Η διαμεσολάβηση αποτελεί μια διαδικασία ειρηνικής επίλυσης των διαφορών μεταξύ δύο ή περισσότερων ατόμων με την παρουσία ενός τρίτου ατόμου, του διαμεσολαβητή. Ο θεσμός της διαμεσολάβησης προωθεί τον διάλογο και την ειρηνική συνύπαρξη των ατόμων, ενισχύει τον ρόλο του θύματος και συμβάλλει στην αποσυμφόρηση του έργου των θεσμοθετημένων οργάνων (συλλόγου εκπαιδευτικών, ποινικής δικαιοσύνης κ.λπ.), προάγοντας συγχρόνως μια εναλλακτική μέθοδο και μια διαφορετική προσέγγιση για την επίλυση των διαφορών.

Ο παρών συλλογικός τόμος απαρτίζεται από τρία μέρη. Το πρώτο μέρος αναφέρεται στην επανορθωτική-αποκαταστατική δικαιοσύνη, η οποία αποτελεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσεται η διαδικασία της διαμεσολάβησης. Το δεύτερο μέρος αφορά τη σχολική διαμεσολάβηση και παρουσιάζει θεωρητικά και εμπειρικά δεδομένα αναφορικά με τη διαδικασία εφαρμογής της στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στο τρίτο μέρος εξετάζεται η ποινική συνδιαλλαγή, η οποία αποσκοπεί στην εξώδικη επίλυση ποινικών διενέξεων.

Το βιβλίο συνιστά ένα χρήσιμο εργαλείο για φοιτητές, εκπαιδευτικούς, δικηγόρους και άλλες επαγγελματικές ομάδες, καθώς και για απλούς αναγνώστες με ανάλογα ενδιαφέροντα.