Ο Γιεβγκένι Γιεφτουσένκο είναι Ρώσος συγγραφέας, ποιητής, σεναριογράφος και σκηνοθέτης του κινηματογράφου (γεν. Ζίμα, Σιβηρία, 18 Ιουλίου 1932). Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1949 και εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο το 1952, ενώ σπούδαζε στο Ινστιτούτο Λογοτεχνίας Γκόρκι, στη Μόσχα. Υπήρξε από τους πιο δημοφιλείς και γνωστούς στη Δύση ποιητές της Σοβιετικής Ένωσης τις δεκαετίες του '50 και του '60, μαζί με τους Βασίλι Αξιόνοφ, Αντρέι Βοζνισιένσκι και Μπέλα Αχμαντούλινα (που υπήρξε η πρώτη του σύζυγος), επωφελούμενος από τη χαλάρωση των μέτρων λογοκρισίας από τον Χρουστσώφ. Το 1962 συνέθεσε το πιο δημοφιλές ίσως ποίημά του, "Μπάμπι Γιαρ", με θέμα το ολοκαύτωμα των Εβραίων του Κιέβου από τους Ναζί το 1941, που αργότερα περιέλαβε ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς, μαζί με άλλα τρία ποιήματά του, στη 13η Συμφωνία του. Το 1965 ένωσε τη φωνή του με την Άννα Αχμάτοβα, τον Ζαν Πωλ Σαρτρ και άλλους διανοούμενους, εναντίον της δίωξης του Γιόζεφ Μπρόντσκι από τις σοβιετικές αρχές. Το 1968 συνυπέγραψε κείμενο εναντίον της επέμβασης στην Τσεχοσλοβακία. Την ίδια χρονιά, άρχισε να διδάσκει ποίηση στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Ωστόσο, τόσο ο Μπρόντσκι όσο και άλλοι αντιφρονούντες συγγραφείς οι οποίοι, αντίθετα με τον Γιεφτουσένκο, φυλακίστηκαν (όπως οι Αντρέι Σινιάφσκι και Γιούλι Ντανιέλ), αμφισβήτησαν την αληθινή του συνείδηση και τον κατηγόρησαν για διπροσωπία. Το 1987 έγινε επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων. Το 1989 εκλέχτηκε μέλος του Σοβιετικού Κοινοβουλίου, εκπροσωπώντας το Χάρκοβο, όπου υποστήριξε πολιτικά τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ και αργότερα τον Μπόρις Γιέλτσιν (τον οποίο κατήγγειλε, όμως, όταν κατέστειλε βίαια την εξέγερση στην Τσετσενία). Σήμερα μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στην πατρίδα του και τις ΗΠΑ, όπου διδάσκει ρωσική και ευρωπαϊκή ποίηση και ιστορία του κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο της Τούλσα, στην Οκλαχόμα, και στο Queens College του Πανεπιστημίου της Πόλης της Νέας Υόρκης (City University of New York). Σχεδιάζει να γράψει ένα μυθιστόρημα με θέμα την εμπειρία του από την Κούβα, κατά τη διάρκεια της "Κρίσης των Πυραύλων", και, ίσως, τις αναμνήσεις του από τη γνωριμία με τον Τσε, τον Σαλβαδόρ Αλιέντε και τον Πάμπλο Νερούδα.

Η Κίρα Σίνου (1923-2007) γεννήθηκε στο Ροστόφ της Ρωσίας από πατέρα Έλληνα και μητέρα Ρωσίδα. Ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία εννιά χρονών χωρίς να ξέρει ελληνικά. Τα έμαθε όμως τόσο γρήγορα ώστε τα διηγηματάκια της δημοσιεύονταν τακτικά στη "Διάπλαση των Παίδων". Από το ίδιο περιοδικό πήρε και το πρώτο της λογοτεχνικό βραβείο. Εργάστηκε στη ΔΕΗ, όπου ο τομέας της ήταν οι πρακτικώς ασκούμενοι σπουδαστές και αυτό την οδήγησε στη λογοτεχνία για παιδιά. Έγραψε πάνω από 25 βιβλία με θέματα την παλαιοντολογία, την προϊστορία, την ιστορία και την σύγχρονη ζωή. Ήταν πτυχιούχος ξεναγός και απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής (Αbitur), ήξερε επίσης καλά αγγλικά, γαλλικά και ρώσικα και ασχολήθηκε πολύ με τη μετάφραση, έχοντας στο ενεργητικό της πάνω από 100 βιβλία για μεγάλους και μικρούς. Βραβεύτηκε πολλές φορές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και το 1996 ήταν υποψήφια για το βραβείο Άντερσεν. Ηταν μέλος διαφόρων φορέων για την παιδική λογοτεχνία (Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, κ.ά.) Πέθανε στην Αθήνα στις 27 Σεπτεμβρίου 2007, σε ηλικία 84 ετών, έπειτα από πνευμονικό οίδημα. Εργογραφία: -"Στη χώρα των μαμούθ": εικ. Νίνα Σταματίου, Αθήνα, Κέδρος 1977, -"Το αίνιγμα του πύργου": εικ. Νίνα Σταματίου, Αθήνα, Κέδρος 1979, 1987, -"Το τέλος των τεράτων": εικ. Νϊνα Σταματίου, Αθήνα, Κέδρος 1980, 1987, -"Το μεγάλο πείραμα": εικ. Νίνα Σταματίου, Αθήνα, Κέδρος 1980, 1987, -"Στην πόλη του Αϊ-Δημήτρη": εικ. Ωρίων Αρκομανης, Αθήνα, Κέδρος 1982, 1995, -"Τα διαμάντια της μαϊμούς": εικ. Ωρίων Αρκομάνης, Αθήνα, Κέδρος 1983, -"Το χέρι στο βυθό" (Συνεργασία: Ελένης Χουκ- Αποστολοπούλου), Αθήνα, Καστανιώτης, 1987, -"Μια χαραμάδα φως", Αθήνα, Κέδρος 1986, -"Το πάρτι της Μιράντας": εικ. Σοφία Μενδράκου, Αθήνα, Καστανιώτης, 1987, -"Το συμβόλαιο του πύργου": εικ. Φιλομήλα Βακάλη-Συρογιαννοπούλου, Αθήνα, Κέδρος 1988, -"Ο αιχμάλωτος του πύργου": εικ. Φιλομήλα Βακάλη - Συρογιαννοπούλου, Αθήνα, Κέδρος 1990, -"Ο τελευταίος βασιλιάς της Ατλαντίδας": εικ. Σόνια Μητραλιά, Αθήνα, 1990, -"Η μηχανή στο υπόγειο": κ. Σόνια Μητραλιά, Αθήνα, Κέδρος 1991, -"Κάτω από τον ήλιο της Μακεδονίας": εικ. Σόνια Μητραλιά, Αθήνα, Κέδρος 1992, -"Περσεφόνη, η πάπια που πήγε σχολείο", Αθήνα, Πατάκης, 1991, -"Το ασημένιο μενταγιόν": εικ. Βίκτωρ Σκούταρης, Αθήνα, Κέδρος 1994, -"Η Λι Σι και οι έξι πειρατές", Αθήνα, Κέδρος 1995, -"Γράμμα από το παρελθόν", Αθήνα, Κέδρος 1995, -"Η νύχτα των καλικατζάρων": εικ. Σόνια Μητραλιά, Αθήνα, Κέδρος 1997, -"Στο σκοτάδι της σπηλιάς", Αθήνα, Κέδρος 1998, -"Οι ιερές γάτες": εικ. Σταύρος Παλαντσάς, Αθήνα, Κέδρος 2000, -"Ο σκύλος του Μετρό": εικ. Ρένα Δημητροπούλου, Αθήνα, Κέδρος 2000, -"Ριμπετσάλ, αυτός που μετρούσε τα ραπάνια": εικ. Έρση Σπαθοπούλου, Αθήνα, Πατάκης, 2000 - κ.ά. Μεταφράσεις: -Έντε Μικαέλ: "Τζιμ Κνοπφ και ο μηχανοδηγός Λουκάς", Αθήνα, Κέδρος 1984, -Έντε Μικαέλ: "Τζιμ Κνοπφ και το άγριο 13", Αθήνα, Κέδρος 1990, -Ιλυϊν Μ.: "Ο ήλιος στο τραπέζι", Αθήνα, Κέδρος 1987, -Μπάουμαν Χάνς: "Φτερά για τον Ίκαρο", Αθήνα, Κέδρος 1986, -Μπούλιτσεφ Κυρ.: "Η Αλίκη και οι πειρατές του διαστήματος", Αθήνα, Κέδρος 1998, -Πιερόφσκαγια Όλγα: "Η Ντιάνα και ο Τομ", Αθήνα, Κέδρος 1986, -Ραούντ Ένο: "Η ιστορία με τους ιπτάμενους δίσκους", Αθήνα, Κέδρος 1982, -Τουντούζ Ζακ: "Εκείνος που ξυπνούσε τα ηφαίστεια", Αθήνα, Κέδρος 1998, -Τουντούζ Ζακ: "Η Ευρώπη στους πάγους", Αθήνα, Κέδρος 1996. - κ.ά.