H Nαντίν Γκόρντιμερ, κόρη Eβραίων μεταναστών ρωσικής καταγωγής, γεννήθηκε το 1923 στο Σπρινγκς, μια πολίχνη δίπλα στο Γιοχάνεσμπουργκ, στη Nότιο Aφρική. Άρχισε να γράφει από την ηλικία των εννέα χρόνων και στα δεκαπέντε της δημοσίευσε το πρώτο της διήγημα. H πρώτη της συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Face to face" ("Πρόσωπο με πρόσωπο") δημοσιεύτηκε το 1949. Aκολούθησαν άλλες οκτώ συλλογές διηγημάτων και δέκα μυθιστορήματα -δύο από αυτά, το "A sport of nature", 1987 ("Mια ιδιοτροπία της φύσης") και το "My son' s story",1990 ("H ιστορία του γιου μου") κυκλοφόρησαν στα ελληνικά από τις Eκδόσεις Kαστανιώτη- στα οποία φαίνεται έντονα η αντίθεσή της στο τότε ρατσιστικό καθεστώς της πατρίδας της. Mε το μυθιστόρημά της "The Conservationist" ("O συντηρητής") κέρδισε το Bραβείο Mπούκερ το 1974. Tο 1991 η Γκόρντιμερ τιμήθηκε με το Bραβείο Nόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της.

Ο Γκάο Ξινγκγιάν, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης, κριτικός λογοτεχνίας και ζωγράφος, γεννήθηκε το 1940 στο Γκαντζού της Αν. Κίνας. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Ινστιτούτο Ξένων Γλωσσών του Πεκίνου. Κατά τη διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης στάλθηκε σε στρατόπεδο "αναμόρφωσης", όπου αναγκάστηκε να κάψει χειρόγραφά του. Το 1979 του επιτρέπεται να δημοσιεύσει, για πρώτη φορά, έργα του. Μεταξύ 1980-1987 γράφει διηγήματα, δοκίμια και θεατρικά έργα που δημοσιεύει σε λογοτεχνικά περιοδικά της Κίνας, καθώς και τέσσερα βιβλία. Το 1981 προκαλεί μεγάλη συζήτηση για το μοντερνισμό και το ρεαλισμό στην τέχνη και στη λογοτεχνία της Κίνας, με το βιβλίο: "Premier essai sur les techniques du roman moderne". Μεταξύ 1982 και 1986 ορισμένα πρωτοποριακά θεατρικά του έργα, επηρεασμένα από τον Μπρεχτ, τον Αρτώ και τον Μπέκετ, ανεβαίνουν στο "Θέατρο της Τέχνης του Λαού" στο Πεκίνο, προκαλώντας απήχηση στο κοινό, διεθνή προσοχή αλλά και την καταδίκη του ως "μολυσμένου διανοούμενου". Ωστόσο, το 1986, μετά την απαγόρευση του έργου "L’autre rive/ Η άλλη όχθη", τα έργα του απαγορεύονται στην Κίνα. Σαν απάντηση, φεύγει για μια δεκάμηνη πεζοπορία στην επαρχία Σετσουάν και τις πηγές του ποταμού Γιανγκ-Τσε. Το 1987 εγκαταθίσταται στο Παρίσι ως πολιτικός πρόσφυγας και δυό χρόνια αργότερα διαγράφεται από το κομμουνιστικό κόμμα, μετά την αιματοχυσία της πλατείας Τιεν Αν Μεν. Στη Γαλλία γράφει πολλά θεατρικά έργα που ανεβαίνουν σε σκηνές σε όλο τον κόσμο, ενώ παράλληλα συνεχίζει τη λογοτεχνική και ζωγραφική δραστηριότητά του. Στη Γαλλία τιμήθηκε με τον τίτλο του "Chevalier de l'Ordre des Artes et des Lettres" το 1992. Το πλούσιο έργο του τον κάνει έναν από τους μεγαλύτερους δημιουργούς του καιρού μας. Το 2000 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (ο πρώτος Κινέζος συγγραφέας που τιμάται με το βραβείο αυτό). Κυριότερα έργα του στα γαλλικά: "Mere", νουβέλα, 1986, "Dans le parc", νουβέλα, 1986, "Ma conception du theatre", δοκίμια, 1986, "Au bord de la vie", θεατρικό, 1991, "Cles pour mon theatre", δοκίμια, 1991,"La fuite", θεατρικό, 1992, "Le somnambule", θεατρικό, 1993, "Dialoguer - Interloquer: suivie d’un entretien avec B. Bretonniere", δοκίμιο και συνέντευξη, 1994, "La Montagne de l’Ame" (ελλ. "Το βουνό της ψυχής"), μυθιστόρημα, 1995, "Une canne a peche pour mon grand-pere", 1997, "L’encre et la lumiere", δοκίμια, 1998, "Quatre quatuors pour un week-end", θεατρικό, 1998, "Le livre d’un homme seul" (ελλ. "Το βιβλίο ενός άντρα μόνου"), μυθιστόρημα, 2000, "Pour une autre esthetique", δοκίμια, 2001, "La raison d'etre de la litterature", δοκίμια, 2001, "Le queteur de la mort; L'autre rive; La neige en aout", 2004, "Le temoignage de la litterature", δοκίμια, 2004, κ.ά. (Τα στοιχεία έχουν αντληθεί από την ιστοσελίδα: http://nobelprize.org)

Ο Τζον Μάξγουελ Κούτσι γεννήθηκε το 1940 στο Κέιπ Τάουν. Σπούδασε στη Νότιο Αφρική και στις ΗΠΑ, όπου εργάστηκε ως καθηγητής πανεπιστημίου ως το 1983. Το 1984 εκλέχτηκε καθηγητής αγγλικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιπ Τάουν. Το 2002 μετακόμισε στην Αυστραλία, όπου και διαμένει. Η καριέρα του ως συγγραφέα ξεκίνησε το 1974. Έχει γράψει τα βιβλία: "Dusklands" (ελλ. μτφρ. "Σκοτεινές χώρες", 1974), "Στην καρδιά της χώρας" (1977), "Περιμένοντας τους βαρβάρους" (1980, Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας, το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο της Νότιας Αφρικής, βραβεία James Tait Black και Geoffrey Faber), "Βίος και Πολιτεία του Μάικλ Κ." (1983, βραβείο Booker, βραβείο Femina και Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας), "Foe" (ελλ. μτφρ. "Μια γυναίκα στο νησί του Ροβινσώνα", 1986), "Τα χρόνια του σιδήρου" (1990, βραβείο της Sunday Express για το Βιβλίο της Χρονιάς), "Ο άρχοντας της Πετρούπολης" (1994, Διεθνές Βραβείο Μυθοπλασίας των Irish Times), "Ατίμωση" (1999, βραβείο Booker και Commonwealth writers'), "Ελίζαμπεθ Κοστέλο" (2003), "Slow man" (ελλ. μτφρ. "Ένας αργός άνθρωπος", 2005), τα αυτοβιογραφικά αφηγήματα "Σκηνές απ' τη ζωή ενός παιδιού" (1997, υποψήφιο για το National Book Critics Circle Award) και "Σκηνές απ' τη ζωή ενός νέου", καθώς και δοκίμια λογοτεχνικού περιεχομένου. Ο Τζ. Μ. Κούτσι ήταν ο πρώτος συγγραφέας που είχε την τιμή να του απονεμηθεί δύο φορές το βραβείο Booker. Το 2003 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Έχει επίσης τιμηθεί με το βραβείο της Κοινοπολιτείας, το Prix Etranger Femina και έχει λάβει τρεις φορές την υψηλότερη τιμητική διάκριση στη χώρα του.

Ο Β. Σ. Νάιπολ, από τους σημαντικότερους σύγχρονους Βρετανούς συγγραφείς, γεννήθηκε στο Τρινιντάντ το 1932 από γονείς Ινδούς μετανάστες. Σπούδασε με υποτροφία στην Οξφόρδη. Έχει γράψει δεκαέξι βιβλία πεζογραφίας, ανάμεσα στα οποία τα μυθιστορήματα: "The Mystic Masseur" ("Ο μυστικός μασέρ"), 1957, που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2001, "Miguel Street" ("Μιγκέλ Στριτ"), 1959, "A Ηouse for Mr. Biswas" (ελλ. έκδ. "Ένα σπίτι για τον κύριο Μπίσβας"), 1961, "Mr. Stone and the Knights Companion" (ελλ. έκδ. "Ο κύριος Στόουν και οι σύντροφοι των ιπποτών"), 1963, "In a Free State", 1971, που κέρδισε το βραβείο Booker, "Guerrillas" (ελλ. έκδ. "Οι αντάρτες"), 1975, "A Bend in the River" ("Μια καμπή στον ποταμό"), 1979, "Half a Life" (ελλ. έκδ. "Μισή ζωή"), 2001, "Magic Seeds" (ελλ. έκδ. "Μαγικοί σπόροι"), 2004, καθώς και έργα ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, βιογραφίες, πολιτικά και λογοτεχνικά δοκίμια, με τελευταίο το "The Masque of Africa: Glimpses of African Belief", 2010. Έχει τιμηθεί με όλα σχεδόν τα μεγάλα λογοτεχνικά βραβεία στη Μ. Βρετανία (John Llewellyn Rhys Prize, 1958, Somerset Maugham, 1960, Hawthornden Prize, 1964, W H Smith Literary Award, 1968, Booker Prize, 1971, David Cohen Prize for Lifetime's Achievement in British Literature, 1993). Το 2001 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του, "που μας οδηγεί να αντιληφθούμε την παρουσία της κρυμμένης ιστορίας". Το 2008 η εφημερίδα "Times" τον συμπεριέλαβε στους "50 σημαντικότερους Βρετανούς μυθιστοριογράφους μετά το 1945". Ζει στο Γουίλτσιρ με τη δεύτερη σύζυγό του, Ναντίρα (έχοντας χάσει την πρώτη του σύζυγο, Patricia Hale, από καρκίνο το 1996).