Αργεντινή συγγραφέας και ποιήτρια (1903-1993), σύντροφος του συγγραφέα Αντόλφο Μπιόι Κασάρες. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1937 με τη συλλογή διηγημάτων "Viaje olvidado". Ακολούθησαν ποιητικές συλλογές, όπως οι: "Enumeracion de la patria", "Espacios metricos", "Los sonetos del jardin", "Los nombres" (δεύτερο βραβείο εθνικού διαγωνισμού ποίησης, 1953), "Lo amargo por dulce" (πρώτο βραβείο εθνικού διαγωνισμού ποίησης, 1962), συλλογές με διηγήματα, παιδικά βιβλία, κ.ά. Με τον Adolfo Bioy Casares συνυπέγραψε το μυθιστόρημα "Όποιος αγαπάει, μισεί" ("Los que aman, odian"), 1946, και με τον Juan Rodolfo Wilcock το θεατρικό "Οι προδότες" ("Los Traidores"), 1956. Από κοινού με τους Μπόρχες και Κασάρες, η Οκάμπο συνεπιμελήθηκε τη διάσημη "Ανθολογία φανταστικής λογοτεχνίας" (Antologia de la literatura fantastica), του 1940, καθώς και μία ανθολογία ποίησης της χώρας της, την επόμενη χρονιά. Μετά τον θάνατό της, εκδόθηκε η αλληλογραφία της με τον Κασάρες, ένα εντυπωσιακό "φρέσκο" του πνευματικού Μπουένος Άιρες ("Ταξιδεύοντας", 1996).

Ο Αντόλφο Μπιόυ Κασάρες (1914-1999), αργεντινός γαλλικής καταγωγής, γεννήθηκε και έζησε στο Μπουένος Άιρες. Θεωρείται από τους σημαντικότερους λατινοαμερικάνους συγγραφείς, ενώ ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες τον συγκαταλέγει στους μεγαλύτερους συγγραφείς του προηγούμενου αιώνα. Έγραψε επτά μυθιστορήματα: "Η εφεύρεση του Μορέλ", 1940, "Σχέδιο διαφυγής", 1945, "Το όνειρο των ηρώων", 1954, "Ημερολόγιο του πολέμου των χοίρων", 1969, "Ύπνος στον ήλιο", 1973, "Οι περιπέτειες ενός φωτογράφου στη Λα Πλάτα", 1985, και "Ένας άνισος πρωταθλητής", 1993, και πολύ περισσότερα διηγήματα, που εκδόθηκαν στις συλλογές: "Η συνωμοσία των ουρανών", 1948, "Η πλευρά της σκιάς", 1962, "Ο μέγας Σεραφείμ", 1967, "Ο ήρωας των γυναικών", 1978, "Εξωφρενικές ιστορίες", 1986, "Η ρώσικη κούκλα και άλλες ιστορίες", 1990, κ.ά. Με το στενό του φίλο, Μπόρχες, συνυπέγραψαν -είτε με τα πραγματικά τους ονόματα, είτε με πομπώδη ψευδώνυμα, προϊόντα παιγνιωδών συνδυασμών προγονικών τους επωνύμων (Ονόριο Μπούστος Ντομέκ, Μπ. Σουάρες Λιντς)- σενάρια, ανθολογίες, αστυνομικές ιστορίες και σπαρταριστές σάτιρες του μοντερνισμού. Δύο χρόνια μετά το θάνατο της αγαπημένης του συντρόφου, της Αργεντινής διηγηματογράφου και ποιήτριας Silvina Ocampo (1903-1993), κυκλοφόρησε η πολύχρονη αλληλογραφία τους, ένα εντυπωσιακό "φρέσκο" του πνευματικού Μπουένος Άιρες ("Ταξιδεύοντας", 1996). Ο Κασάρες τιμήθηκε με το Ανώτατο Βραβείο της Εταιρείας Αργεντινών Συγγραφέων (SADE), το 1975, με το παράσημο της Γαλλικής Λεγεώνας της Τιμής, το 1989, και με το βραβείο Μιγκέλ ντε Θερβάντες το 1991.