Ο Ρω είχε παραδοθεί στη μονοτονία της άχαρης ζωής του. Κάθε μέρα, από τις οχτώ ως τις τέσσερις, έπιανε δουλειά στην υπηρεσία του. Καθόταν πίσω από το γραφείο του και τακτοποιούσε τα μικροπράγματά του. Όταν ένιωθε ότι όλα είχαν μπει στη θέση τους, έλυνε ένα περιοδικό με σταυρόλεξα. Μετά τις τρεις, το έπαιρνε απόφαση ότι δε θα πήγαινε κάποιος να υποβάλει το ερώτημα του και ανέβαζε τα πόδια του στο γραφείο. Εκτός από τον ίδιο και την καθαρίστρια κανένας δεν πατούσε το πόδι του στο Γραφείο Σπάνιων Ερωτήσεων. Δεν τον πείραζε τόσο η μοναξιά. Απλώς, δεν του είχε δοθεί ακόμη η ευκαιρία να αποδείξει αν μπορούσε να ανταποκριθεί σε αυτή τη θέση και είχε την εντύπωση ότι δε θα έκανε τίποτε σημαντικό στη ζωή του. Εκείνη τη μέρα ωστόσο, η πόρτα άνοιξε ως εκ θαύματος και εμφανίστηκε μπροστά του ένας κύριος. "Θα επιθυμούσα να υποβάλω κάποια ερώτηση στο γραφείο σας", είπε με αφοπλιστική απλότητα. Ο Ρω χρειάστηκε αρκετή ώρα για να συνέλθει. Ήταν η πρώτη φορά που καλούνταν να εξυπηρετήσει κάποιον πολίτη. Όταν έμεινε μόνος, η καρδιά του χτυπούσε δυνατά. Διάβασε την ερώτηση. Την ξαναδιάβασε. Είχε τέσσερις εργάσιμες μέρες στη διάθεση του για να στείλει την απάντηση. Το μόνο πρόβλημα; Δεν την ήξερε! Μέσα στην απελπισία του ζήτησε τη βοήθεια του μοναδικού ανθρώπου που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στο κτίριο. Την επομένη βρήκε ένα σημείωμα πάνω στο γραφείο του. "Ραντεβού στις δώδεκα στην αποβάθρα για Νότο του Βασιλικού Σιδηρόδρομου". Στις δώδεκα ακριβώς ήταν στο ραντεβού τους. Το ίδιο κι εκείνη...

Ο Φέρης Λωτός συστήνεται στο αναγνωστικό κοινό με ένα απολαυστικό βιβλίο όπου ένα πλήθος αινιγματικών χαρακτήρων εμπλέκονται στην αναζήτηση μιας σπάνιας απάντησης και στήνουν ένα ξεκαρδιστικό γαϊτανάκι παρεξηγήσεων.