Ο Κλάους Μαν (1906-1949), πρωτότοκος γιος του Τόμας Μαν, του διασημότερου Γερμανού συγγραφέα της εποχής, και ανιψιός του Χάινριχ Μαν, γεννήθηκε το 1906 στο Μόναχο. Έγραψε τις πρώτες του νουβέλες σε ηλικία δεκαπέντε ετών, ενώ αρκετά χρόνια αργότερα δημιούργησε μαζί με την αδελφή του Έρικα, την αρραβωνιαστικιά του Πάμελα Βέντεκιντ και τον γαμπρό του Γκούσταφ Γκρύντγκενς, μια θεατρική ομάδα. Έζησε μια ζωή εξαιρετικά δύσκολη, σε μια ταραγμένη εποχή, αποδεχόμενος βήμα προς βήμα την ομοφυλοφιλία του, ενώ η Ευρώπη είχε μεταβληθεί σε πραγματική κόλαση. Το 1929 έκανε το γύρο του κόσμου μαζί με την αδελφή του Έρικα και περιέγραψε τις εντυπώσεις του στο βιβλίο "Ο κόσμος γύρω γύρω". Τον επόμενο χρόνο η Έρικα χώρισε με τον ηθοποιό Γκούσταφ Γκρύντγκενς, που η αμφιλεγόμενη σχέση του με τους Ναζί έδωσε την έμπνευση στον συγγραφέα για το γνωστότερο βιβλίο του, "Μεφίστο" (1936). Τον ίδιο χρόνο ο Κλάους Μαν επέλεξε τη φυγή από τη Γερμανία, ταξίδεψε στο Άμστερνταμ, τη Ζυρίχη, την Πράγα και το Παρίσι και αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αμερική. Σ' όλη τη διάρκεια της ναζιστικής περιόδου αποτέλεσε κεντρική φιγούρα του αγώνα κατά του Χίτλερ και του φασισμού. Ταυτόχρονα, οι σοσιαλιστικές του ιδέες, το πάθος του για τα ναρκωτικά και η ομοφυλοφιλία του, που δεν έκρυβε ή καταπίεζε, τον οδήγησαν συχνά σε κρίσεις μελαγχολίας και αδιέξοδα και σε σύγκρουση με το μεγαλοαστικό περιβάλλον στο οποίο ανατράφηκε. Αυτοκτόνησε στις Κάννες, στις 21 Μαΐου 1949, σε ηλικία μόλις σαράντα τριών ετών. Έγραψε τα μυθιστορήματα: "Ο ευλαβικός χορός", "Αλέξανδρος", "Παθητική συμφωνία", "Μεφίστο" και "Το ηφαίστειο"· τις νουβέλες: "Πριν από τη ζωή", "Παιδική νουβέλα", "Λούντβιχ"· τα αυτοβιογραφικά βιβλία: "Παιδί αυτής της εποχής", "Η κρίσιμη καμπή" και τα δοκίμια "Αντρέ Ζιντ", "Εξετάσεις", "Κείμενα για τη λογοτεχνία", "Σήμερα και αύριο", "Γραπτά γι' αυτή την εποχή". Επίσης εξέδωσε τα περιοδικά "Συλλογή" (1933-35) και "Decision" (1941-42).

Ο Γιώργος Δεπάστας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, όπου απέκτησε τον τίτλο του Διδάκτορα και εργάστηκε μέχρι το 1990. Το 1991 επιστρέφει στην Αθήνα και ασχολείται αποκλειστικά με τη λογοτεχνική και θεατρική μετάφραση από την αγγλική και γερμανική γλώσσα, και αντίστροφα. Το 2004 τιμήθηκε με το Ελληνογερμανικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης για την ελληνική μετάφραση του θεατρικού έργου "Ο θάνατος του Δαντόν" του Georg Buchner. Έχει μεταφράσει έργα των Hermann Hesse, Klaus Mann, Arthur Schnitzler, William Butler Yeats, Chekhov, Harold Pinter, Ibsen, Strindberg, κ.ά.