Μετά την πτώση του Τρίτου Ράιχ, ο δεκαεξάχρονος Έρικ Λίντεν με τη μητέρα και τον μικρότερο αδερφό του φεύγουν από τη Γερμανία και πηγαίνουν στη Βενεζουέλα να συναντήσουν το θείο του, που έχει καταφύγει εκεί για ν' αποφύγει τη δίωξή του ως εγκληματίας πολέμου. Όμως καθώς ταξιδεύουν στην ενδοχώρα, με προορισμό το νέο τόπο κατοικίας τους, το αεροπλάνο τους πέφτει σε καταιγίδα και συντρίβεται κοντά σ' έναν ποταμό στη μέση της ζούγκλας.

Εκεί, παγιδευμένους στα βάθη της Αμαζονίας, χωρίς καμιά ελπίδα σωτηρίας, τους ανακαλύπτουν οι Γιαγιόμι, μια άγρια φυλή Ινδιάνων που ζουν ακόμη στη Λίθινη Εποχή. Οι δεισιδαίμονες Γιαγιόμι νομίζουν πως αυτά τα λευκά πλάσματα που τους έφερε το ποτάμι είναι δελφίνια με μορφή ανθρώπων και μαγικές ιδιότητες, κι έτσι τους υποδέχονται με δέος και σεβασμό.

Στο χωριό των ιθαγενών ζει κι ένας άλλος λευκός, ο ανθρωπολόγος Γκέρχαρντ Βέντζλερ που δεν γνωρίζει τίποτα για τον πόλεμο. Αυτός βοηθάει τους Λίντεν να υποδυθούν πειστικά το ρόλο τους. Αλλά κανείς δεν ξέρει για πόσο καιρό θα είναι ασφαλείς. Γιατί κάποια στιγμή η πλάνη των Γιαγιόμι θα πάρει τέλος. Και τότε μια φρικτή μοίρα περιμένει τους δελφινάνθρωπους...


"Οι Δελφινάνθρωποι" είναι ένα μυθιστόρημα που ξεκινάει σαν καθαρόαιμη περιπέτεια στα βάθη της Αμαζονίας λίγο μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, για να μετατραπεί σιγά σιγά σ' ένα αποτρόπαιο, προκλητικό παραμύθι για τη φύση του φυλετικού μίσους και της αγριότητας. "Μια θαρραλέα, εφιαλτική ιστορία" (Kirkus Reviews), "ειπωμένη με τόσο εκπληκτική παραστατικότητα που καθηλώνει τον αναγνώστη μέχρι το συνταρακτικό τέλος" (Independent on Sunday). Ένα "έξυπνο, αιματοβαμμένο μυθιστόρημα" (Booklist), "με μια απροσδόκητη ποσότητα συμπόνιας και τρυφερότητας" (Publishers Weekly).