O Ben Fine είναι καθηγητής στο University of London, Department of Economics, School of Oriental and African Studies.

Ο Γιώργος Τσιώλης είναι επίκουρος καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Σπούδασε στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης και συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία και στη Δανία. Έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και, στη συνέχεια, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται σε ζητήματα μεθοδολογίας της ποιοτικής κοινωνικής έρευνας με ιδιαίτερη αναφορά στη βιογραφική αφηγηματική προσέγγιση, καθώς και σε ζητήματα που αφορούν τις σύγχρονες μεταβολές στο πεδίο της Εργασίας, όπως αυτές βιώνονται από τα ενεχόμενα υποκείμενα. 'Εχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά. Έχει δημοσιεύσει, επίσης, τη μελέτη "Προς μια νέα ηθική της εργασίας; Μια ποιοτική διερεύνηση Φορέων Συμβουλευτικής για την ένταξη στην απασχόληση" (Εκδόσεις Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, 2005).

Ο Διονύσης Γράβαρης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου της Κρήτης. Είναι επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, μέλος της Εταιρείας Κοινωνικής Πολιτικής και του Ιδρύματος Σάκη Καράγιωργα.

Ο Θωμάς Νουτσόπουλος είναι Λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Σπούδασε πολιτική επιστήμη στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και πολιτική θεωρία στο Πανεπιστήμιο του Sussex, ενώ εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, η οποία, με τίτλο "Διαλεκτική και αξίες. Προβλήματα ανάλυσης διαλεκτικών εννοιών στο έργο των Hegel και Marx", εκδόθηκε από το Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα το 2005. Έχει πραγματοποιήσει μεταφράσεις και έχει δημοσιεύσει κείμενα του σε συλλογικούς τόμους, αλλά και σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Τα διδακτικά και ερευνητικά ενδιαφέροντά του εστιάζονται στην πολιτική θεωρία, στην κλασική πολιτική οικονομία και στη διαλεκτική θεωρία.

Ο Μηνάς Σαματάς είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης

Ο Μανόλης Δαφέρμος (Δαφερμάκης) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967 και κατοικεί στο Ηράκλειο Κρήτης. Πραγματοποίησε τις βασικές και μεταπτυχιακές του σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου Λομονόσωφ της Μόσχας. Το 1995 ανακηρύχθηκε διδάκτορας Φιλοσοφίας (Ph.D.) του παραπάνω πανεπιστημίου. Ο Μανόλης Δαφέρμος διδάσκει στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και είναι επιστημονικός συνεργάτης του Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Κρήτης. Έχει, επίσης, εργαστεί ως ωρομίσθιος καθηγητής της ΠΑΤΕΣ Ηρακλείου. Η ερευνητική του δραστηριότητα πραγματοποιείται στα πλαίσια του θεωρητικού προγράμματος της διεθνούς Λογικο-Ιστορικής σχολής. Έχει εκδώσει τις μονογραφίες: "Η πολιτισμική-ιστορική θεωρία του Vygotsky" (Ατραπός, 2002), "Περιθωριοποίηση και εκπαιδευτική ένταξη" (Ατραπός, 2005), "Το ιστορικό γίγνεσθαι της ψυχολογίας" (Ατραπός, 2010). Εργασίες του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά.

Ο Κωνσταντίνος Καφέτσιος είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Διδάκτορας του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Lancaster Αγγλίας. Εργάστηκε για πολλά χρόνια ως ερευνητής (Research Associate) του Κέντρου για τη Μελέτη της Οικογένειας του Πανεπιστήμιου Cambridge, Αγγλίας, και ως διδάσκων (Affiliate Lecturer) Κοινωνικής Ψυχολογίας στη Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστήμιου Cambridge. Υπήρξε Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας και ιδρυτικό μέλος του τμήματος Ψυχολογίας του Anglia University στο Cambridge. Είναι Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Η ερευνητική του δουλειά εστιάζεται στη μελέτη των ατομικών διαφορών στην οργάνωση του δεσμού στους ενήλικες, στην επικοινωνία στις διαπροσωπικές σχέσεις και το συναίσθημα, όπως και σε εφαρμοσμένες περιοχές της Κοινωνικής Ψυχολογίας. Έχει δημοσιεύσει πολλές επιστημονικές μελέτες σε διεθνή περιοδικά και διεθνή συνέδρια για τις Διαπροσωπικές Σχέσεις και το Συναίσθημα. Είναι μέλος της Διεθνούς Εταιρείας για τη Μελέτη των Διαπροσωπικών Σχέσεων (International Association for Relationships Research) και της Διεθνούς Εταιρείας για τη Μελέτη του Συναισθήματος (International Society for Research on Emotion) και υπήρξε υπότροφος της British Academy και Royal Society της Μεγάλης Βρετανίας. Ερευνητικές του προτάσεις έχουν επιχορηγηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, Nuffield Foundation κ.ά. (βλ. http://www.soc.uoc.gr/psycho/kafetsios).

O Επαμεινώνδας (Νότης) Μαριάς γεννήθηκε το 1957. Είναι Καθηγητής Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης, επιστημονικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Τεκμηρίωσης του Πανεπιστημίου Κρήτης και δικηγόρος στον Άρειο Πάγο. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πτυχιούχος Master του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (London School of Economics), διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών και fellow του Weatherhead Center for International Affairs του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης του Μάαστριχτ και στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης. Διετέλεσε ειδικός επιστημονικός συνεργάτης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Υπουργείο Εξωτερικών, διευθυντής του Ινστιτούτου Διαρκούς Επιμόρφωσης, πρόεδρος του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης και μέλος του ΔΣ του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Κατάρτισης του Τορίνο. Έχει εκδώσει τα βιβλία "European Citizenship" (1994), "The European Ombudsman" (1994), "Για μια Ευρωπαϊκή Ένωση των Πολιτών και της Αλληλεγγύης" (1997 & 2004), "Η Διακυβερνητική Διάσκεψη και η Συνθήκη του Άμστερνταμ" (1999, από κοινού με την Κατερίνα Πολυχρονάκη), "Η Ελλάδα και το Ευρωπαϊκό Μέλλον της Τουρκίας" (2001, από κοινού με τον Πάνο Καζάκο κ.ά.) και "Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση και Ελληνοτουρκική Προσέγγιση" (2005). Έχει δημοσιεύσει πληθώρα άρθρων σε συλλογικούς τόμους, επιστημονικά περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα, στις χώρες της ΕΕ και στις ΗΠΑ, όπως στα "European Law Review", "Legal Issues of European Integration", "The Fletcher Forum of World Affairs", "EipaScope", "Νομικό Βήμα", "Eυρωπαίων Πολιτεία", "Εφημερίδα Διοικητικού Δικαίου", "Δικαιώματα του Ανθρώπου", "Εφαρμογές Δημοσίου Δικαίου", αλλά και στα "Επίκαιρα", στην "Ελευθεροτυπία", στην "Αυγή", στην "Ισοτιμία", στη "Ναυτεμπορική", στην "Athens News" κ.λπ. Συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα της Μεταπολίτευσης, ενώ την περίοδο 1976-78 ήταν μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας. Τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται στο χώρο της αυτοδιοίκησης και διετέλεσε μέλος του Νομαρχιακού Συμβουλίου Φθιώτιδας, μέλος της ΓΣ της ΕΝΑΕ και υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης δυτικού τομέα Αθήνας. Συμμετέχει ενεργά στο αντιμνημονιακό κίνημα και παρέστη ως δικηγόρος ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας κατά την εκδίκαση της αίτησης ακυρώσεως κατά του Μνημονίου, την οποία άσκησε ως αιτών από κοινού με άλλους πολίτες και φορείς. Είναι παντρεμένος με την Κατερίνα Πολυχρονάκη και έχει δύο γιους, τον Φοίβο-Επαμεινώνδα και τον Γεώργιο-Ωρίωνα.

Ο Αθανάσιος Π. Παπαδόπουλος είναι Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Η Αντωνία Ζερβάκη είναι κάτοχος διδακτορικού από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και μεταπτυχιακών τίτλων από τα Πανεπιστήμια των Exeter/Rennes και το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας, του Υπουργείου Εξωτερικών και του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού ινστιτούτου. Εργάστηκε ως ερευνήτρια-συντονίστρια ευρωπαϊκών προγραμμάτων στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και ως διδάσκουσα (Π.Δ. 407/80) στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Είναι διδάσκουσα στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

Ο Γιώργος Παστιάδης είναι διπλωματούχος ηλεκτρολόγος μηχανικός Ε.Μ.Π. και διδάκτορας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Α.Π.Θ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη διερεύνηση των σχέσεων μεταξύ των κοινωνικοδημογραφικών μεταβλητών (ιδιαίτερα του επιπέδου εκπαίδευσης) με μεταβλητές απόψεων-στάσεων της κοινωνικής και πολιτικής ατζέντας, και αποτυπώνονται σε δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά και αρθρογραφία στον έντυπο τύπο.

Ο Νίκος Σερντεδάκις είναι επίκουρος καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Η Μαρία Κούση, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, είναι Καθηγήτρια του Τμήματος Κοινωνιολογίας, ιδρυτικό μέλος και Αναπληρώτρια Διευθύντρια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Βιοηθική" του Πανεπιστημίου Κρήτης. Εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιτροπής Ερευνών (RC) "Περιβάλλον και Κοινωνία" της Διεθνούς Κοινωνιολογικής Εταιρείας (2006-10), είναι Ιδρυματικός Εκπρόσωπος στο European Consortium for Political Research (από το 1998). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται σε ζητήματα κοινωνικών κινημάτων, περιβαλλοντικής πολιτικής και βιοηθικής.

Αναπληρωτής, Καθηγητής Κοινωνικής και Οικογενειακής Ιατρικής του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Έρευνας στη Γενική / Οικογενειακή Ιατρική, περιοδικό Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που εκδίδει η Ελληνική Εταιρεία Γενικής Ιατρικής

Ο Μανόλης Δαφέρμος (Δαφερμάκης) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967 και κατοικεί στο Ηράκλειο Κρήτης. Πραγματοποίησε τις βασικές και μεταπτυχιακές του σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου Λομονόσωφ της Μόσχας. Το 1995 ανακηρύχθηκε διδάκτορας Φιλοσοφίας (Ph.D.) του παραπάνω πανεπιστημίου. Ο Μανόλης Δαφέρμος διδάσκει στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και είναι επιστημονικός συνεργάτης του Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Κρήτης. Έχει, επίσης, εργαστεί ως ωρομίσθιος καθηγητής της ΠΑΤΕΣ Ηρακλείου. Η ερευνητική του δραστηριότητα πραγματοποιείται στα πλαίσια του θεωρητικού προγράμματος της διεθνούς Λογικο-Ιστορικής σχολής. Έχει εκδώσει τις μονογραφίες: "Η πολιτισμική-ιστορική θεωρία του Vygotsky" (Ατραπός, 2002), "Περιθωριοποίηση και εκπαιδευτική ένταξη" (Ατραπός, 2005), "Το ιστορικό γίγνεσθαι της ψυχολογίας" (Ατραπός, 2010). Εργασίες του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά.

Ο Μηνάς Σαματάς είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης

Ο Νικήτας Πατινιώτης σπούδασε Κοινωνιολογία και Οικονομία στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Φρανκφούρτης, όπου εκπόνησε και τη διδακτορική του διατριβή, η οποία βαθμολογήθηκε με "μεγάλο έπαινο". Από το 1989 - 2005 ήταν Καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών και Διευθυντής του Εργαστηρίου "Κοινωνιολογίας και Εκπαίδευσης" στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Από το 2005 είναι Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Η έρευνά του, που πραγματοποιείται κυρίως στο διεθνές επίπεδο, αφορά σε θέματα εκπαιδευτικού σχεδιασμού, επαγγελματικής εκπαίδευσης και εκπαίδευσης ενηλίκων, εκπαιδευτικής αξιολόγησης, θεωρίας και εφαρμογής της γνώσης, δια βίου μάθησης, συσχετίσεις του εκπαιδευτικού θεσμού με αυτόν της απασχόλησης. Έχει εκτεταμένες συνεργασίες με πολλά πανεπιστήμια και επιστημονικά ιδρύματα του εξωτερικού και είναι μέλος πολλών διεθνών επιστημονικών εταιρειών και οργανώσεων. Το 2002 και 2003 έλαβε "βραβείο αριστείας" για τις επιτυχίες του στην διεθνή έρευνα. Την τελευταία δεκαετία υπήρξε κριτής επιστημονικών εργασιών που υποβάλλονται σε ξένα επιστημονικά περιοδικά και είναι μέλος του διευθυντηρίου σε δυο ξένες σειρές επιστημονικών βιβλίων. Είναι ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα επαγγελματικής εκπαίδευσης. Για τα ζητήματα αυτά προσκλήθηκε ως εμπειρογνώμονας και από τη Γερμανία και την Ολλανδία. Εθνικός Εμπειρογνώμονας σε καινοτόμες πολιτικές προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δημιουργία δεικτών αξιολόγησης της ποιότητας [α.] της "σχολικής εκπαίδευσης" (1999-2001), [β.] της "δια βίου μάθησης" (2001-2003), και [γ.] για την "συνεχιζόμενη εκπαίδευση εκπαιδευτικών" (2003-2004). Προήδρευσε της επιστημονικής επιτροπής που δημιούργησε, υποστήριξε την υλοποίηση και περιοδικά αξιολόγησε την εκπαιδευτική καινοτομία "Ολοήμερο Νηπιαγωγείο" (1997-2003). Επί πολλά έτη ήταν μέλος διοικητικών συμβουλίων ερευνητικών και εκπαιδευτικών φορέων (Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών/ ΕΚΚΕ 1984 -1992, Πολιτιστικό Ίδρυμα ΕΤΒΑ 1884 -1888, Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων/ ΙΔΕΚΕ 1997-2000, Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας/ ΚΕΘΙ 1997-2000). Από το 2002 μέχρι το 2004 διετέλεσε πρώτος Πρόεδρος του Οργανισμού Εκπαίδευσης Εκπαιδευτικών (ΟΕΠΕΚ).