Ο Γουίλιαμ Γκόλντινγκ γεννήθηκε το 1911 στην Κορνουάλη, όπου και πέθανε το 1993. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος, επάγγελμα που θα επέλεγε τελικά και ο γιος. Ο Γκόλντινγκ σπούδασε αγγλική φιλολογία στην Οξφόρδη και αφού έκανε μερικές απόπειρες ως συγγραφέας και ηθοποιός άρχισε να εργάζεται ως δάσκαλος. Παντρεύτηκε και απέκτησε δύο παιδιά. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό και μεταξύ των άλλων επιχειρήσεων όπου έλαβε μέρος ήταν και η βύθιση το 1940 του "Βίσμαρκ", του μεγαλύτερου γερμανικού θωρηκτού, και η απόβαση στη Νορμανδία. Όταν αποστρατεύθηκε, το 1945, συνόψισε τις πολεμικές του εμπειρίες ως εξής: "Ο άνθρωπος, παράγει το κακό όπως η μέλισσα παράγει το μέλι" και ξαναγύρισε στη δουλειά του δασκάλου. Παράλληλα έγραψε βιβλία, αλλά κανένα δεν έφθανε στο τυπογραφείο. Ο Γκόλντινγκ ήταν 44 ετών όταν, το 1954, κυκλοφόρησε "Ο άρχοντας των μυγών" που με την εκπληκτική εμπορική του επιτυχία επέτρεψε στον συγγραφέα του να αφήσει τη δουλειά του δασκάλου κα να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο γράψιμο. Ακολούθησαν μεταξύ άλλων "Οι κληρονόμοι" (1955), "Μάρτιν ο φαταούλας" (1956), "Ελεύθερη πτώση" (1960), "Το κωδωνοστάσιο" (1964), "Ορατό σκοτάδι" (1979), "Άνθρωποι και ποντίκια" (1984) και η τριλογία: "Μύησις ταξιδευτού" (1980), με το οποίο κέρδισε το Βραβείο Booker, "Σε απόσταση αναπνοής" (1987), "Φωτιά στα έγκατα". Μετά τον θάνατο του Γκόλντινγκ εκδόθηκε το 1996 "Η διπλή γλώσσα". Η βράβευση του Γκόλντινγκ με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1983 ήταν έκπληξη επειδή εκείνη τη χρονιά επικρατέστερος βρετανός υποψήφιος εθεωρείτο ο Γκράχαμ Γκριν (1904-1991).

Λογοτεχνικό ψευδώνυμο της Αλεξάνδρας Παπαχλιμίτζου.

Ο Ανταίος Χρυσοστομίδης γεννήθηκε το 1952 στο Κάιρο της Αιγύπτου. Το 1969 φεύγει για σπουδές στην Ιταλία. Παίρνει το πτυχίο της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ρώμης το 1978. Δουλεύει στην Αθήνα ως αρχιτέκτονας μέχρι το 1982. Την ίδια περίοδο αρχίζει να μεταφράζει από την ιταλική γλώσσα, στην αρχή δοκίμια και στη συνέχεια λογοτεχνικά έργα. Το 1983 αρχίζει να εργάζεται ως δημοσιογράφος στο περιοδικό "Ένα". Στη συνέχεια εργάστηκε ως διευθυντής σε διάφορα περιοδικά μαζικής κυκλοφορίας. Η δημοσιογραφική του ενασχόληση συνεχίζεται μέχρι σήμερα στην εφημερίδα "Αυγή", στην οποία υπογράφει κάθε Κυριακή μια ολόκληρη σελίδα με τον τίτλο "Περιδιαβάζοντας". Από το 1998 εργάζεται ως Διευθυντής του τμήματος Ξένης Λογοτεχνίας στις Εκδόσεις "Καστανιώτη". Το 1999 δημοσίευσε μαζί με τον Αντόνιο Ταμπούκι το βιβλίο΄"Ένα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες" (Άγρα). Από το 2000 διδάσκει σε μεταπτυχιακά τμήματα του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και στο ΕΚΕΜΕΛ πρακτική μετάφρασης. Το 2003 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ξένης Λογοτεχνικής Μετάφρασης. Το 2004 το Ιταλικό Κράτος, τιμώντας τον για τις προσπάθειές του για την εξάπλωση της ιταλικής κουλτούρας, του απένειμε τον τίτλο του Ιππότη Εργασίας.