Η Χριστίνα Καρακιουλάφη είναι Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου διδάσκει μαθήματα σχετικά με τις εργασιακές σχέσεις και την κοινωνιολογία της εργασίας. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία, όπου υποστήριξε και τη διδακτορική της διατριβή. Έχει συνεργαστεί στο πλαίσιο ερευνητικών προγραμμάτων με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ. Από το 2005 διδάσκει στην Ακαδημία Εργασίας της ΓΣΕΕ και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Οι επιστημονικές της δημοσιεύσεις και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν σε θέματα ποιότητας της εργασίας και ψυχοκοινωνικών κινδύνων στους χώρους εργασίας, θεωρίας των εργασιακών σχέσεων και συνδικαλισμού, καθώς και σε ζητήματα που σχετίζονται με την καλλιτεχνική εργασία και τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα.

Ο Μάνος Σπυριδάκης είναι επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με γνωστικό αντικείμενο "Κοινωνική Ανθρωπολογία των Εργασιακών Σχέσεων". Έχει λάβει πτυχίο από το Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίαςτου Πανεπιστημίου Κρήτης και μεταπτυχιακό στην Κοινωνική Ανθρωπολογία από το Πανεπιστήμιο Durham. Έχει εκπονήσει διδακτορική διατριβή στο Sussex European Institute του Πανεπιστημίου του Sussex, ως υπότροφος του ΙΚΥ, και έχει λάβει μεταδιδακτορική υποτροφία από το ΙΚΥ στο ίδιο πάντοτε πεδίο. Έχει υπηρετήσει στη μέση εκπαίδευση και έχει διδάξει στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας-Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Είναι μέλος ΣΕΠ στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Συμμετέχει στη συντακτική επιτροπή των περιοδικών "Ουτοπία" και "Εθνολογία" και στην επιστημονική γραμματεία του περιοδικού "Κοινωνική Συνοχή και Ανάπτυξη". Είναι συνυπεύθυνος (μαζί τον Χ. Δερμεντζόπουλο) της σειράς "Ετερότητες" των εκδόσεων "Μεταίχμιο" και υπεύθυνος της περιοδικής έκδοσης "Commission of Urban Anthropology του International Union of Anthropological and Ethnological Sciences". Έχει εκδώσει τις μονογραφίες: "Εξουσία και παρενόχληση στην εργασία" ("Διόνικος", 2009) και "Εργασία και κοινωνική αναπαραγωγή στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία του Πειραιά" ("Παπαζήσης", 2010), ενώ έχει επιμεληθεί συλλογικούς τόμους και μεταφράσεις. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του εστιάζονται σε ζητήματα ανθρωπολογίας της εργασίας και κοινωνικής πολιτικής, στην έννοια του χώρου, την ποιοτική κοινωνική έρευνα, την οικονομική ανθρωπολογία και προσφάτως την ανθρωπολογία της υγείας.