Ο Δανιήλ Σαχάς, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Waterloo στο Οντάριο του Καναδά, γεννήθηκε στην Αθήνα (1940), αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1963), και έκανε μεταπτυχιακές (Κοινωνιολογία της Θρησκείας) και διδακτορικές σπουδές (Ιστορία Θρησκευμάτων/ειδικότητα Ισλαμικές Σπουδές) στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (1965-69). Το 1969 προσλήφθηκε από το Πανεπιστήμιο του Waterloo με εντολή να ιδρύσει αυτελές Τμήμα Θρησκευτικών Σπουδών (Department of Religious Studies), όπου και δίδαξε μέχρι το 2002. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο ίδρυσε επίσης το δια-Τμηματικό Πρόγραμμα Μεσοανατολικών Σπουδών (Interdisciplinary Program of Middle Eastern Studies) το οποίο διηύθυνε επί μία δεκαετία (1984-1993). Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής και έχει δώσει διαλέξεις σε Πανεπιστήμια της Ελλάδας, του Καναδά, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Λατινικής Αμερικής. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν το χώρο της Μέσης Ανατολής, τα μονοθεϊστικά θρησκεύματα και την Ιστορία σχέσεων Χριστιανισμού και Ισλάμ, με πεδίο ειδικής έρευνας την ιστορία και το περιεχόμενο της Βυζαντινής αντι-Ισλαμικής γραμματείας. Πενήντα και πλέον εργασίες, και ισάριθμες βιβλιοκρισίες του, στο ειδικό αυτό θέμα έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά (Jahrbouch der Osterreichischen byzantinistik, Echos de l’ Orient, Orientalia Christiana Analecta, The Muslim World, Abr-Nahrain, Βυζαντιακά, Byzantinoslavica, ARAM Periodical, The Catholic Historical Review, Studies in Religion/Sciences religieuses, Speculum, International Journal of Middle East Studies, The Eastern European Quarterly, The Middle East Journal, al-Mushir, κ.α.), σε συλλογικούς τόμους, ειδικευμένες Εγκυκλοπαίδειες και επιστημονικά Λεξικά. Αυτοτελείς μονογραφίες του είναι το John of Damascus on Islam, the "Heresy of the Ishmaelites" (Leiden: Brill, 1972, υπό επανέκδοση), Icon and Logos: Sources in Eighth Century Iconoclasm (Toronto: University of Toronto Press, 19882), και τα γενικότερου ενδιαφέροντος Νύξεις Ορθoδoξίας (Waterloo, 1994), Ορθoδoξία και ζωή (Waterloo, 1995), Καναδικές Εμπειρίες (Waterloo, 2002), Reflections on the Lord’s Prayer (Brookline: Holy Cross Orthodox Press, 2004). Υπό έκδοση βρίσκεται το Το άλλο Ισλάμ: προσευχές αίνου και υποταγής, και υπό επεξεργασία μία εκτενής συνολική παρουσίαση της Βυζαντινής αντι-Ισλαμικής γραμματείας. Έχει διατελέσει μέλος διεθνών επιστημονικών εταιρειών (American Oriental Society, Middle East Studies Association, Canadian Society for the Study of Religion /International Association of the History of Religions, Canadian Theological Society, North American Patristic Society, Canadian Society of Patristic Studies/Association internationale des etudes patristiques, Byzantine Studies Conference, Canadian Committee of Byzantinists/Association internationale des etudes byzantines, Orthodox Theological Society in America κ.α.), και Fellow του Dumbarton Oaks, Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Πανεπιστημίου του Ηarvard. Από το τέλος του 2002 ζει με την οικογένειά του στο Μαρούσι Αττικής.

Ο Αλέξης Γ. Κ. Σαββίδης (Αθήνα, 1955), Master of Philosophy του Πανεπιστημίου King's College, διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, βυζαντινολόγος-ιστορικός, είναι καθηγητής βυζαντινής και μεσαιωνικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου (Ρόδος). Την περίοδο 1995-1999 δίδαξε με ανάθεση βυζαντινή και μεσαιωνική ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (Παιδαγωγικό Τμήμα Δ.Ε.), ενώ από το 1997 διδάσκει (ανά διετία) βυζαντινή ιστορία και βυζαντινο-ισλαμικές σχέσεις στο Τμήμα Ελληνικών και Λατινικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Rand-Afrikaans του Johannesburg (Νοτίου Αφρικής). Την περίοδο 1985-2001 υπήρξε ερευνητής στο Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (Αθήνα), ενώ το 2001 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών/ Ρόδος), όπου το 2005 έγινε καθηγητής. ΄Εχει διδάξει σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού και έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή επιστημονικά συνέδρια. Είναι επιμελητής έκδοσης του περιοδικού "Βυζαντινός Δόμος" ) και του "Εγκυκλοπαιδικού Προσωπογραφικού Λεξικού Βυζαντινής Ιστορίας και Πολιτισμού". Έχει γράψει βιβλία και μελέτες/άρθρα ιδιαίτερα για τις σχέσεις Βυζαντίου/Ισλάμ (Άραβες-Τούρκοι), για τη βυζαντινή προσωπογραφία/γενεαλογία και για τη μεσαιωνική ιστορία του ελλαδικού χώρου και της Εγγύς Ανατολής, ενώ άρθρα του έχουν κυκλοφορήσει σε έγκριτα διεθνή εγκυκλοπαιδικά έργα. Το 1997 του απονεμήθηκε το Α' Βραβείο Αμπντί-Ιπεκτσί 1996-1997 για τη συμβολή του στη μελέτη των βυζαντινο-τουρκικών σχέσεων.Συνεργάζεται αρθρογραφώντας τακτικά από το 2008 στο "Πολύτονον" της ΄Ενωσης Ελλήνων Μουσουργών και στη μηνιαία εφημερίδα του Πανεπιστημίου Αθηνών "Εδώ Πανεπιστήμιο", με διάφορα μουσικά άρθρα και χρονικά καθώς επίσης από το 2012 στο διαδικτυακό μουσικολογικό περιοδικό "TaR".