Η Μαρία Χατζημιχάλη - Παπαλιού γεννήθηκε στην Αθήνα και έχει καταγωγή από την Μικρά Ασία. Σε μια εποχή που το κράτος δεν ενίσχυε τον ελληνικό κινηματογράφο, ήταν μαζί με τον άνδρα της παραγωγός των ταινιών του Θόδωρου Αγγελόπουλου και των άλλων ελλήνων σκηνοθετών που δημιούργησαν τον Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο. Μεταξύ των ταινιών που παρήγαγε συμπεριλαμβάνονται οι "Μέρες του '36" (1972) και "Ο Θίασος" (1974) του Θόδωρου Αγγελόπουλου, "Τα χρώματα της Ίριδος" (1974) του Νίκου Παναγιωτόπουλου, "Δι' ασήμαντον αφορμήν" (1974) του Τάσου Ψαρρρά, "Το Κιέριον" (1974) του Δήμου Θέου, "Το Μοντέλο" (1974) του Κώστα Σφήκα, "Το Κελλί Ο" (1975) του Γιάννη Σμαραγδή, "Κύπρος, η άλλη πραγματικότης" (1977) του Λ. Παπαδημητράκη, κ. ά. Ως σκηνοθέτις, η Χατζημιχάλη -Παπαλιού έκανε την εμφάνισή της το 1976 με τη βραβευμένη στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης ταινία της "Ο Αγώνας των τυφλών", η οποία απέσπασε διακρίσεις και στο εξωτερικό, όπως σχεδόν όλες οι μετέπειτα ταινίες της. Έκτοτε, υπηρετεί με συνέπεια τον χώρο του ντοκιμαντέρ, είτε φωτίζοντας γυναικείες προσωπικότητες, όπως στα "Γυναικεία Πορτραίτα", είτε κάνοντας διάλογο με την ιστορία. Οι σειρές με θέμα τη Δήλο/Μύκονο, τη Λυκία, τη Μακεδονία και την Ήπειρο έχουν συμπεριληφθεί στη διδακτέα ύλη πολλών πανεπιστημίων της Ευρώπης και της Αμερικής, ενώ έχουν συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού, δημιουργώντας ιδιαίτερη αίσθηση και αποσπώντας πολύ καλές κριτικές. Η προβολή τους από τα τηλεοπτικά κανάλια του εξωτερικού μετέφερε τον ελληνικό πολιτισμό στους τηλεθεατές στα τέσσερα σημεία του πλανήτη.

Ο Δημήτρης Κερκινός σπούδασε κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα στον Καναδά και κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έκανε επιτόπια έρευνα στην Κούβα επικεντρώνοντας στις σχέσεις κινηματογράφου και κοινωνίας στην Αβάνα της δεκαετίας του 1990. Από το 2002 είναι υπεύθυνος προγράμματος του τμήματος "Ματιές στα Βαλκάνια" στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Έχει δημοσιεύσει κριτικά κείμενα για τον κινηματογράφο και έχει επιμεληθεί αρκετές μονογραφίες του ΦΚΘ. Εκτός από το εθνογραφικό ντοκιμαντέρ και την οπτική ανθρωπολογία, στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η ανθρωπολογία του κινηματογράφου και των ΜΜΕ.