδρόμησε επιτυχώς ως τραπεζικός υπάλληλος. Από το 1990 ως το 1997 διατέλεσε, επί επτά συνεχή χρόνια, Σύμβουλος Δημοσίων Σχέσεων της Εμπορικής Τράπεζας απ' όπου αποχώρησε οικειοθελώς και συνταξιοδοτήθηκε νωρίτερα ως ανώτατο στέλεχος αυτής, φθάνοντας στο βαθμό του Υποδιευθυντή Α΄. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών του Lutece, τακτικό μέλος της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών, του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός" της Εταιρίας Στερεοελλαδικών Μελετών, της Ε.Σ.Η. και Π.Σ.Τ. και μέλος του Διοικητικού. Συμβουλίου του Πανελληνίου Ομίλου για την Παράδοση της Ρωμιοσύνης. Υπήρξε ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρος του Καλλιτεχνικού Ομίλου Τραπεζικών Υπαλλήλων. Από την ΕΡΤ 1 και ΕΡΤ 2, κλήθηκε πολλές φορές να μιλήσει πάνω σε θέματα Λαογραφίας και για ένα χρονικό διάστημα έγραφε, για την ΕΡΤ 1, τις λαογραφικές εκπομπές με τίτλο: "Στα βουνά και στις στάνες", "Το Δημοτικό Τραγούδι χθες και σήμερα", καθώς και πολλές άλλες για τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις του Λαού μας. Για αρκετό χρονικό διάστημα έγραφε ακόμα και για το ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος, τις εκπομπές: "Αναδρομή στο Δημοτικό μας Τραγούδι" και "Το Ελληνικό Μηνολόγιο". Επίσης, έγραψε, για την Ελληνική Τηλεόραση σειρά εκπομπών για τα Πετρογέφυρα της Ηπείρου, το Συρράκο, τα Ζαγοροχώρια κ.ά. και υπήρξε σύμβουλος παραγωγής των ντοκιμαντέρ "Ανταύγειες από το παρελθόν". Συνεργάζεται με πολλές εφημερίδες και περιοδικά της Πρωτεύουσας και της Επαρχίας κι έλαβε μέχρι σήμερα τις παρακάτω τιμητικές διακρίσεις: Πρώτο Ποιητικό Βραβείο του Q.C. του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης του 1965. Χρυσό Μετάλλιο και Τιμητικό Δίπλωμα της Ακαδημίας Κλασσικών Ποιητών της Γαλλίας το 1984. Χρυσό Μετάλλιο και Τιμητικό Δίπλωμα της Διεθνούς Ακαδημίας Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών του Lutece, το 1985. Το συγγραφικό του έργο παρουσιάστηκε πλατιά απ' όλο τον Ελληνικό Τύπο, την Τηλεόραση, το Ραδιόφωνο και χαρακτηρίστηκε από την Επίσημη Κριτική σαν μια "πολύτιμη και αξιόλογη Εθνική Προσφορά" ενώ, ο Γιώργος Βαλέτας, ονόμασε τα βιβλία του, "αληθινά εγκόλπια του πιο γνήσιου Ελληνισμού". Ειδικά δε κριτικά δοκίμια για το έργο του, έγραψαν οι γνωστοί συγγραφείς και ποιητές: Κώστας Σταμάτης και Μήτσος Κατσίνης. Ο πρώτος με τον τίτλο: "Βασίλης Λαμνάτος, ο φλογερολάλης της Ρούμελης" Αθήνα 1977, και ο δεύτερος με τον τίτλο: "Βασίλης Λαμνάτος, ο τραγουδιστής της ζωής και της φύσης" Αθήνα 1991.