Η Ευαλίνα (Εύα) Πάλμερ-Σικελιανού (1874-1952), κληρονόμος του Κούρτλαντ Πάλμερ, ιδρυτή του "Ομίλου του 19ου Αιώνα" της Νέας Υόρκης, ανατράφηκε σε ένα εκλεκτό περιβάλλον διανοουμένων, συγγραφέων και καλλιτεχνών. Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία, ρητορική τέχνη, αρχαία ελληνικά, μεσαιωνική ιστορία και μουσική στο πρωτοποριακό για την εποχή του Bryn Mawr College των ΗΠΑ. Στο Λονδίνο και στο Παρίσι συναντήθηκε με τον Όσκαρ Ουάιλντ, τη Σάρα Μπερνάρ, τον Πιερ Λουί, τον Τζέιμς Τζόις, τον Αύγουστο Ροντέν κ.ά. Η Εύα, γοητευμένη από την αρχαία τραγωδία και το θέατρο γενικότερα, θα συνεχίσει τις σπουδές της στο Παρίσι, όπου θα συνδεθεί με θεατρικούς κύκλους. Εκεί γνωρίζει τον ηθοποιό Ραϋμόνδο Duncan, αδελφό της περίφημης χορεύτριας Ισιδώρας Duncan. Λίγα χρόνια νωρίτερα ο Ραϋμόνδος είχε παντρευτεί στην Αθήνα την Πηνελόπη Σικελιανού, αδελφή του Άγγελου Σικελιανού. Η Πηνελόπη θα μυήσει την Εύα Πάλμερ στην ελληνική παράδοση. Η εγκατάστασή της στην Ελλάδα και ο γάμος της με τον Άγγελο Σικελιανό, στάθηκε η απαρχή μιας αλυσίδας γεγονότων που κορυφώθηκαν με τις Δελφικές Γιορτές και το Δελφικό όραμά τους.

Ο καθηγητής John P. Anton (Αντωνόπουλος) γεννήθηκε στο Canton, Ohio, από Έλληνες γονείς και κατάγεται από την Αρκαδία. Έζησε στην Ελλάδα και τελείωσε σπουδές στο γυμνάσιο της Δημητσάνας και στην Παιδαγωγική Ακαδημία Τριπόλεως, όπου είχε καθηγητή τον Ε. Π. Παπανούτσο. Επέστρεψε στην Αμερική ευθύς μετά τον πόλεμο, υπηρέτησε στον αμερικανικό στρατό και ακολούθως σπούδασε φιλοσοφία, φιλολογία και κοινωνικές επιστήμες στο Columbia University. Ο Dr. John P. Anton είναι Τακτικός Καθηγητής Φιλοσοφίας και Διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νοτίου Φλώριδας (University of South Florida). Μετά από τις σπουδές του στο Columbia University (B. A. 1949, M. A. 1950, Ph. D. 1954), με διδακτορική διατριβή πάνω στην οντολογία του Αριστοτέλη, δίδαξε Φιλοσοφία, Ιστορία των Ιδεών, Αισθητική και Ηθική στο University of Nebraska (1955-1958) και το Ohio Wesleyan University (1958-1962). Καθηγητής και Κοσμήτωρ της Σχολής Μεταπτυχιακών Σπουδών του State University of New York (1962-69), καθηγητής και διευθυντής της Φιλοσοφικής Σχολής του Emory University (1969-1982), οπότε μετακλήθηκε στην έδρα της Ιστορίας της Φιλοσοφίας και των Ελληνικών Σπουδών στο University of South Florida. Δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής και στα εξής πανεπιστήμια: University of New Mexico, Columbia University, Humboldt State University, Mills College. Ο καθηγητής Anton έχει λάβει μέρος σε πλείστα διεθνή συνέδρια φιλοσοφίας, φιλολογίας και νεοελληνικών και ιστορικών σπουδών. Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών, της Εταιρείας της Ιστορίας της Φιλοσοφίας, και της Διεθνούς Εταιρείας Νεοπλατωνικών Σπουδών. Έχει συγγράψει και εκδώσει περισσότερους από είκοσι τόμους και έχει δημοσιεύσει πάνω από εκατόν πενήντα άρθρα, δοκίμια και βιβλιοκρισίες. Μεταξύ των γνωστών συγγραμμάτων του είναι και τα εξής: "Naturalism and Historical Understanding" (1967), "Δέκα Δοκίμια" (1967), "Philosophy and the Civilizing Arts" (1975), "Essays in Ancient Greek Philosophy", τόμοι 5, "Critical Humanism" (1981), "Ιερός Πανικός: Η Αυτοβιογραφία της Εύας Σικελιανού" (1992), "The Poetry and Poetics of C. P. Cavafy" (1995), "Categories and Experience" (1997). Επίσης μέλος της διευθύνσεως των επιστημονικών περιοδικών "Philosophical Inquiry", "Idealistic Studies", "Southern Journal of Philosophy", "Journal of the History of Philosophy", "Arethusa", "Revue de Philosophie Ancienne". Βιογραφικά άρθρα περιέχονται στα εξής: "Who is Who in the World", "Who is Who in America", "Directory of American Scholars", "Contemporary Authors", "Leaders in American Education". Έχει χρηματίσει μέλος της διοικούσας επιτροπής των εταιρειών American Society for Aesthetics, Society for the History of Philosophy, Society for the Advancement of American Philosophy, επίσης πρόεδρος της Society for Ancient Greek Philosophy, πρόεδρος της Georgia Philosophical Society, και από το 1975 πρόεδρος της εκτελεστικής επιτροπής της International Society for Neoplatonic Studies και πρόεδρος της εταιρείας από το 1997. Το 1985 το πανεπιστήμιο τον αναγνώρισε ως Distinguished Professor. Είναι επίτιμο μέλος της αδελφότητας αριστείας ΦΒΚ, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1983), επίτιμο μέλος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (1963), επίτιμο μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός" (1993), επίτιμος Πολίτης του Δήμου Σαμίων, Χρυσούν Μετάλλιον (1989), επίτιμος Πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Ελληνικής Φιλοσοφίας (1993). Τον Ιούνιο του 1992 το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών τον Ανακήρυξε Επίτιμο Διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής.

Ο Θανάσης Βασιλείου γεννήθηκε το 1957 στη Θήβα. Σπούδασε οικονομία και πολιτικές επιστήμες και εργάστηκε για χρόνια στην ιδιωτική εκπαίδευση. Έχει συνεργαστεί με το περιοδικό "Διαβάζω", τo "Ithaca", τη "Νέα Πολιτική", την "Παράγραφο", το "Οροπέδιο", το "7 Ημέρες της Καθημερινής" κ.ά. και είναι συνεργάτης της κυριακάτικης "Καθημερινής". Εργάζεται ως επιμελητής εκδόσεων και ως μεταφραστής. Έργα του: "Λεξικό επιστημών του ανθρώπου" (με τον Ν. Σταματάκη, Gutenberg, 1992), "Αρχές οικονομικής θεωρίας" (για την Γ΄ Λυκείου, Gutenberg, 2001), "Σαρωνικός άνωθεν" (Μίλητος, 2009), "Πήλιο, το όνομα του παραμυθιού" (Μίλητος, 2009) "Ιόνια νησιά άνωθεν" (Μίλητος, 2009), "Αρχαίοι τόποι" (Μίλητος, 2009), "Βόρειες Σποράδες άνωθεν" (Μίλητος, 2009) κ.ά. Μεταφράσεις: David Romer, "Προχωρημένη μακροοικονομική", εκδ. Τυπωθήτω, 2006, Ivan T. Berend, "Οικονομική ιστορία του ευρωπαϊκού 20ού αιώνα. Τα οικονομικά καθεστώτα από το Laissez-Faire στην παγκοσμιοποίηση", εκδ. Gutenberg, 2009, κ.ά.