Η Βρισηίδα Δρόσου γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1977. Σπούδασε Νεοελληνική και Αγγλική Γλώσσα και Λογοτεχνία, και Μετάφραση στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης "La Sapienza". Έχει ασχοληθεί με την τύχη του Foscolo στην Ελλάδα και με το έργο του Άκη Δήμου. Έχει μεταφράσει στα ιταλικά έργα των Ελύτη, Δημουλά και Δήμου.

Ο Μιχαήλ Λειβαδιώτης γεννήθηκε στη Λάρισα το 1979. Σπούδασε Μεσαιωνική και Νέα Ελληνική Φιλολογία στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Πάδοβας. Στην Ιταλία εξειδικεύθηκε στη μουσειολογία και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη λογοτεχνική μετάφραση στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης "La Sapienza". Είναι υποψήφιος διδάκτορας στo Freie Universitat του Βερολίνου.

Ο Χρήστος Μπιντούδης (Γιαννιτσά, 1978) σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο ΑΠΘ, Μετάφραση και Ιταλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης "La Sapienza", όπου και απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα με μια διπλωματική εργασία για την Τύχη του Giacomo Leopardi στην Ελλάδα. Έχει δημοσιεύσει κείμενα για τον Σολωμό, τον Καβάφη, τον Leopardi, τον Καζαντζάκη, τον Ελύτη και για το ελληνικό γλωσσικό ζήτημα. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως λέκτορας Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πόζναν της Πολωνίας.

H Paola Maria Minucci γεννήθηκε στο Γκροσέτο το 1948. Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου της Ρώμης "La Sapienza". Ασχολήθηκε με την ποίηση των Καβάφη, Ελύτη, Αναγνωστάκη, Δημουλά, Γκανά, Μαστοράκη, Μέσκου, Σαχτούρη, Πιερή, με μεταφράσεις και κριτικά δοκίμια. Έχει μεταφράσει μυθιστορήματα των Βασιλικού, Ταχτσή και Βαλτινού. Έτυχε σημαντικών τιμητικών αναγνωρίσεων στην Ελλάδα και στην Ιταλία.

Ο Χρήστος Μπιντούδης (Γιαννιτσά, 1978) σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο ΑΠΘ, Μετάφραση και Ιταλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης "La Sapienza", όπου και απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα με μια διπλωματική εργασία για την Τύχη του Giacomo Leopardi στην Ελλάδα. Έχει δημοσιεύσει κείμενα για τον Σολωμό, τον Καβάφη, τον Leopardi, τον Καζαντζάκη, τον Ελύτη και για το ελληνικό γλωσσικό ζήτημα. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως λέκτορας Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πόζναν της Πολωνίας.

Ο Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη (1929). Γυμνασιακές σπουδές στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Προπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου. Μεταπτυχιακές σπουδές σε πανεπιστήμια της πρώην Δυτικής Γερμανίας με υποτροφία της Humboldt-Stiftung. Διδάκτωρ και εντεταλμένος υφηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έως το 1967. Απολύεται, συλλαμβάνεται και βασανίζεται από τη στρατιωτική χούντα. Επανέρχεται και παραμένει καθηγητής της ίδιας Σχολής από το 1975 έως το 1996. Επισκέπτης καθηγητής σε πανεπιστήμια της Γερμανίας, Αυστρίας και Κύπρου και των ΗΠΑ. Από το 1994 έως το 2001 πρόεδρος και γενικός διευθυντής του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. Εφεξής συντονιστής του προγράμματος "Αρχαιογνωσία και Αρχαιογλωσσία στη Μέση Εκπαίδευση", που εκπονείται στο πλαίσιο του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας. Έγραψε βιβλία, μονογραφίες, και άρθρα για τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τον Σοφοκλή, τον Ηρόδοτο, τον Αλκαίο, τη Σαπφώ, που, ενμέρει ή εν όλω, και μετέφρασε. Προέχει η συντελεσμένη μετάφραση της "Οδύσσειας". Συγχρόνως μελέτησε και δημοσίευσε δοκίμια για μείζοντες νεοέλληνες ποιητές και πεζογράφους, επιμένοντας σε εκπροσώπους της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς.

Ο Ξενοφών Αστερίου Κοκόλης (Κατερίνη, 1939) ζει από το 1956 στη Θεσσαλονίκη. Δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία στο ΑΠΘ από το 1965 ως το 2005. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και βιβλία για το Σεφέρη, τον Ελύτη, τον Καβάφη, τον Καρυωτάκη, τους ποιητές της Θεσσαλονίκης, τον Παπαδιαμάντη, τον Τόλη Καζαντζή κ.ά. Επιμελήθηκε φιλολογικά τους δίσκους "Η Ζωή Καρέλλη διαβάζει Καρέλλη", "Η Θεσσαλονίκη στα ρεμπέτικα" 1 και 2, και "Primavera en Salonico - Άνοιξη στη Σαλονίκη, σεφαραδίτικα λαϊκά τραγούδια" (με τη Σαβίνα Γιαννάτου).

Γεννήθηκε στον Ζαρό Ηρακλείου Κρήτης το 1940. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (Ph.D.). Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει γράψει βιβλία και άρθρα για τον Όμηρο, τη λυρική ποίηση, την τραγωδία, τον Αριστοτέλη, το αρχαίο ελληνικό μυθιστόρημα, την αρχαία ελληνική λογοτεχνική κριτική και ασχολείται με τη μετάφραση κλασικών κειμένων. Τα ενδιαφέροντα του στρέφονται επίσης στη μελέτη της σύγχρονης νεοελληνικής λογοτεχνίας και έχει γράψει βιβλία και άρθρα για τον Σολωμό, τον Σεφέρη, τον Σικελιανό, τον Ελύτη, τον Σινόπουλο, τον Εμπειρίκο, τον Ρίτσο, τον Εγγονόπουλο κ.ά. Βραβεία: -1962: Β΄ Βραβείο Πανσπουδαστικής Ποίησης με κριτές τον Ο. Ελύτη, τον Γ. Ρίτσο, και τον Ν. Βρεττάκο -1982: Βραβείο Νίκος Καζαντζάκης -1983: Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το μυθιστόρημα "Ιστορία" - 2005: Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών για το μυθιστόρημα "Ο παππούς μου και το κακό" Εργογραφία Α. Πεζογραφία: - "Λειμωνάριο", μυθιστόρημα, Αθήνα, Κάλβος, 1974· Κέδρος, 1994 - "Η αρραβωνιαστικιά", μυθιστορία, Αθήνα, Κέδρος, 1979 - "Ιστορία", μυθιστόρημα, Αθήνα, Κέδρος, 1982· Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1983 - "Ανωφελές διήγημα", μυθιστόρημα, Αθήνα, Κέδρος 1993 - "Ερωτικόν", πεζογραφήματα, Αθήνα, Κέδρος, 1995 - "Στην Κοιλάδα των Αθηνών", μυθιστόρημα, Αθήνα, Κέδρος, 2000 - "Ο παππούς μου και το κακό", μυθιστόρημα, Αθήνα, Κέδρος, 2005· Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών - "Το χρονικό του Δαρείου", μυθιστόρημα, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 2008 - "Τρία απρόσεκτα διηγήματα", διηγήματα, Άγρα, 2012 Β. Ποίηση: - "Ο ζαχαρένιος εραστής: 11 και ένα ποιήματα", Αθήνα, Στιγμή, 1984 - "Απόλογος: σχεδίασμα μετάφρασης", ποιήματα, Αθήνα, Στιγμή, 1997 - "Ελίνας κλέος: ένα πατριωτικό ποίημα", Αθήνα, Άγρα, 2002 Γ. Αυτοτελείς νεοελληνικές μελέτες: - Γιώργος Σεφέρης, "Μεταγραφές" (φιλολογική επιμέλεια, σχόλια και επίμετρο), 1η έκδοση, Αθήνα, Λέσχη, 1980· 2η έκδοση, Αθήνα, Ίκαρος, 2000 - "Ανδρέας Εμπειρίκος: ο ποιητής του Έρωτα και του Νόστου", Αθήνα, Κέδρος 1983 - Ανδρέας Εμπειρίκος, "Η σήμερον ως αύριον και ως χθες" (φιλολογική επιμέλεια, σχόλια και επίμετρο), Αθήνα, Άγρα, 1984 - "Ο βασιλιάς της Ασίνης: η ανασκαφή ενός ποιήματος", Αθήνα, Στιγμή, 1986 - Ανδρέας Εμπειρίκος, "Ο Μέγας Ανατολικός", τόμοι 8 (φιλολογική επιμέλεια, σχόλια και επίμετρα), Αθήνα, Άγρα, 1990-1992. - Ανδρέας Εμπειρίκος, "Εσ-Εσ-Εσ-Ερ Ρωσία" (φιλολογική επιμέλεια, σχόλια και επίμετρο) Αθήνα, Άγρα, 1995. - Ανδρέας Εμπειρίκος, "Ζεμφύρα ή Το μυστικόν της Πασιφάης" (φιλολογική επιμέλεια, σχόλια και επίμετρο), Αθήνα, Άγρα, 1984 Μεταφράσεις: Στα Αγγλικά: - "The Spiritual Meadow" [tr.by]: Mary Argyraki. Dedalus Ltd, 2000 - "The History of a Vendetta" [tr.by]: Helen Cavanagh. Dedalus Ltd, 1991 - "A Report of a Murder" [tr.by]: Helen Cavanagh. Dedalus Ltd, 1995 - "Eroticon", [tr.by]: David Connolly. Dedalus Ltd, 1999 Στα Γερμανικά: - "Der Schlaf der Rinder" [tr.by]: Norbert Hauser. bruckner & Thunker, 1996. 2η έκδοση, Piper, 1998. - "Bericht von einem vorbestimmten Mord" [tr.by]: Norbert Hauser. Roman DuMont, 1998. Στα Εβραϊκά: - "Ιστορία" [Tr.by]: Amir Zucerman, 1998 (φωτογραφία: Πέπη Λουλακάκη)

Ο Μιχαήλ Λειβαδιώτης γεννήθηκε στη Λάρισα το 1979. Σπούδασε Μεσαιωνική και Νέα Ελληνική Φιλολογία στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Πάδοβας. Στην Ιταλία εξειδικεύθηκε στη μουσειολογία και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη λογοτεχνική μετάφραση στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης "La Sapienza". Είναι υποψήφιος διδάκτορας στo Freie Universitat του Βερολίνου.

Η Μαρία Χατζηγιακουμή - Νούτσου γεννήθηκε στην Κω (1950) και ζει στα Ιωάννινα. Σπούδασε στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και εργάστηκε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Έλαβε το μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης (DEA, Πανεπιστήμιο Paris I - Sorbonne) με την εργασία: "L' interet de A. Coray pour l' histoire" (1988) και το διδακτορικό δίπλωμα (Τμήμα Φιλολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης, 2002) με την παρούσα διατριβή. Μικρότερες εργασίες της δημοσιεύθηκαν σε περιοδικά ("Νέα Εστία", "Κωακά") και σε Πρακτικά Συνεδρίων. Eίναι διδάκτωρ νεοελληνικής λογοτεχνίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.

O Alvaro Garcia Marin γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1978. Είναι ερευνητής του Τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών Consejo Superior de Investigaciones Cientificas της ισπανικής πρωτεύουσας. Σπούδασε Ισπανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης "Complutense", όπου το 2009 υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή με τίτλο "Η γραφή και το Απόλυτο: μυστικιστικές διαστάσεις στο έργο του Ελύτη".

O Massimo Cazzulo γεννήθηκε στο Μιλάνο, το 1965. Έλαβε το πτυχίο του με διατριβή πάνω στο έργο του Αριστοφάνη στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου. Είναι καθηγητής αρχαίων ελληνικών στην ίδια πόλη. Ασχολείται με τη νεοελληνική λογοτεχνία και ειδικά με την ποίηση. Δημοσίευσε άρθρα και δοκίμια σε ιταλικά και ελληνικά περιοδικά για τους Ελύτη, Σεφέρη, Μέσκο, Φωστιέρη, Ηλιοπούλου, Βρεττό, κ.ά. Μετέφρασε στα ιταλικά ποιήματα των πιο πάνω ποιητών, καθώς και μυθιστορήματα του Γ. Πάνου ("Από το στόμα παλιάς Remington") της Μάρως Δούκα ("Ένας σκούφος από πορφύρα", "Η αρχαία σκουριά"), της Μαργαρίτας Λυμπεράκη ("Τα ψάθινα καπέλα"), του Αλέξη Πανσέληνου ("Ζαΐδα ή η καμήλα στα χιόνια") και του Γιάννη Κιουρτσάκη ("Σαν μυθιστόρημα"). Eίναι συνεργάτης της εφημερίδας "Η Αυγή".

Ο Tino Sangiglio (+ 2008), ελληνικής καταγωγής από την πλευρά της μητέρας του, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από Ελληνίδα μητέρα, και έπειτα έζησε στην Τεργέστη. Ασχολήθηκε με τη νεοελληνική ποίηση μελετώντας, μεταφράζοντας και δημοσιεύοντας ανθολογίες και μονογραφίες για πολλούς λογοτέχνες, όπως ο Καβάφης και ο Σεφέρης, ο Θέμελης και ο Ρίτσος, ο Ελύτης και ο Βασιλικός, καθώς και εκπροσώπους των τελευταίων ποιητικών γενιών.

Η Μαρία Περλορέντζου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942. Είναι αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου του Μπάρι. Από τις δημοσιεύσεις της σε τόμους αναφέρουμε: "Aris Alexandru, I segni di un percorso" (1985), "Alk Gian, futurista" (1999) και "Andreas Pagoulatos, Perama e il suo canto" (2008).

O David Connolly γεννήθηκε το 1954 στο Σέφιλντ της Αγγλίας. Ιρλανδός στην καταγωγή, ζει και εργάζεται από το 1979 στην Ελλάδα ενώ πολιτογραφήθηκε Έλληνας το 1998. Σπούδασε αρχαία ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Lancaster (1974-77), μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (1977-79) και έλαβε τον τίτλο του Διδάκτορος της Φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο του East Anglia (1997) για τη διατριβή του με θέμα τη "Θεωρία και πράξη της λογοτεχνικής μετάφρασης και τα ιδιαίτερα μεταφραστικά προβλήματα στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη". Κατέχει επίσης επαγγελματικά διπλώματα στη διδασκαλια της αγγλικής ως ξένης γλώσσας (Βασιλική Εταιρεία Τεχνών 1984) και στη μετάφραση (Ινστιτούτο Γλωσσολόγων 1992). Είναι τακτικό μέλος διαφόρων συλλόγων επαγγελματιών μεταφραστών και συγγραφέων τόσο στη Βρετανία (Ινστιτούτο Γλωσσολόγων, Ινστιτούτο Μετάφρασης και Διερμηνείας, Εταιρεία Μεταφραστών της Λογοτεχνίας) όσο και στην Ελλάδα (Εταιρεία Συγγραφέων, Ελληνική Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας, Πανελλήνιος Σύλλογος Επαγγελματιών Μεταφραστών). Διετέλεσε επικεφαλής του Μεταφραστικού Τμήματος στο Βρετανικό Συμβούλιο Αθηνών (1991-1994) και έχει διδάξει τη θεωρία και πράξη της λογοτεχνικής μετάφρασης σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο σε ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα (Ιόνιο Πανεπιστήμιο 1991-1997, Πανεπιστήμιο Αθηνών 1999-2000), ενώ σήμερα διδάσκει θεωρία της λογοτεχνικής μετάφρασης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Επίσης, διετέλεσε εξωτερικός εξεταστής σε Βρετανικά Πανεπιστήμια με μεταπτυχιακά μεταφραστικά προγράμματα. Επιπλέον, είχε επίτιμες ακαδημαϊκές θέσεις στο Πανεπιστήμιο του Birmingham (Honorary Research Fellow 1999-2002), στο Πανεπιστήμιο του Princeton (Stanley J. Seeger Visiting Fellow 2001) και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (Hellenic Foundation Visiting Fellow in Modern Greek Studies 2002). Μεταφράσεις του έχουν βραβευτεί στην Αγγλία (The Yeats Club Sixth Open Poetry Competition for Translations 1989), στην Αμερική (The Elizabeth Constantinides Memorial Translation Prize for 1996) και στην Ελλάδα (Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας για την καλύτερη μετάφραση από τα ελληνικά 1996, Τιμιτική Διάκριση του Υπουργείου Πολιτισμού 1999, Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης Έργου Ελληνικής Λογοτεχνίας σε Ξένη Γλώσσα, 2008 για το βιβλία "Ωραίος σαν Έλληνας" του Νίκου Εγγονόπουλου).

O Jeffrey Carson σπούδασε στο Νew York University και στo Schiller International University. Τo 1970 εγκαταστάθηκε στην Πάρο, όπου και διδάσκει στο Κέντρο Καλών Τεχνών Αιγαίου. Από τα βιβλία του αναφέρουμε: "The Collected Poems of Odysseus Elytis" (σε συνεργασία με τον Ν. Σαρρή, 1997 και 2004), "Six and One Remorses for the Sky and Other Poems" (1972), "49 σχόλια στην ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη" (1983) και "Ποιήματα 1974-1996" (1997). "Ενα άρθρο του δημοσιεύθηκε στον τόμο "Δεκαέξι κείμενα για το "Άξιον Εστί" (2001).

Ο Νίκος Σαρρής γεννήθηκε στην Πάρο και σπούδασε στην Αθήνα. Το 1967, εξαιτίας της πολιτικής του δράσης ενάντια στη δικτατορία, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκισης. Στη συνέχεια αυτοεξορίστηκε στην Πάρο, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Επιμελήθηκε, σε συνεργασία με τον Jeffrey Carson, την αγγλική μετάφραση του ελυτικού έργου "The Collected Poems of Odysseys Elytis" που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1997 και αργότερα, σε επαυξημένη έκδοση, το 2004. Έχει δημοσιεύσει σε περιοδικά πολλά άρθρα και μεταφράσεις από τα ελληνικά στα αγγλικά. Εργάζεται, επίσης, και ως μουσικός και διευθύνει το πρώτο μουσικό σχολείο της Πάρου. Έχει μεταφράσει και μελοποιήσει την ποίηση του Αρχίλοχου.

Ο Γιάννης Δάλλας γεννήθηκε το 1924 στη Φιλιππιάδα. Είναι ποιητής, νεοελληνιστής και μεταφραστής έργων της αρχαίας γραμματείας. Σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα. Υπηρέτησε στη μέση και στην ανώτατη εκπαίδευση (καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου). Eξέδωσε δεκατρείς ποιητικές συλλογές από τις οποίες οι δέκα πρώτες περιέχονται στη συγκεντρωτική τους επανέκδοση "Ποιήματα 1948-1988" (Νεφέλη, 1990) και οι τρεις επόμενες είναι οι: "Αποθέτης" (1993), "Στοιχεία ταυτότητας" (1999) και "Γεννήτριες" (2004). Επίσης σειρά συγκεντρωτικών μελετημάτων ("H δημιουργική δεκαετία στην ποίηση του Βάρναλη" και "Κωνσταντίνος Θεοτόκης, κριτική σπουδή μιας πεζογραφικής πορείας"), φιλολογικές εκδόσεις των πεζών του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (Διηγήματα, Oι σκλάβοι στα δεσμά τους), των συνθετικών συλλογών του K. Βάρναλη ("Σκλάβοι πολιορκημένοι" και "Tο φως που καίει") και των έργων του A. Κάλβου ("Ωδαί", "H Ιωνιάς", "Oι Ψαλμοί του Δαβίδ"). Δημοσίευσε ακόμη δύο κριτικά βιβλία γύρω από το θέμα της ποιητικής και το θέμα του κλασικισμού του Κάλβου και άλλα τέσσερα για την ποίηση του Καβάφη (από τα οποία, τα σημαντικότερα είναι τα: "Καβάφης και ιστορία" και "Ο Καβάφης και η δεύτερη σοφιστική"). Αρκετά δοκίμια που αναφέρονται σε θέματα και κείμενα της παλαιότερης, της μεσοπολεμικής και της μεταπολεμικής λογοτεχνίας ("Εποπτείες A΄", 1954, "Υπερβατική Συντεχνία", 1958, "Πλάγιος λόγος", 1989, "Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης", 1997, "Ευρυγώνια", 2000, "Μανόλης Αναγνωστάκης - Ποίηση και ιδεολογία", 2000). Tο 2002 κυκλοφόρησε στις εκδόσεις "Άγρα" το βιβλίο του "Σκαπτή ύλη - Από τα σολωμικά μεταλλεία". Είναι επίσης συστηματικός μεταφραστής των αρχαίων λυρικών και των Αλεξανδρινών ποιητών: "Αρχαίοι λυρικοί" ("Χορικολυρικοί", "Μελικοί", "Ελεγειακοί", "Ιαμβογράφοι"), τα "Επιγράμματα" του Καλλίμαχου και "Tα δημώδη των αρχαίων" και "Αττικά συμποτικά", 2001). Τιμήθηκε με τη διάκριση του πρώτου Κρατικού Βραβείου Κριτικής και Δοκιμίου (1987) και του Μεγάλου Βραβείου Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του (1999).

O Gennaro D'Ippolito γεννήθηκε το 1936 στο Παλέρμο. Είναι τακτικός καθηγητής Ελληνικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου του Παλέρμο. Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα κείμενα, κυρίως για την αρχαία ελληνική ποίηση (Όμηρος, ελάσσονες επικοί, Μίμνερμος, Ευριπίδης, Καλλίμαχος, Πανταλέων), τη χριστιανική (Γρηγόριος Ναζιανζηνός, Συνέσιος), τη βυζαντινή (Τρυφιόδωρος, Νόννος), τη μοντέρνα (Καβάφης, Καζαντζάκης, Σεφέρης, Ελύτης, Δαλμάτη) και, στον τομέα της πεζογραφίας, για το μυθιστόρημα, και κυρίως για τον Πλούταρχο.

Ο Cristiano Luciani (Τέρνι, 1963) διδάσκει Νεοελληνική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης "Tor Vergata". Έχει δημοσιεύσει κριτικές εκδόσεις του Σαχλίκη, ανώνυμων ποιητών του 15ου και του 16ου αιώνα, καθώς και ιταλικών έργων Ελλήνων συγγραφέων. Στις πιο πρόσφατες εργασίες του περιλαμβάνονται: "Manierismo cretese. Ricerche su Andrea e Vincenzo Cornaro" (2005), "Montale, Kavafis e la Grecia moderna" (2006). Επίσης, επιμελήθηκε τη μετάφραση των τόμων: Ο. Ελύτης, "Le poesie di Saffo" (2008), Α. Μάτεσης, "Il Basilico" (2009), Δ. Βικέλας, "Cinque racconti" (2009).

Ο Μιχάλης Πιερής γεννήθηκε το 1952 στην Εφταγώνια της Κύπρου. Σπούδασε φιλολογία και θέατρο στη Θεσσαλονίνη και στο Σίνδεϋ και δημοσίευσε αρκετές φιλολογικές και κριτικές μελέτες. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές στην εκδοτική σειρά του περιοδικού Πλανόδιον και μια θεατρική διασκευή του μεσαιωνικού Χρονικού της Κύπρου του Λεοντίου Μαχαιρά, το οποίο δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου. Δημοσίευσε (και με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Μιχάλης Εφταγωνίτης) ποιήματα και διηγήματα σε περιοδικά της Κύπρου. Η ποίησή του έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, καταλανικά, ρωσικά και τουρκικά και έχει τιμηθεί με διακρίσεις σε χώρες του εξωτερικού. Έζησε για μεγάλα χρονικά διαστήματα στη Λεμεσό, τη Θεσσαλονίκη, στο Σίδνεϋ, στην Αθήνα, στο Ρέθυμνο, στη Μελβούρνη και ταξίδεψε σε πολλές χώρες. Από το 1993 ζει μόνιμα στη Λευκωσία διδάσκοντας ποίηση και θέατρο στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Η Renata Lavagnini διδάσκει Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο. Στις έρευνές της έχει ασχοληθεί με τους Ευρωπαίους ταξιδιώτες στην Ελλάδα, με προβλήματα σχετικά με την Ιστορία της νεοελληνικής γλώσσας και με την ελληνική μεσαιωνική λογοτεχνία. Για μεγάλο χρονικό διάστημα αφιερώθηκε στο έργο του Καβάφη, μελετώντας τα χρόνια της διαμόρφωσής του και δημοσιεύοντας ανέκδοτα κείμενα, και πιο συγκεκριμένα μια ομάδα ποιημάτων που παρέμειναν ανολοκλήρωτα, αναλαμβάνοντας την επιμέλεια της έκδοσης με τις παραλλαγές τους ("Ατελή ποιήματα", 1994).

H Άλκηστις Πρωίου υπήρξε αναπληρώτρια καθηγήτρια Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο La Sapienza της Ρώμης. Από τα έργα της ενδεικτικά αναφέρουμε τους δύο τόμους (V και XII) από τη σειρά "Analecta Hymnica Graeca" και "Codicibus eruta Italiae Inferioris, Joseph Schiro consilio et ductu edita". Σε συνεργασία με την Angelina Armati εκπόνησε έρευνες για την τύχη του ιταλικού θεάτρου στην Ελλάδα (Goldoni, Pirandello, Eduardo De Filippo, Fo). Από τα σχετικά με τη νεοελληνική λογοτεχνία έργα της (Κάλβος, Σεφέρης) σημειώνονται οι εργασίες της για το Νάσο Βαγενά.

Η Angela Armati υπήρξε ερευνήτρια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Τμήματος Ελληνικής και Λατινικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Ρώμης "La Sapienza". Από τις εργασίες της ενδεικτικά αναφέρουμε τις έρευνές της για την τύχη του ιταλικού θεάτρου στην Ελλάδα. Έχει δημοσιεύσει, σε συνεργασία με την Άλκηστη Πρωίου, δοκίμια για τους Carlo Goldoni, Luigi Pirandello, Eduardo De Filippo και Dario Fo. Έχει δημοσιευθεί το άρθρο της "Kalvos, Foscolo e le bozze dell' "Ortis".

Ο Χρήστος Μπιντούδης (Γιαννιτσά, 1978) σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο ΑΠΘ, Μετάφραση και Ιταλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης "La Sapienza", όπου και απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα με μια διπλωματική εργασία για την Τύχη του Giacomo Leopardi στην Ελλάδα. Έχει δημοσιεύσει κείμενα για τον Σολωμό, τον Καβάφη, τον Leopardi, τον Καζαντζάκη, τον Ελύτη και για το ελληνικό γλωσσικό ζήτημα. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως λέκτορας Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πόζναν της Πολωνίας.

O Marco Cerasoli γεννήθηκε στη Ρώμη τό 1978. Σπούδασε Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης "La Sapienza". Στην πτυχιακή του εργασία ασχολήθηκε με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Παράλληλα με τη διδακτική του δραστηριότητα ως καθηγητής αρχαίων ελληνικών και λατινικών στο ιταλικό λύκειο, ασχολείται με την έρευνα στον τομέα των νεοελληνικών σπουδών. Από τις δημοσιεύσεις του αναφέρονται: ""Έρως-ήρως" di Alexandros Papadiamantis: proposte per un' analisi narratologica" και "Osservazioni in margine al prologo di Moskov-Selim di G. Viziinos".

Διδάκτωρ στη Συγκριτική Γραμματολογία και λέκτορας στην Εφαρμοσμένης Μεταφρασεολογίας στο Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας του ΑΠΘ, όπου διδάσκει Ιταλική Λογοτεχνία, Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία, Μετάφραση Λογοτεχνικών Κειμένων. Συμμετέχει στο ΔΜΠΣ Μετάφρασης και Διερμηνείας του ΑΠΘ. Από τις δημοσιεύσεις της αναφέρουμε ενδεικτικά: "La fortuna di Kavafis in Italia" (2006), "Il poeta e il suo doppio. Tre studi su traduzione poetica e intertestualita" (2006). Έχει μεταφράσει στα ιταλικά μυθιστορήματα και διηγήματα σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων, όπως της Ρέας Γαλανάκη, της Μαργαρίτας Καραπάνου, του Βασίλη Βασιλικού, του Μένη Κουμανταρέα και του Αλέξη Σταμάτη.

Η Βρισηίδα Δρόσου γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1977. Σπούδασε Νεοελληνική και Αγγλική Γλώσσα και Λογοτεχνία, και Μετάφραση στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης "La Sapienza". Έχει ασχοληθεί με την τύχη του Foscolo στην Ελλάδα και με το έργο του Άκη Δήμου. Έχει μεταφράσει στα ιταλικά έργα των Ελύτη, Δημουλά και Δήμου.

O Παντελής Bουτουρής γεννήθηκε στην Kύπρο το 1956. Σπούδασε φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου και υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή. Δίδαξε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Kρήτης (1991-1993). Aπό το 1993 διδάσκει νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Kύπρου. Δημοσίευσε κριτικά άρθρα και μελέτες για τη νεοελληνική λογοτεχνία. Tο 1995 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Ως εις καθρέπτην... προτάσεις και υποθέσεις για την ελληνική πεζογραφία του 19ου αιώνα" (εκδ. Nεφέλη), και ακολούθησαν τα βιβλία: "Η συνοχή του τοπίου: εισαγωγή στην ποιητική του Ανδρέα Εμπειρίκου" (1997), "Αγαπημένε μου Ζαρατούστρα. Παλαμάς - Νίτσε" (2006). Eπιμελήθηκε τον τόμο "'Αγγελος Bλάχος: κοινωνικαί μελέται και εικόνες", στη σειρά "H Πεζογραφική μας Παράδοση" (εκδ. Nεφέλη, 1996).

Ο Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελλάκης γεννήθηκε στη Ρώμη το 1973. Σπούδασε ιταλική και νεοελληνική φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Ρώμης La Sapienza, με πτυχιακή εργασία αφιερωμένη στον Κώστα Ταχτσή. Από to 1992 εργάζεται ως δημοσιογράφος, ανταποκριτής ελληνικών μέσων ενημέρωσης από τη Ρώμη. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με την ελληνική υπηρεσία του BBC, αλλά και με την εφημερίδα "Το Βήμα" και το περιοδικό "Μετρό". Από το 1994 είναι ανταποκριτής του ραδιοσταθμού Alfa, για τον οποίο κάλυψε, ως απεσταλμένος, και σημαντικά γεγονότα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες: στην Ισπανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Στη Ρώμη, ασχολήθηκε με την σύνταξη του περιοδικού "Foroellenico", το οποίο παρουσίαζε την ελληνική πολιτιστική και κοινωνική πραγματικότητα στο ιταλικό αναγνωστικό κοινό. Μόνιμος συνεργάτης της Rai International, είναι μέλος της Εταιρίας Ιταλών Νεοελληνιστών. Στην Ιταλία, το 2008, δημοσιεύθηκε το βιβλίο του "Giorni allo specchio" και το 2006 στην Ελλλάδα το "Άρωμα Ιταλίας - Storie italiane".

H Gaia Zaccagni γεννήθηκε το 1972. Είναι διδάκτορας Βυζαντινής Φιλολογίας και Λογοτεχνίας. Ασχολείται με τη νεοελληνική λογοτεχνία και διδάσκει ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου. Έχει δημοσιεύσει: "Due salteri post-bizantini nella Moni Limonos di Lesbo" (2005) και "Luighi, parole e ritmi dalla Grecia moderna" (2007).

Η Ιουλίτα Ηλιοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Γράφει ποίηση, δοκίμια και παραμύθια. Έχουν εκδοθεί πέντε ποιητικά της βιβλία: "Καλούς ενιαυτούς Μάρκο" (1987), "Δίγαμμα" (1992), "Ευχήν Οδυσσεί" (1997), "Από το ένα στο δύο" (2000),, "11 τόποι για 1 καλοκαίρι", (2006), δύο παιδικά παραμύθια: "Τι ζητάει ο Ζήνων;" (2004, Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου) και "Η Πράσινη Σκουφίτσα" (2008) καθώς και η μετάφραση στο έργο του P. E. Shelley "Υπεράσπιση της ποίησης" όλα από τις εκδόσεις "ύψιλον/βιβλία" καθώς και το δοκίμιο "Η κούκλα" (εκδ. Ίκαρος, 2008). Το 2000 έγραψε το λιμπρέτο στην όπερα του Γιώργου Κουρουπού "Το καράβι του έλατου", ενώ το 2002 το ποιητικό κείμενο στη λυρική τραγωδία "Ιοκάστη" του ίδιου συνθέτη που παρουσιάστηκε στο θέατρο του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δελφών. Τα παραμύθια της "Τι ζητάει ο Ζήνων;" και "Η Πράσινη Σκουφίτσα", σε μουσική Άλκη Μπαλτά και Γιώργου Κουρουπού, αντίστοιχα, παρουσιάστηκαν στην Αθήνα και αλλού. Παράλληλα με την ποίηση γράφει δοκίμια, μελετά το έργο του Οδυσσέα Ελύτη και έχει πραγματοποιήσει πολλές ομιλίες γι' αυτό. Επίσης, επιμελείται εκδόσεις βιβλίων. Επί δεκατρία χρόνια συνεργάστηκε με την Ορχήστρα των Χρωμάτων και το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη στη δημιουργία προγραμμάτων λόγου και μουσικής. Με τον Σπύρο Σακκά και τον Γιώργο Κουρουπό παρουσιάζουν μουσικά προγράμματα βασισμένα στην ποίηση. Ένα από αυτά, αφιερωμένο στην ποίηση του Ελύτη, κυκλοφόρησε σε CD-βιβλίο με τίτλο "Με το λύχνο του άστρου" (εκδ. "ύψιλον/βιβλία").

O Massimo Blanco γεννήθηκε στην Κατανία τo 1970. Aπό τo 2007 είναι λέκτορας της Γαλλικής Λογοτεχνίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ρώμης "La Sapienza". Έχει δημοσιεύσει μελέτες για τη γαλλική ποίηση του 19ου και του 20ού αιώνα και, πιο συγκεκριμένα, τη μονογραφία για τον Paul Valery "Cerchi d' acqua. Materiali per Paul Valery" (2003). Επίσης, πρόσφατα κυκλοφόρησε ένας τόμος του για τη γαλλική πρωτοπορία με τίτλο "Vedere il pensiero. Breton, Artaud, Tzara" (2010).

Ο Andrea Mecacci γεννήθηκε στη Ρώμη το 1972. Είναι λέκτορας Αισθητικής της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας. Είναι συγγραφέας των τόμων "Holderlin e i Greci" (2002), "La mimesis del possibile. Approssimazioni a Holderlin" (2006) και "Introduzione a Andy Warhol" (2008). Έχει, επίσης, επιμεληθεί έργα των Cassirer, Gadamer και Warhol.

Ο Βίκτωρ Ιβάνοβιτς γεννήθηκε το 1947 στην Tulcea της Ρουμανίας, από μητέρα Ελληνίδα και πατέρα με ρίζες στην πολυεθνική και πολυπολιτισμική περιοχή της Μπουκοβίνας (κτήση, μέχρι το 1918, της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας). Έκανε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Ελληνικό Λύκειο του Βουκουρεστίου (1962- 66), και στη συνέχεια σπούδασε στη Σχολή Λατινογενών, Κλασικών και Ανατολικών Γλωσσών του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου (1966-71). Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Malaga, Ισπανίας (1987), και εκπόνησε τη διακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Cluj, Ρουμανίας, σχετικά με το έργο του Gabriel Garcia Marquez (1993). Μεταξύ 1971-84 δίδαξε ισπανική και ισπανοαμερικανική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Το 1985, για πολιτικούς λόγους, αναγκάστηκε να εκπατρισθεί, και έκτοτε ζει στην Ελλάδα. Έχει εργασθεί ως καθηγητής στο διδασκαλείο ξένων γλωσσών του Πανεπιστημίου Αθηνών (1993-) και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του ιδίου πανεπιστημίου, στον κύκλο μαθημάτων με τίτλο: "Οι 'γλώσσες' της νεοελληνικής ποίησης" (1995-1997). Διδάσκει Ισπανική Λογοτεχνία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Θεωρία Μετάφρασης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Κριτικού Δοκιμίου (1981) και το Βραβείο Μετάφρασης (1991) της Ένωσης Συγγραφέων της Ρουμανίας.Το 1999 τιμήθηκε με το ισπανικό παράσημο "Orden del Merito Civil" ("Τάγμα της αξίας του πολίτου"], "con encomienda" (με βαθμό), για ερευνητική δραστηριότητα. Είναι μέλος:της Ένωσης Συγγραφέων της Ρουμανίας και της ελληνικής Εταιρείας Συγγραφέων, της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας, της Διεθνούς Εταιρείας Ισπανιστών, καθώς και της Ελληνικής Εταιρείας Ισπανιστών (ιδρυτικό μέλος και πρώην Αντιπρόεδρος). Γνωρίζει ρουμανικά, ισπανικά, ελληνικά, γαλλικά, ιταλικά, αγγλικά, πορτογαλικά, καταλανικά. Γράφει στα ελληνικά, ρουμανικά, ισπανικά και γαλλικά. Επίσης έχει γνώσεις γερμανικής και ρωσικής. Πολλά άρθρα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά και επιστημονικά περιοδικά σε διάφορες χώρες.

Η Νίνα Αγγελίδου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1934. Από το 1954 μέχρι το 2000 -οπότε και επέστρεψε στην Αθήνα- έζησε στην Αργεντινή, στο Μπουένος Άιρες. Έχει μεταφράσει στα ισπανικά, μεταξύ άλλων, κείμενα των Ελύτη, Καβάφη, Ρίτσου, Δημουλά, Καλοκύρη και Φωστιέρη. Η ισπανική κυβέρνηση, το 2006, την παρασημοφόρησε για το μεταφραστικό της έργο.

H Beatrice Stellio - Connolly γεννήθηκε στο Αννεσύ της Γαλλίας. Κατοικεί στην Ελλάδα από το 1981. Έχει μεταφράσει στα γαλλικά ποιήματα του Βρεττάκου και του Σεφέρη. Από το έργο του Ελύτη έχει μεταφράσει "Το μονόγραμμα", μια ανθολογία ερωτικών ποιημάτων και το έργο "Αυτοπροσωπογραφία σε λόγο προφορικό" (2002).

Ο Κωνσταντίνος Νίκας γεννήθηκε το 1935 στο Κιάτο. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ρώμης. Από το 1962 δίδαξε Βυζαντινή Φιλολογία και Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, Ρώμης και Νάπολης. Συνεργάστηκε στην κριτική έκδοση των Analecta Hymnica και ασχολήθηκε με τον Νεοελληνικό Διαφωτισμό, με τις ελληνικές διαλέκτους της Νότιας Ιταλίας, με τη νεοελληνική λογοτεχνία (15ος αιώνας - σήμερα), με τις πολιτισμικές σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και Ιταλών. Ίδρυσε και διευθύνει το φιλολογικό περιοδικό "Ιταλοελληνικά".

H Maria Caracausi Ι γεννήθηκε το 1959. Είναι λέκτορας του Πανεπιστημίου του Παλέρμο. Έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων: "Studi sulla lingua di A. Kalvos" (1993), "Contrasto di una fanciulla ed un giovane" (2003). Σήμερα μελετά και μεταφράζει συγγραφείς της Γενιάς του Τριάντα.

H Alexandra Zingone γεννήθηκε το 1959. Είναι διδάκτορας Ιταλικής Φιλολογίας. Δίδαξε μοντέρνα και σύγχρονη Ιταλική Λογοτεχνία και Κριτική Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης "La Sapienza", στο Πανεπιστήμιο του Βιτέρμπο, καθώς και στο Πανεπιστήμιο της Νίκαιας στη Γαλλία. Είναι μέλος της Equire Litterature et Culture Italiennes (Πανεπιστήμιο Σορβόννης, Παρίσι). Εκτός από δοκίμια για συγγραφείς του 20ού αιώνα σε ιταλικά και ξένα περιοδικά, έχει επιμεληθεί τόμους με πρακτικά παγκόσμιων συνεδρίων και έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: "Deserto emblema. Studi per Ungaretti" (1996), "L'occhio in ascolto. Capitoli di Novecento" (1996), "I segni incrociati. Letteratura italiana e arti figurative" (σε συνεργασία με τον Μ. Ciccuto, 1998).

H Biancamaria Frabotta γεννήθηκε στη Ρώμη το 1946. Διδάσκει Σύγχρονη Ιταλική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης "La Sapienza". Πρωτοστάτησε στο φεμινιστικό κίνημα της δεκαετίας του 70, είναι ποιήτρια, δοκιμιογράφος και κριτικός της λογοτεχνίας. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: "Il rumore bianco" (1982), "La viandanza" (1995), "La pianta del pane" (2003), "Gli eterni lavori" (2005), τη θεατρική τριλογία "Trittico dell' obbedienza" (1996)."Εχει επιμεληθεί, μεταξύ άλλων, τους τόμους δοκιμίων "Arcipelago malinconia" και την ποιητική ανθολογία "Poeti della malinconia" (2001).

Η Αντονέλλα Ανέντα γεννήθηκε στη Ρώμη το 1958 όπου πήρε το πτυχίο της στην Ιστορία και στην μοντέρνα τέχνη και τώρα διδάσκει γαλλική γλώσσα στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Αρέτσο. Η πρώτη της ποιητική συλλογή είχε τίτλο "Χειμωνιάτικα σπίτια" (εκδόσεις Crocetti, Μιλάνο 1992, 2008 (2)). Ακολούθησε η συλλογή δοκιμίων και διηγημάτων "Τι είναι τα χρόνια" (εκδόσεις Fazi Ρώμη 1997 και ο τόμος με τις ποιητικές μεταφράσεις "Μακρινά ονόματα" (εκδόσεις Empiria, Ρώμη 1998). Το 2001 κυκλοφόρησε η ποιητική της συλλογή "Νύχτες δυτικής ειρήνης" (εκδόσεις Donzelli, Ρώμη) και το 2003 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή "Ο κατάλογος της χαράς" (εκδόσεις Donzelli). Το 2007 από τις εκδόσεις Mondadori κυκλοφόρησε η τελευταία της ποιητική συλλογή με τίτλο "Από το μπαλκόνι του σώματος". Έχει επίσης επιμεληθεί μια ανθολογία με ποίηση και πεζά του Γάλλου ποιητή Φιλίπ Τζακοτέ. Έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά Poesia και Nuovi Argomenti. Ανάμεσα στις λογοτεχνικές της επιρροές υπερισχύουν Ρώσοι συγγραφείς όπως οι: Τσέχωφ, Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, Γκόγκολ κ.ά, αλλά και οι: Καμίλλο Σμπάρμπαρο, Εουτζένιο Μοντάλε, Τζιόρτζιο Καπρόνι, Φράνκο Φορτίνι, Φλωμπέρ, Προυστ, Μπέκετ, Κίρκεγκαρντ και Φρανς Κάφκα. Σημαντική επίσης θέση κατέχει η διαλεκτική ποίηση από την Σαρδηνία, τόπο καταγωγής της ποιήτριας. Στα ελληνικά, ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Πλανόδιον, τχ. 43, Δεκέμβριος 2007 και στο περιοδικό Ποιητική, τχ. 6, φθινόπωρο-χειμώνας 2010.

H Paola Maria Minucci γεννήθηκε στο Γκροσέτο το 1948. Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου της Ρώμης "La Sapienza". Ασχολήθηκε με την ποίηση των Καβάφη, Ελύτη, Αναγνωστάκη, Δημουλά, Γκανά, Μαστοράκη, Μέσκου, Σαχτούρη, Πιερή, με μεταφράσεις και κριτικά δοκίμια. Έχει μεταφράσει μυθιστορήματα των Βασιλικού, Ταχτσή και Βαλτινού. Έτυχε σημαντικών τιμητικών αναγνωρίσεων στην Ελλάδα και στην Ιταλία.