Προσωπικότητες και έργα πνευματικής ιδιοκτησίας. Τι ονομάζεται σύγκρουση δικαιωμάτων και ποιο είναι το ηθικό δικαίωμα του δημιουργού; Ποια είναι η νομική φύση των δικαιωμάτων από τα οποία προστατεύονται τα πρόσωπα και τα έργα πνευματικής ιδιοκτησίας από επεμβάσεις δημιουργών και προσώπων αντίστοιχα και τί αυτό συνεπάγεται για την προστασία τους; Τί σημαίνει και ποιά είναι η πρακτική αξία του όλο και περισσότερο τελευταία χρησιμοποιούμενου όρου "δικαιώματα - πλαίσια"; Ποιά είναι η αξία της προστασίας των δικαιωμάτων αυτών από γενικές, ειδικές διατάξεις, από διατάξεις άλλων κλάδων του δικαίου, καθώς και από διατάξεις του Συντάγματος στις περιπτώσεις των ιδιωτικών διαφορών; Πώς μπορεί ένα πρόσωπο να επεμβαίνει στο έργο πνευματικής ιδιοκτησίας ενός δημιουργού και πώς ένας δημιουργός μπορεί να επεμβαίνει σε εκφάνσεις της προσωπικότητας άλλων προσώπων;

Γιατί παλαιότερα κρίθηκε ότι για την προστασία της προσωπικότητας έπρεπε να αποσυρθεί από τις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία "Ο τελευταίος πειρασμός", ενώ αντίστοιχη αίτηση απορρίφθηκε για την ταινία "Κώδικας Da Vinci"; Γιατί κάθε πρόσωπο να δικαιούται να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να σατυρίζει ένα πολιτικό, χωρίς να προσβάλει την προσωπικότητά του, αλλά να μη δικαιούται να σατυρίζει ένα γείτονά του; Γιατί γενικότερα, ανάλογα με τις εκφάνσεις των δύο δικαιωμάτων, οι οποίες και συγκρούονται κάθε φορά, οι αποφάσεις των δικαστηρίων διαφοροποιούνται; Υπάρχει κάποιος πυρήνας, κάποια σφαίρα προστασίας, η οποία και να θεωρείται απαραβίαστη; Τι σημαίνει, αλλά και πώς γίνεται τελικά η άρση της σύγκρουσης των δύο αυτών δικαιωμάτων από τον ερμηνευτή ή τον εφαρμοστή του δικαίου; Τι σημαίνει στάθμιση, απόλυτη υπεροχή και in concreto υπεροχή δικαιωμάτων και με ποια κριτήρια τελικά γίνεται η στάθμιση αυτή από τα δικαστήρια σε περίπτωση ιδιωτικής διαφοράς;

Η μελέτη απευθύνεται στο σύγχρονο νομικό, ερευνητή ή εφαρμοστή του δικαίου, αλλά και στους δικηγόρους, καθώς περιέχει απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω ζητήματα και σε αρκετά ακόμη, μέσα από την ανάλυση, την οποία παρέχει για τα δύο δικαιώματα και τον τρόπο λειτουργίας τους, αλλά και μέσα από μια εξαντλητική περιπτωσιολογία σε βιβλιογραφία και κυρίως σε νομολογία συγκρουόμενων εκφάνσεων των δύο δικαιωμάτων στο δεύτερο μέρος, όπου ο σύγχρονος νομικός μέσα από παραδείγματα της νομολογίας για περιπτώσεις, που έχουν κριθεί, θα μπορέσει να αντλήσει τα στοιχεία που τον ενδιαφέρουν για μια υπό κρίση σύγκρουση των δύο αυτών δικαιωμάτων. Τέλος, η μεθοδολογική προσέγγιση στα συμπεράσματα της μελέτης του συνολικού μηχανισμού άρσης της σύγκρουσης των δύο αυτών δικαιωμάτων παρέχει τη δυνατότητα σύνθεσης του φαινομένου και κατανόησης των διαφορετικών αποφάσεων των δικαστηρίων.

Η μελέτη όμως, ως διδακτορική διατριβή, διανθίζεται και για το σύγχρονο ερευνητή με ιδιαίτερα πλούσιες βιβλιογραφικές αναφορές στην ελληνική θεωρία και νομολογία, αλλά και με δικαιοσυγκριτικές παρατηρήσεις όχι μόνο σε δίκαια της ευρωπαϊκής ένωσης, σε Προτάσεις Οδηγιών, σε νομολογία του ΔΕΚ, του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, αλλά και του Ευρωπαϊκού Γραφείου Ευρεσιτεχνίας, στις βιβλιοθήκες και στα αρχεία του οποίου είχε τη δυνατότητα ο συγγραφέας να διεξάγει έρευνα στο Μόναχο της Γερμανίας, αλλά ακόμη και σε νομοθεσίες εκτός Ε.Ε., στο αμερικάνικο δίκαιο και σε ασιατικά δίκαια, ώστε να αποτελεί η μελέτη ένα χρήσιμο εργαλείο όχι μόνο για γνώση της προστασίας που ενδεχομένως παρέχουν σε πρόσωπα και σε έργα πνευματικής ιδιοκτησίας άλλες έννομες τάξεις θεωρητικά, αλλά ακόμη και σε περιπτώσεις κατά τις οποίες μια υπό κρίση σύγκρουση των δύο δικαιωμάτων μπορεί να παρουσιάζει στοιχεία αλλοδαπότητας, όπως σε προσβολές που τελούνται μέσω του διαδικτύου, για γνώση της προστασίας που παρέχεται στην αλλοδαπή έννομη τάξη και την οποία ένα πρόσωπο ή ένα έργο πνευματικής ιδιοκτησίας μπορεί να απολαύσει.