Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια από εκείνες τις περιπτώσεις όπου η επιστημονική έρευνα και η πολιτική βλέπουν τις υποθέσεις, τις προβλέψεις, τις προτάσεις που διατύπωσαν να επαληθεύονται. Τις βλέπουν να γίνονται δημόσιος λόγος, θεσμική στιγμή και παρουσία τόσο εθνικά όσο και διεθνώς. Είναι από τις περιπτώσεις που η έρευνα συναντά, συνομιλεί και αλλάζει την ιστορία.
Το βιβλίο αυτό έγινε λόγος, φωνή της πλέον μαρτυρικής ομάδας του Ελληνισμού της οποίας τον βιολογικό ακρωτηριασμό, την γενοκτονία ακολούθησε ο πνευματικός και πολιτικός και την κατέστησε άφωνη. Διήρκεσε δεκαετίες αυτή η αφωνία.
Παρ' όλο που νέα ερμηνευτικά σχήματα, νέες επιστημονικές προσεγγίσεις, νέες λέξεις, νέοι όροι, νέες έννοιες, νέο αλφάβητο, μια νέα γλώσσα ψυχής και αισθήματος τροφοδοτούμενα από αυτό το βιβλίο διαπέρασαν επί δύο δεκαετίες τώρα έναν ολόκληρο λαό, θεώρησα ως συμβολική στιγμή ανάκτησης της φωνής, της αίσθησης της ύπαρξης και της ενότητάς τους την κοινή διακήρυξη τον Μάιο του 1993 των ανά τον πλανήτη Ομοσπονδιώντων Ποντίων που εκφράζουν την Χριστιανική Ποντιακή διασπορά. Γι' αυτόν τον λόγο την δημοσίευσα στην Αγγλική γλώσσα στην αρχική έκδοση του βιβλίου, όπως και στον παρόντα τόμο.
Μια θεμελιώδης υπόθεση του βιβλίου το αίτημα της αναγνώρισης της γενοκτονίας και της καθιέρωσης της 19ης Μαΐου ως ημέρας μνήμης της βρήκε την υψηλότερη εθνική θεσμική της στιγμή τον Φεβρουάριο του 1994. Το Ελληνικό Κοινοβούλιο, μετά από μια απαράδεκτη ηθικά ολιγωρία δεκαετιών, αναγνώριζε την Ποντιακή γενοκτονία και καθιέρωνε την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της. Το Κυπριακό ήταν το δεύτερο εθνικό κοινοβούλιο που αναγνώρισε την Ποντιακή Γενοκτονία τον Απρίλιο του ίδιου έτους.
Στην παρούσα έκδοση δημοσιεύεται η εισηγητική έκθεση, το νομοσχέδιο της αναγνώρισης, επιλεγμένα αποσπάσματα της συζήτησης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τα οποία συνολικά είχαν ως διανοητική πηγή και αναφορά το βιβλίο "Το Ποντιακό ζήτημα σήμερα".
Η διεθνής θεσμική στιγμή ήταν η αναγνώριση της Ποντιακής γενοκτονίας και η καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως ημέρας μνήμης της από τον Κυβερνήτη της Πολιτείας της Νέας Υόρκης George Pattaki. Ακολούθησαν και άλλες αναγνωρίσεις από άλλες Πολιτείες των ΗΠΑ. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)