Ο Νικόλας Χρηστάκης, γεννημένος στην Αθήνα το 1958, είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Besancon και πήρε το διδακτορικό του στην κοινωνική ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο Paris X-Nantere. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν θέματα ταυτότητας, κοινωνικής σκέψης και επικοινωνίας, στενών διαπροσωπικών σχέσεων και τελετουργικότητας. Έχει γράψει άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και έχει μεταφράσει και επιμεληθεί πολλά επιστημονικά (και λογοτεχνικά) κείμενα. Έχει γράψει τα βιβλία "Μουσικές ταυτότητες: αφηγήσεις ζωής μουσικών και συγκροτημάτων της ελληνικής ανεξάρτητης σκηνής ροκ" (1994), "Μοτοσυκλέτα: ριψοκινδύνευση και ιερό" (2003) και (σε συνεργασία με την Μπετίνα Ντάβου) "Τα παιδιά μιλούν για την υγεία και την ασθένεια: κοινωνικές αναπαραστάσεις της υγείας και της ασθένειας σε παιδιά 10 ετών" (1994). Επίσης, έχει επιμεληθεί με τον Κλήμη Ναυρίδη τις συλλογές κειμένων "Ταυτότητες: ψυχοκοινωνική συγκρότηση" (1997), "Κοινωνίες σε κρίση και αναζήτηση νοήματος" (2005) και "Το υπερνεωτερικό υποκείμενο" (2010).

Ο Παναγιώτης Χαλάτσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Έκανε πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στα παιδαγωγικά και εκπόνησε, με υποτροφία του ΙΚΥ, διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, μελετώντας τις κοινωνικές σχέσεις των παιδιών και τις δυναμικές των ομάδων τους στο σχολείο. Δίδαξε για 16 χρόνια στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και σε Ειδικά Σχολεία. Από το 2001 υπηρετεί ως Σχολικός Σύμβουλος Δημοτικής Εκπαίδευσης. Συγχρόνως, από το 2004 έως το 2009 δίδαξε στο Τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και από το 2007 έως το 2009 στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Κείμενα του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και βιβλία. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στο χώρο της κοινωνικής ψυχολογίας και ιδιαίτερα στην ψυχοκοινωνιολογία των ανθρώπινων σχέσεων.