Ο Πέτρος Γκίκας είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Περιβαλλοντικής Μηχανικής στο Πολυτεχνείο Κρήτης.

Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε στην Απείραθο της Νάξου το 1922. Το 1940 εισάγεται στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Κατά τη ναζιστική Κατοχή αναπτύσσει έντονη απελευθερωτική δράση. Τη νύχτα της 30ης Μαΐου μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατεβάζουν τη σβάστικα και καταδικάζονται ερήμην σε θάνατο. Στην Κατοχή φυλακίζεται, βασανίζεται, καταδικάζεται και αντιμετωπίζει τη θανατική ποινή. Η ποινή δεν εκτελείται, ύστερα από διαμαρτυρίες του ελληνικού λαού και της διεθνούς κοινής γνώμης. Αποφυλακίζεται το 1954. Το 1951, αν και φυλακισμένος, εκλέγεται βουλευτής με την ΕΔΑ. Το 1981 εκλέγεται βουλευτής Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ και το 1984 ευρωβουλευτής. Στις εκλογές του 1985 επανεκλέγεται βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ. Στις βουλευτικές εκλογές του 2000 ήταν υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού. Το 2002, διαμόρφωσε την πολιτική ομάδα Ενεργοί Πολίτες. Η πολιτική αυτή ομάδα σε συνεργασία με τον Συνασπισμό και άλλα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς, μέσω του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 2004. Στις 6 Μαΐου 2012 εξελέγη βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το 1996 αναγορεύεται Επίτιμος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Πατρών. Είναι επίσης επίτιμο μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.

Ο Γ. Ν. Καραβέλατζης είναι πολιτικός μηχανικός.

Ο Ηλίας Νόκας-Ζωγράφος υπηρετεί στη Διεύθυνση Υδάτων της Γενικής Γραμματείας Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1953 και αποφοίτησε από Γ' Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης το 1971. Την ίδια χρονιά εγγράφηκε, μετά από εισαγωγικές εξετάσεις, στο Τμήμα Γεωπονίας της τότε Γεωπονοδασολογικής Σχολής του ΑΠΘ, απ' όπου αποφοίτησε το 1976. Μετά από κατατακτήριες εξετάσεις, στις οποίες ήρθε πρώτος, παρακολούθησε το Μεταπτυχιακό Τμήμα των Εγγείων Βελτιώσεων του ΑΠΘ (1977-1979) και πήρε το πτυχίο MSc. Με υποτροφία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή, PhD, στο Πανεπιστήμιο Southampton της Αγγλίας (1986-1990). Υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός του πεζικού. Διορίστηκε το 1983 στο Ινστιτούτο Χαρτογράφησης και Ταξινόμησης Εδαφών Λάρισας (ΙΧΤΕΛ), όπου εργάστηκε στο πρόγραμμα Κατάρτισης του Εδαφολογικού Χάρτη της Χώρας. Από το 1991 εργάζεται, ως αναπληρωτής ερευνητής, στο Ινστιτούτο Εδαφολογίας Θεσσαλονίκης του Ε.Θ.Ι.Α.Γ.Ε. Ερευνητικά ασχολείται με τη διαχείριση των εδαφοϋδατικών πόρων και την προστασία του περιβάλλοντος. Τα αποτελέσματα της ερευνητικής δραστηριότητάς του παρουσιάζονται σε περισσότερες από 60 εργασίες δημοσιευμένες σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων. Έχει διδάξει στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και Λάρισας και από το 1999 είναι διδάσκων στο Παν/μιο Θεσσαλίας.

Ο Ιωάννης Καλαβρουζιώτης είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Mηχ. μηχανικός BSc, Tεχνολογίες Αφαλάτωσης MSc, Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών & Εξοικονόμησης Ενέργειας.

Ο Διαμαντής Καραμούζης είναι καθηγητής στο Εργαστήριο Γενικής και Γεωργικής Υδραυλικής και Βελτιώσεων του Τομέα Εγγείων Βελτιώσεων, Εδαφολογίας και Γεωργικής Μηχανικής στη Γεωπονική Σχολή του Α.Π.Θ.

Ο Πανταζής Γεωργίου είναι καθηγητής στο Εργαστήριο Γενικής και Γεωργικής Υδραυλικής και Βελτιώσεων του Τομέα Εγγείων Βελτιώσεων, Εδαφολογίας και Γεωργικής Μηχανικής στη Γεωπονική Σχολή του Α.Π.Θ.

Διεθνώς βραβευμένος Περιβαλλοντολόγος και Πολιτικός. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1977. Από τα 15 του χρόνια είναι ενεργό μέλος του περιβαλλοντικού κινήματος στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Σπούδασε Μηχανικός Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης στο Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (1996-2001) με μεταπτυχιακό στην Διεθνή Ανάπτυξη από την Σχολή Kennedy του Πανεπιστημίου Harvard (2001-2003). Στα 20 του βραβεύτηκε από τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης, σχετικά με τη δράση του για τη διάσωση της Άνω Πόλης. Την περίοδο 2005-2009 δούλεψε στην ΜΚΟ Ελληνικη Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού ως υπεύθυνος της εκστρατείας για την Αειφόρο Ανάπτυξη στα νησιά του Αιγαίου αλλά και ως υπεύθυνος περιβαλλοντικής πολιτικής. Για τα επιτεύγματα της εκστρατείας παρέλαβε το 2009 το πρώτο πανευρωπαϊκό βραβείο για εκστρατείες ευαισθητοποίησης από την EUROPA NOSTRA. Από τον Ιανουάριο του 2008 έως το Μάιο 2009 συμμετείχε στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας ως εκπρόσωπος περιβαλλοντικών οργανώσεων. Την περίοδο 2009-2014 ήταν μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ειδικότερα στις επιτροπές Περιβάλλοντος και Αλιείας. Για το έργο του εκεί τιμήθηκε τρεις φορές. Βραβεύτηκε ως ο καλύτερος Ευρωβουλευτής της Επιτροπής Αλιείας (2010) και ως ο καλύτερος Ευρωβουλευτής για το Παγκόσμιο Έτος Δασών (2011), μέσα από ψηφοφορία μεταξύ των 754 ευρωβουλευτών. Τον Ιούνιο του 2011 απέσπασε τον τίτλο του «Πρέσβη Δίκαιης Πολιτικής», από την οργάνωση «Evert Vermeer Foundation», για τους αγώνες του για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των αδύναμων οικονομικά πολιτών και τη δίκαιη αναδιανομή των παγκόσμιων πόρων. Το 2012 ξεκίνησε την παγκόσμια πρωτοβουλία Roadfree για την προστασία των περιοχών χωρίς δρόμους. Κατάφερε να παράξει τους πρώτους χάρτες στον κόσμο των περιοχών χωρίς δρόμους από το Google Earth και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος [13], οι οποίοι παρουσιάστηκαν το 2012 στη Σύνοδο Κορυφής του ΟΗΕ Ρίο. Οι ενημερωμένες εκδόσεις αυτών των χαρτών παρουσιάστηκαν σε άλλες παγκόσμιες συνόδους κορυφής και εκδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένων των UNCBD COP11 και[14] UNFCCC COP19. Είναι βιοκαλλιεργητής και το λάδι που παράγει έχει βραβευτεί με δύο χρυσά και δύο ασημένια βραβεία, την περίοδο 2018-2021. Είναι σύντροφος της Μαρίζας Κουρτικάκη και πατέρας της Ροής και του Ωρίωνα. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και ιταλικά.