Ο Γιώργος Ανδρέου σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Ελλάδα και στο Βέλγιο με ειδίκευση στις ευρωπαϊκές σπουδές. Το 2001 αναγορεύτηκε διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δίδαξε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ενώ σήμερα διδάσκει στο πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Σπουδές" του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Το ερευνητικό και συγγραφικό του έργο καλύπτει θέματα όπως η πολιτική συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και η υλοποίησή της στην Ελλάδα, ο εξευρωπαϊσμός των δημόσιων πολιτικών στην ΕΕ και οι σχέσεις Ελλάδας - ΕΕ.

Ο Στράτος Γεωργούλας είναι επίκουρος καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Κοινωνιολογίας της Νεότητας, του Ελεύθερου Χρόνου και του Αθλητισμού στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Florida State University, στο University of Toronto, στο University of Damascus, στη Slovak Academy of Science και στο University of Amman. Έχει δημοσιεύσει αρκετές μονογραφίες και επιστημονικά άρθρα στα γνωστικά αντικείμενα της Κριτικής Εγκληματολογίας και Κοινωνιολογίας του ελεύθερου χρόνου και του αθλητισμού.

Η Ελευθερία Ζέη σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο (Σορβόννη). Διδάσκει νεότερη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και στο Atelier de Traduction Litteraire-Sciences Humaines του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Οι κυριότερες δημοσιεύσεις της αφορούν σε ζητήματα κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας των νεότερων χρόνων (17ος-19ος αιώνας).

Ο Θανάσης Καλαφάτης είναι αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.

Η Μαρία Κορασίδου γεννήθηκε το 1959 στη Δράμα. Σπούδασε στη Γαλλία Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία "Οι Άθλιοι των Αθηνών και οι Θεραπευτές τους: Φτώχεια στην ελληνική πρωτεύουσα του 19ου αιώνα" (1995, 2000 2η έκδοση, "Τυποθήτω"), "Όταν η αρρώστια απειλεί: Επιτήρηση και έλεγχος της υγείας του πληθυσμού στην Ελλάδα του 19ου αιώνα" ("Τυποθήτω", 2002). Είναι λέκτορας στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου διδάσκει Ιστορία της Κοινωνικής Πολιτικής. Είναι παντρεμένη με τον Ματθαίο Τσιριμονάκη και έχει ένα γιο.

Η Λίνα Λούβη γεννήθηκε στη Σπάρτη και σπούδασε Ιστορία στη Σορβόννη, όπου έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές και απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα. Έχει διδάξει στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του ΔΠΘ. Σήμερα είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, στο γνωστικό αντικείμενο Πολιτική Ιστορία του Ελληνικού κράτους. Έχει γράψει άρθρα και μελέτες για την πολιτική ιστορία του ελληνικού κράτους και το ελληνικό εθνικό ζήτημα κατά τον 19ο και 20ό αιώνα.

Ο Ανδρέας Ν. Λύτρας γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία. Είναι διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου από το 1989. Διδάσκει αυτοδύναμα από το 1990 στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Το 1996 εξελέγη Λέκτορας και το 2000 Επίκουρος Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει διατελέσει διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας, διευθυντής της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και διοικητής στο ΓΝΑ "Κοργιαλένειο - Μπενάκειο, ΕΕΣ". Βιβλία του έχουν ενταχθεί σε βιβλιοθήκες ξένων πανεπιστημίων. Επιπλέον έχει εκπονήσει και δημοσιεύσει άρθρα, συμμετοχές σε συλλογικά έργα και ανακοινώσεις σε συνέδρια.

Ο Ναπολέων Μαραβέγιας γεννήθηκε το 1955 στη Βουδαπέστη και μεγάλωσε στην Κεφαλονιά. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στη Γαλλία (Grenoble) με υποτροφία της ΑΤΕ και του Ιδρύματος Ωνάση, όπου απέκτησε το D.E.A. στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Ολοκλήρωση και το Doctorat d' Etat στην Οικονομική Επιστήμη με Άριστα (1983). Δίδαξε για δύο χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Grenoble (Μακροοικονομική) και αφού εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, προσελήφθη για μικρό διάστημα ως ειδικός συνεργάτης του Υπουργείου Γεωργίας. Στη συνέχεια εργάστηκε για τέσσερα χρόνια (1985-1989) ως ερευνητής στο Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών με Επιστημονικό Υπεύθυνο τον καθηγητή κ. Τ. Γιαννίτση και αντικείμενο τις επιπτώσεις της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης στην ελληνική οικονομία. Το 1989 εξελέγη επίκουρος καθηγητής, στη συνέχεια αναπληρωτής καθηγητής (1993) και καθηγητής (1997), στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου διδάσκει μέχρι σήμερα Πολιτική Οικονομία, Αγροτική Πολιτική και Οικονομικά της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης. Επίσης, από το 1989 μέχρι το 1996 υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών στο πλαίσιο του μαθήματος "Θεωρία και Πολιτική της Περιφερειακής Ανάπτυξης". Σήμερα, είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ολοκλήρωσης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης. Έχει πάρει μέρος σε δεκάδες επιστημονικά συνέδρια με δημοσιευμένες εισηγήσεις. Έχει κληθεί να δώσει διαλέξεις σε όλα σχεδόν τα ελληνικά πανεπιστήμια, καθώς και στα ξένα πανεπιστήμια του Montpellier, της Valencia και της Οξφόρδης. Από το 1993 είναι κάτοχος μίας Ευρωπαϊκής Έδρας Jean Monnet στην Ευρωπαϊκή Οικονομία, από το σύνολο 4 παρόμοιων εδρών που έχει χορηγήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα ελληνικά πανεπιστήμια, ενώ ήταν και Επιστημονικός Υπεύθυνος πολλών ελληνικών και ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Παράλληλα είναι: - Μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Πανεπιστημιακής Ένωσης (1993-1998) - Μέλος Διεθνών Επιστημονικών Δικτύων (RAFAC, NATURA, κ.ά.) - Μέλος Συντακτικών Επιτροπών τριών Επιστημονικών Περιοδικών (Επιθεώρηση Αγροτικής Οικονομίας, Επιθεώρηση Αστικών και Περιφερειακών Μελετών, Επιθεώρηση Αγροτικής Έρευνας) - Μέλος ΔΣ του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ) - Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών (ΕΚΕΜ).

Η Νίκη Μαρωνίτη σπούδασε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. ). Στο ίδιο τμήμα, τον Απρίλιο του 2001, υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα "Πολιτική και Εθνικό Ζήτημα, 1895-1903". Είναι λέκτορας στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστήμιου, όπου διδάσκει νεότερη και σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία. Για αρκετά χρόνια εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Ιστορικό Αρχείο του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συγγράψει το βιβλίο "Πολιτική εξουσία και εθνικό ζήτημα στην Ελλάδα, 1880-1910" και έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια καθώς και σε συλλογικά επιστημονικά εγχειρήματα. Τα ενδιαφέροντα της εστιάζονται στους χώρους της ιστορίας των εξουσιαστικών σχέσεων και της ιστορίας των ιδεών.

Ο Γιάννης Μηλιός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Ε. Μ. Πολυτεχνείο. Τον Οκτώβριο του 1982 ίδρυσε μαζί με άλλους την τριμηνιαία επιθεώρηση οικονομικής και πολιτικής θεωρίας "Θέσεις", στην οποία μέχρι σήμερα είναι διευθυντής. Είναι συγγραφέας περισσότερων από 200 άρθρων σε ελληνικές και διεθνείς εκδόσεις. Πέραν της ελληνικής, τα κείμενά του έχουν κυκλοφορήσει στην αγγλική, γερμανική, γαλλική, ισπανική, ιταλική και τουρκική γλώσσα.

Ο Αντώνης Μωυσίδης σπούδασε στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών (1968-1972). Έκανε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Bremen, Ο.Δ. Γερμανίας, πάνω στα θέματα ανάπτυξης και στις διαδικασίες μετασχηματισμού του Αγροτικού Χώρου. Το 1982 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή του στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Κατά τα έτη 1983-84/1998-94 συνεργάστηκε με το Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών ως Ερευνητής. Από το 1984 ως το 1999 εργάσθηκε στην Αγροτική Τράπεζα ως μέλος της Διεύθυνσης Μελετών και Προγραμματισμού. Από το 1994 μέχρι σήμερα διδάσκει ως μέλος ΔΕΠ στο Πάντειο Παν/μιο, στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής στο αντικείμενο της Αγροτικής Κοινωνιολογίας. Το 2003 εξελέγη στη βαθμίδα του Καθηγητή. Έχει δημοσιεύσει σε συλλογικούς τόμους, μονογραφίες και πολλά άρθρα.

Ο Ευθύμης Παπαβλασόπουλος σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Δίδαξε επίσης Πολιτική Επιστήμη και Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Νομικής του Α. Π. Θ και στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ. Συμμετείχε στην αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών του Τμήματος Νομικής και στη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Α. Π. Θ.. Συμμετείχε επίσης, ως μεταδιδακτορικός ερευνητής, στην έρευνα "Η εκπροσώπηση των οργανωμένων συμφερόντων στην Ελλάδα: 1974-2004" (Πυθαγόρας ΙΙ). Τα ερευνητικά και συγγραφικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως στα πεδία της Πολιτικής Επιστήμης, της Πολιτικής Ανάλυσης (θεσμοί και λειτουργίες του ελληνικού πολιτικού συστήματος) και της Πολιτικής Κοινωνιολογίας (Πολιτικά κόμματα, Θεσμοί και σχέσεις πολιτικής και κοινωνικής εκπροσώπησης).

Η Δέσποινα Ι. Παπαδημητρίου είναι διδάκτωρ Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίκουρος καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Με τη μεθοδολογία της ιστορίας των εννοιών και της ανάλυσης των πολιτικών ιδεολογιών προσεγγίζει τον πολιτικό συντηρητισμό, την άκρα Δεξιά, τις θεωρίες του ολοκληρωτισμού στον 20ό αιώνα. Εξέδωσε το 2006 το βιβλίο της "Από το λαό των νομιμοφρόνων στο έθνος των εθνικο-φρόνων. Η συντηρητική σκέψη στην Ελλάδα, 1922-1967."

Ο Γιάννης Παπαθεοδώρου είναι επίκουρος καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων από το 2007. Έχει επίσης διδάξει νεοελληνική λογοτεχνία στο Τμήμα ΙΑΚΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (2001-2006). Το 2001 υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα τη σχέση αφήγησης και ιδεολογίας στις "Ακυβέρνητες Πολιτείες" του Στρατή Τσίρκα. Η μεταδιδακτορική του έρευνα, με υποτροφία του ΙΚΥ, αφορούσε την καβαφική κριτική. Έχει συνεργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα του ΕΙΕ,του ΕΚΚΕ,του ΕΚΕΒΙ,του Πανεπιστημίου της Κρήτης, του ΕΛΙΑ, καθώς και των ΑΣΚΙ. Η επιστημονική του αρθρογραφία, εκτός από το έργο του Στρατή Τσίρκα, αφορά το έργο νεοελλήνων λογοτεχνών του 19ου και του 20ού αιώνα (Σούτσος, Καλλιγάς, Βικέλας, Βαλαωρίτης, Ροίδης, Καβάφης, Σεφέρης, Θεοτοκάς, Κοτζιάς, Μπακόλας, Καραγάτσης), καθώς και ζητήματα της νεοελληνικής κριτικής. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά "Νέα Εστία", "Μνήμων"," Αρχειοτάξιο", "Ο Πολίτης", "Εντευκτήριο", "Ποίηση", "Πορφύρας", σε συλλογικούς τόμους και επιστημονικές επετηρίδες. Είναι μέλος των ΑΣΚΙ,της ΕΜΝΕ Μνήμων και του περιοδικού Ηistorein. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και επιφυλλίδες στην "Ελευθεροτυπία", στα "Νέα", στην "Αυγή", στην "Καθημερινή" και στο "Βήμα".

Ο Σωκράτης Πετμεζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957 και είναι αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου διδάσκει από το 1990. Σπούδασε οικονομικά στη Θεσσαλονίκη και ιστορία στο Παρίσι. Υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή με τίτλο: "Recherches sur l'economie et le finances des villages du Pelion, region d'industries rurales, ca. 1750-1850" στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, στο Παρίσι, τον Οκτώβρη του 1989. Έχει εκδώσει στα ελληνικά, στα γαλλικά, στα αγγλικά και στα ιπσανικά πολλά άρθρα σύγχρονης οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας, καθώς και τη μονογραφία με τίτλο: "Η ελληνική αγροτική οικονομία κατά τον 19ο αιώνα: Η περιφερειακή διάσταση", Ηράκλειο 2003 (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης).

Ο Στέφανος Ροζάνης γεννήθηκε στην Κάρυστο της Εύβοιας το 1942. Σπούδασε Μαθηματικά και Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Φιλοσοφία στο Καθολικό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας. Ανήκει στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού "Σημειώσεις". Δίδαξε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και στο Πανεπιστήμιο της Νέας Σορβόννης, και επί 10 χρόνια στο Τμήμα Μέσων Επικοινωνίας και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Σήμερα διδάσκει φιλοσοφία στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Β. Ελλάδος. Είναι συγγραφέας δοκιμιακών έργων, φιλοσοφικών μονογραφιών και ποιητικών συλλογών. Ανάμεσα στα πιο πρόσφατα δοκιμιακά του έργα περιλαμβάνονται: "Ο Μεσσιανισμός και η ηθική φιλοσοφία του Εμμανουέλ Λεβινάς", "Η ερμηνευτική ως πράξη και θεώρηση", "Ερμηνευτικές αναγνώσεις", "Θείος Έρως", "Σολωμικά".

Ο Θεόδωρος Σακελλαρόπουλος είναι καθηγητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΙΣΤΑΜΕ. Από το 2006 εκδίδει τη δίγλωσση επιστημονική επιθεώρηση "Κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη". Έχει συγγράψει ή εκδώσει πάνω από δέκα βιβλία και μονογραφίες καθώς και πληθώρα επιστημονικών άρθρων σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά ή συλλογικούς τόμους. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται σήμερα στην ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία, τις δημόσιες πολιτικές και τις ευρωπαϊκές κοινωνικές πολιτικές. Αρθρογραφεί στον ελληνικό Τύπο για θέματα επικαιρότητας. Διδάσκει οικονομική ιστορία, κοινωνική πολιτική και ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων και εκπρόσωπησε την Ελλάδα σε διεθνείς οργανισμούς και διεθνείς συνδιασκέψεις. Δημοσιευμένα βιβλία του: - Θεσμικός μετασχηματισμός και οικονομική ανάπτυξη. Εξάντας, Αθήνα, 1991. - Οικονομία, κοινωνία, κράτος στην Ελλάδα του μεσοπολέμου, Πληροφόρηση, Αθήνα 1991. - Νομισματικές κρίσεις και η κρατική διαχείρισή τους στην Ελλάδα 1880-1930 (σε συνεργασία με τους Ζ. Δεμαθά, Θ. Καλαφάτη), Θεμέλιο, Αθήνα 1991. - Οικονομία και πολιτική στην σύγχρονη Ελλάδα (επιμέλεια), Πληροφόρηση, Αθήνα 1992. - Νεοελληνική κοινωνία: Ιστορικές και κριτικές προσεγγίσεις (επιμέλεια) Κριτική, Αθήνα, 1993. - Προβληματικές επιχειρήσεις: Κράτος και κοινωνικά συμφέροντα τη δεκαετία του '80, Κριτική, Αθήνα 1993. - Οι κρίσεις στην Ελλάδα (1830-1860): Οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές όψεις. 2 τόμοι, Κριτική, Αθήνα 1993-1994. - Ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική, Κριτική, Αθήνα 1993. - Η μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους (επιμέλεια), Κριτική, Αθήνα 1999.

Ο Σπύρος Σακελλαρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1989) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris VII (DEA στην πολιτική κοινωνιολογία, 1992, και Ph. D. στην Πολιτική Κοινωνιολογία, 1995). Είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου στο γνωστικό αντικείμενο "Κράτος και Πολιτική Θεωρία". Είναι συγγραφέας του βιβλίου "Τα αίτια του απριλιανού πραξικοπήματος 1949-1967: Το κοινωνικό πλαίσιο της πορείας προς τη δικτατορία" που εκδόθηκε το 1998 από τις εκδόσεις Α. Α. Λιβάνη, καθώς και πολλών μελετών και άρθρων. Την περίοδο 1999-2000 έτυχε της ειδικής υποτροφίας του ΙΚΥ για πραγματοποίηση μεταδιδακτορικής έρευνας με θέμα το μετασχηματισμό του Κράτους στην περίοδο της "παγκοσμιοποίησης" της οικονομίας. Από το Φεβρουάριο του 2001 έως το 2004 δίδασκε μαθήματα κοινωνιολογίας στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης, ενώ από το 2003 διδάσκει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο Πατρών και από το 2005 στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.

Ο Μιχάλης Σπουρδαλάκης γεννήθηκε το 1954 και σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στον Καναδά όπου και δίδαξε σε Πανεπιστήμια του Οντάριο και του Κεμπέκ. Από το 1991 διδάσκει Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα τρέχοντα ερευνητικά του ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από ζητήματα της θεωρίας των πολιτικών κομμάτων, ελληνικής πολιτικής, θεωριών του κράτους, ευρωπαϊκής Αριστεράς καθώς και μιας σειράς ζητημάτων που προκύπτουν ως αποτέλεσμα των μετασχηματισμών που σημειώνονται στο πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής της Ελληνικής Επιθεώρησης Πολιτικής Επιστήμης και μέλος της συντακτικής ομάδας του Socialist Register (London, Merlin Press).

Ο Χαράλαμπος Τσαρδανίδης έχει σπουδάσει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών (1978) και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, London School of Economics and Political Sciences (Μ.Sc. στις Ευρωπαϊκές Σπουδές, 1980, και Ρh.D. στις Διεθνείς Σχέσεις, 1983). Είναι διευθυντής στο Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και έχει διδάξει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα στρέφονται στις εξωτερικές σχέσεις και την εξωτερική πολιτική της ΕΕ, στην ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής και στη Διεθνή Πολιτική Οικονομία. Έχει συγγράψει και επιμεληθεί δεκαπέντε και πλέον βιβλία και ενενήντα άρθρα στα ελληνικά, στα αγγλικά, στα γαλλικά και στα ισπανικά.

Ο Αντώνης Μωυσίδης σπούδασε στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών (1968-1972). Έκανε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Bremen, Ο.Δ. Γερμανίας, πάνω στα θέματα ανάπτυξης και στις διαδικασίες μετασχηματισμού του Αγροτικού Χώρου. Το 1982 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή του στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Κατά τα έτη 1983-84/1998-94 συνεργάστηκε με το Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών ως Ερευνητής. Από το 1984 ως το 1999 εργάσθηκε στην Αγροτική Τράπεζα ως μέλος της Διεύθυνσης Μελετών και Προγραμματισμού. Από το 1994 μέχρι σήμερα διδάσκει ως μέλος ΔΕΠ στο Πάντειο Παν/μιο, στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής στο αντικείμενο της Αγροτικής Κοινωνιολογίας. Το 2003 εξελέγη στη βαθμίδα του Καθηγητή. Έχει δημοσιεύσει σε συλλογικούς τόμους, μονογραφίες και πολλά άρθρα.

Ο Σπύρος Σακελλαρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1989) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris VII (DEA στην πολιτική κοινωνιολογία, 1992, και Ph. D. στην Πολιτική Κοινωνιολογία, 1995). Είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου στο γνωστικό αντικείμενο "Κράτος και Πολιτική Θεωρία". Είναι συγγραφέας του βιβλίου "Τα αίτια του απριλιανού πραξικοπήματος 1949-1967: Το κοινωνικό πλαίσιο της πορείας προς τη δικτατορία" που εκδόθηκε το 1998 από τις εκδόσεις Α. Α. Λιβάνη, καθώς και πολλών μελετών και άρθρων. Την περίοδο 1999-2000 έτυχε της ειδικής υποτροφίας του ΙΚΥ για πραγματοποίηση μεταδιδακτορικής έρευνας με θέμα το μετασχηματισμό του Κράτους στην περίοδο της "παγκοσμιοποίησης" της οικονομίας. Από το Φεβρουάριο του 2001 έως το 2004 δίδασκε μαθήματα κοινωνιολογίας στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης, ενώ από το 2003 διδάσκει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο Πατρών και από το 2005 στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.