Η Καταρίνα Βάλγκενμπαχ (Katharina Walgenbach) είναι δρ.. Παιδαγωγικής και έχει κάνει postdoc στο Πανεπιστήμιο Justus-Liebig του Giessen. Το 2004-2005 εργάστηκε ως αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Κέντρο Διεπιστημονικών Σπουδών Φύλου (Zentrum fur Transdisziplinare Geschlechterstudien) του Πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου. Έχει κάνει το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου και έχει αποκτήσει μεταπτυχιακό δίπλωμα με τίτλο "Φύλο και Διεθνής Ανάπτυξη" από το Πανεπιστήμιο του Warwick. Επιλεγμένη δημοσίευση: "Die Weisse Frau als Tragerin deutscher Kultur - Koloniale Diskurse uber Geschlecht, "Rasse" und Klasse im Kaiserreich" Campus Verlag, Φρανκφούρτη/Νέα Υόρκη, 2005.

Η Γκαμπριέλε Γένερτ (Gabriele Jahnert είναι δρ. Φιλολογίας, διευθύντρια από το 1991 του Κέντρου Διατμηματικής Γυναικείας Έρευνας στο Πανεπιστήμιο Ηιιπιοοίάτ του Βερολίνου, από το 2003 του Κέντρου Διατμηματικών Σπουδών Φύλου στο ίδιο πανεπιστήμιο, όπου συνέβαλε στην ίδρυση μεταπτυχιακού τμήματος Σπουδών Φύλου. Τομείς εργασίας της: ιστορία της επιστήμης και των φύλων· επιστημονικοπολιτικές παρεμβάσεις για την καθιέρωση της έρευνας για το φύλο και της πολιτικής ισότητας. Από τις τελευταίες δημοσιεύσεις της: Ulrike Auga, Claudia Bruns, Levke Harders, Gabriele Jahnert (επιμ.), "Das Geschlecht der Wissenschaften. Zur Geschichte von Akademikerinnen im 19. und 20. Jahrhundert", Φρανκφούρτη 2010.

Η Χάικε Γένζεν (Heike Jensen) είναι δρ. Φιλολογίας, καθηγήτρια Σπουδών Φύλου στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου τομείς εργασίας: ιστορία της φεμινιστικής θεωρίας, θεωρία των ΜΜΕ, παγκοσμιοποίηση· σημαντικότεροι τομείς έρευνας: προφίλ των ροκ σταρ, γυναικείες οργανώσεις στην κοινωνία της πληροφορίας.

Η Κριστίνε Κίντσελ (Christine Kunzel) είναι δρ. Φιλολογίας και διδάσκει στο 2ο Ινστιτούτο Γερμανικής Φιλολογίας (Institut fur Germanistik II) του Πανεπιστημίου του Αμβούργου· έχει δημοσιεύσει κείμενα για τη λογοτεχνία και το δίκαιο, για την κωδικοποίηση της βίας στη σχέση των φύλων, και ιδιαίτερα για τις μορφές αναπαράστασης της σεξουαλικής βίας- από τα τελευταία έργα της: "Vergewaltigungslekturen. Zur Codierung sexueller Gewalt in Literatur und Recht" (2003) και, ως επιμελήτρια, ο συλλογικός τόμος: "Unzucht - Notzucht - Vergewaltigung. Deutungen und Definitionen sexueller Gewalt von der Aufklarung bis heute" (2003).

Η Ιρμέλα Μαράι Κρίγκερ-Φίρχοφ (Irmela Marei Kruger - Furhoff) είναι δρ. Φιλολογίας, καθηγήτρια Γερμανικής Φιλολογίας και Συγκριτικής Λογοτεχνίας, επιστημονική συνεργάτης στο postdoc κολέγιο "Ασθένεια και φύλο" (Krankheit und Geschlecht) στο Πανεπιστήμιο του Greifswald· έχει δημοσιεύσει κείμενα για τη λογοτεχνία του 18ου-21ου αιώνα, για τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στη λογοτεχνία, στην αισθητική, στην τέχνη και στην ιατρική, καθώς και για την ιστορία του πολιτισμού και την ποιητική της μεταμόσχευσης· από τα τελευταία έργα της: "Literarische Intellektualitat in der Mediengesellschaft" (2000, με τον Hartmut Eggert κ.ά.), "Der versehrte Korper. Revisionen des klassizistischen Schonheitsideals" (2001), "Askese. Geschlecht und Geschichte der Selbstdisziplinierung" (2004, με την Tanja Nusser).

Η Σουζάνε Μπερ (Susanne Baer) είναι καθηγήτρια Δημοσίου Δικαίου και Σπουδών Φύλου στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου και επισκέπτρια καθηγήτρια στο Department of Legal Studies του CEU της Βουδαπέστης. Είναι επίσης διευθύντρια του Gender- KompetenzZentrum (www.genderkompetenz.info). Βασικοί τομείς της έρευνας της είναι η διεπιστημονική έρευνα του δικαίου, το νομικό καθεστώς σχετικά με τις διακρίσεις, τα θεμέλια των σπουδών φύλου και η πολιτική και η θεωρία της επιστήμης.

Η Κλαούντια Μπρέγκερ (Claudia Breger) είναι επίκουρη καθηγήτρια Γερμανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα (Bloomington), Adjunct Assistant Professor of Communication and Culture und Cultural Studies· έχει δημοσιεύσει κείμενα για τη γερμανόφωνη λογοτεχνία και τον πολιτισμό του 17ου-20ού αιώνα, για τη θεωρία της λογοτεχνίας και του πολιτισμού, τις σπουδές φύλου, τις μετα-αποικιακές σπουδές, τις queer studies.

Η Χίλντεγκαρνχ Μαρία Νίκελ (Hildegard Maria Nickel) είναι καθηγήτρια στο Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας (Institut fur Sozialwissenschaften) του Πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου. Το 1994 διακρίθηκε με το βραβείο Helge-Pross και το διάστημα 1993-2002 διετέλεσε επιστημονική υπεύθυνη του Κέντρου Διεπιστημονικής Γυναικείας Έρευνας (Zentrum fur Interdisziplinare Frauenforschung) στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου. Βασικοί τομείς της έρευνάς της είναι η κοινωνιολογία της εργασίας και των σχέσεων των φύλων, οι διαδικασίες μετάλλαξης της κοινωνίας και των επιχειρήσεων.

Η Ίνγκε Στέφαν (Inge Stephan) είναι καθηγήτρια Νεότερης Γερμανικής Λογοτεχνίας και Ζητημάτων Φύλου στη Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου· έχει δημοσιεύσει κείμενα για τη γερμανική λογοτεχνία του 18ου-20ού αιώνα, για τη γυναικεία έρευνα, τη φεμινιστική λογοτεχνία και τις σπουδές φύλου.

Η Κριστίνα φον Μπράουν (Christina von Braun) είναι καθηγήτρια Επιστημών του Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου, θεωρητική του πολιτισμού, συγγραφέας και σκηνοθέτης. Βασικοί τομείς της έρευνάς της: φύλο, ΜΜΕ, θρησκεία και νεωτερικότητα, ιστορία του αντισημιτισμού- έχει κάνει πάνω από πενήντα ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές ταινίες για θέματα ιστορίας του πολιτισμού, έχει γράψει πολυάριθμα βιβλία και δοκίμια για τη μεταβαλλόμενη σχέση ανάμεσα στην ιστορία του πνεύματος και τους έμφυλους ρόλους.

Η Άντγε Χόρνσαϊντ (Antje Hornscheidt) είναι επίκουρη καθηγήτρια Γλωσσολογίας στο Ινστιτούτο Βόρειας Ευρώπης (Nordeuropa-Institut) του Πανεπιστημίου Ηumboldt του Βερολίνου- έχει δημοσιεύσει κείμενα για τη γλώσσα και την ταυτότητα, τη γλώσσα ως πράξη, τη γλώσσα και το φύλο, τη γλώσσα και τις διακρίσεις, την εκμάθηση της γλώσσας και την ανάλυση Λόγων.

H Ντίνα Βαΐου είναι καθηγήτρια στον Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας του ΕΜΠ και επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος "Φύλο και Χώρος" του ΕΜΠ.

Η Μαρία Στρατηγάκη είναι επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει σπουδάσει οικονομικά και κοινωνιολογία στην Ελλάδα και τη Γαλλία.Το ερευνητικό της ενδιαφέρον επικεντρώνεται στα θέματα φύλου και κοινωνικής πολιτικής και στις δημόσιες πολιτικές για την ισότητα των φύλων. Εργάστηκε στη Μονάδα Ίσων Ευκαιριών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1991-1999) και ως Γενική Διευθύντρια του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (1999-2002). Είναι επιστημονική υπεύθυνη του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος EQUAPOL, για την ένταξη της διάστασης του φύλου στις δημόσιες πολιτικές σε οκτώ χώρες, και συμμετέχει σε διακρατικά ερευνητικά προγράμματα του Κέντρου Κοινωνικής Μορφολογίας και Κοινωνικής Πολιτικής (ΚΕ.Κ.ΜΟ.ΚΟ.Π.)