Γεννήθηκα στη Βέροια, όπου και τελείωσα το δημοτικό. Αυτή είναι η πατρίδα μου, η πόλη της καρδιάς μου. Όσο κι αν οι ρίζες μου είναι στην Πελοπόννησο (την οποία επίσης αγαπώ). Όσο κι αν η εφηβεία και η μετέπειτα ενήλικη ζωή μου έχουν τη σφραγίδα της Αθήνας (η οποία απλά με φιλοξενεί). Εγώ είμαι Μακεδόνισσα! Ο λόγος, γραπτός και προφορικός, πάντα με γοήτευε - και η μοναδική ελληνική γλώσσα, η γλώσσα μας. Η φιλολογία αναμενόμενη επιλογή. Ωστόσο πάντα πίστευα πως, αν κάνεις επάγγελμα αυτό που σε γοητεύει, κινδυνεύεις να το απομυθοποιήσεις, να το ξεθωριάσεις. Έτσι, και μετά από πολύ προβληματισμό, ακολούθησα την δεύτερη μεγάλη μου αγάπη: την Ιατρική. Τελείωσα το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, παντρεύτηκα με τον Μανώλη Αναστασίου, συμφοιτητή μου, κι αποκτήσαμε δυο γιους. Εθνικό Σύστημα Υγείας, νοσοκομεία, εφημερίες. Συνέδρια, οικογένεια, ανατροφή παιδιών. Πολλές οι υποχρεώσεις, επί σειρά ετών. Και η πρώτη αγάπη να αρκείται στο διάβασμα βιβλίων. Αναρίθμητων. Ώρες πολύτιμες, αποθεματικό ανεκτίμητο. Μέχρι που άρχισε ο ελεύθερος χρόνος να γίνεται λίγο περισσότερος. Κι έτσι αποφάσισα να περάσω από την ανάγνωση στη συγγραφή.