Γεννημένη στη Βαρκελώνη, έγινε γνωστή από το πρώτο της μυθιστόρημα, με τίτλο "Entre todas las mujeres" 1992), το οποίο προτάθηκε για το Βραβείο La Sonrisa Vertical. Είναι η συγγραφέας του έργου "La Trilogia de Lola Van Guardia", από τον εκδοτικό οίκο "Egales", που έχει μεταφραστεί στα γαλλικά και τα ιταλικά. Το 2004 κυκλοφόρησε το "No me llames carino", για το οποίο κατέκτησε το Βραβείο Shangay - ήταν η πρώτη φορά που το κέρδισε γυναίκα. Το "Las razones de Jo", που κυκλοφόρησε το 2006 από τον εκδοτικό οίκο "Lumen", χαρακτηρίστηκε ως "μια πρωτότυπη, διασκεδαστική και ασεβής απόδοση του βιβλίου "Μικρές Κυρίες." Το 2008 κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο "Egales" μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Cuentos y fabulas de Lola Van Guardia". Το συγγραφικό της στιλ, που χαρακτηρίζεται από υψηλή αίσθηση του χιούμορ, συνδυάζει τη σάτιρα, την ειρωνεία και την παρωδία, σε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες είναι πρωταγωνίστριες. Για το έργο της "Con Pedigree" η "El Pais" έγραψε: "Γράφει με σαρκασμό και τρυφερότητα για μέρη και πρόσωπα που θα μπορούσαν να έχουν ξεπηδήσει από μια ταινία του Γούντι Άλεν, αν και έχουν το ένα πόδι τους στις ταινίες του Αλμοδοβάρ."

Γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1976 και μεγάλωσε στα Πυρηναία Όρη. Σε μια προσπάθεια να ακολουθήσει το σωστό δρόμο, γράφτηκε στο Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, αλλά τελικά τα παράτησε, αποδέχτηκε την ιδιαιτερότητά της και σπούδασε Σχέδιο και Ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών La Llotja στη Βαρκελώνη. Έχει δουλέψει για την έκδοση βιβλίων, στον περιοδικό τύπο, σε κινηματογραφικές παραγωγές και αρχιτεκτονικά σχέδια. Τις μέρες εργάζεται ως ιστορικός-αρχειονόμος και τα βράδια (αλλά και στις ελεύθερες ώρες της, τα Σαββατοκύριακα, στις διακοπές...) σχεδιάζει. Ζει στη Βαρκελώνη μαζί με το γάτο της Oto. Κέρδισε το Βραβείο Comic Lambda της Βαρκελώνης δύο φορές, το 2002 και το 2008. "Η Αλίσια στη χώρα των μικρών θαυμάτων" είναι το πρώτο graphic novel της σε συνεργασία με την Isabel Franc.