Ο Στρατής Φιλιππότης γεννήθηκε στις 17 Απριλίου του 1933 στον Πύργο της Τήνου, πατρίδα των: Λουκά Δούκα, Νικηφόρου Λύτρα, Δημήτρη Φιλιππότη και Γιαννούλη Χαλεπά. Ήρθε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1945 και φοίτησε δύο χρόνια στο 5ο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών (Εξάρχεια). Δεν σπούδασε αλλά μορφώθηκε. Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία το Σεπτέμβριο του 1949 από την Ακαδημία του βιβλίου "Βιβλιοπωλείον της Εστίας", φοιτούσε δε συγχρόνως σε νυκτερινό γυμνάσιο. Τον Ιανουάριο του 1978 άνοιξε δικό του βιβλιοπωλείο στην οδό Ακαδημίας και Ασκληπιού και τον ίδιο χρόνο αρχίζει τις εκδόσεις "Φιλιππότη" με σήμα τον "Ξυλοθραύστη". Το πρώτο βιβλίο των εκδόσεων "Φιλιππότη" ήταν "Η κρίση του πολιτισμού" του αξέχαστου Ευάγγελου Π. Παπανούτσου (στον οποίο πολλά οφείλει ο εκδότης Σ. Γ. Φιλιππότης). Πραγματικά η κρίση του πολιτισμού μας σήμερα είναι μεγάλη, όχι όμως και των εκδόσεων Φιλιππότη. Το 1992 εγκαινιάζει νέα εκδοτική προσπάθεια με την επωνυμία "Ερίννη" - ποιήτρια της νήσου Τήνου - με σήμα αρχαίο νόμισμα της Τήνου. Έχει δύο γιούς, το Γιώργη και τον Ανδρέα, συνεργάτες του και συνεχιστές των εκδόσεων "Φιλιππότη" και "Ερίννη".

Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιάννης Καιροφύλας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927 κι έζησε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια σε μια απ' τις παλιές ιστορικές συνοικίες της, τη Νεάπολη. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αλλά πριν πάρει το πτυχίο του, στο τρίτο έτος, το εγκατέλειψε για ν' ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία. Από πολύ νέος, το 1951, άρχισε να εργάζεται ως συντάκτης, αλλά και ως ιστορικός ερευνητής, σε ημερήσιες αθηναϊκές εφημερίδες, και να γράφει κείμενα για ραδιοχρονικά και θεατρικές εκπομπές του ραδιοφώνου στο τότε ΕΙΡ. Εργάστηκε στις εφημερίδες "Προοδευτική Αλλαγή", "Έθνος", "Ελεύθερος Κόσμος" και "Ελευθεροτυπία", καθώς και στα περιοδικά "Σφαίρα", "Γυναίκα", "Πάνθεον", "Ρομάντσο", "Εικόνες", "Ένα" και "Ταχυδρόμος". Στο μετέπειτα ΕΙΡΤ ήταν διευθυντής του περιοδικού "Ραδιοτηλεόραση" επί μία περίπου εικοσαετία. Υπήρξε επίσης ειδικός συνεργάτης στη διεύθυνση Εξωτερικού Τύπου του Υπουργείου Τύπου τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, και συνεργάστηκε με την ελληνική εκπομπή της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας την περίοδο που διευθυντής της ήταν ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης. Η ιστορική έρευνα τον απασχόλησε από τα πρώτα χρόνια και επικέντρωσε το ενδιαφέρον του στην ιστορία της Αθήνας από την οθωνική εποχή μέχρι σήμερα. Κατά καιρούς χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο "Αθηναιομνήμων", και έγραψε περισσότερα από τριάντα βιβλία, που αρχίζουν από την εποχή της ρομαντικής Αθήνας του 19ου αιώνα και φτάνουν μέχρι σήμερα. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Αθηναίων, ενώ υπήρξε εκ των ιδρυτών και πρώτος πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Έχει τιμηθεί από το Δήμο Αθηναίων με το Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών για τη συμβολή του στην ανάδειξη της πολιτισμικής ταυτότητας της πόλης, από το Ίδρυμα Μπότση με ειδικό βραβείο, από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό με χρυσό μετάλλιο για τη συμβολή του στη διαφώτιση του κοινού, και από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας με αναμνηστικό μετάλλιο Εθνικής Αντιστάσεως 1941-1945 για τις εξαιρετικές υπηρεσίες του στον Αγώνα.