Ο Διαμάντης Λεβεντάκος (γεν. 1940) είναι σκηνοθέτης και θεωρητικός του κινηματογράφου. Το 1968 συμμετείχε στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού "Σύγχρονος Κινηματογράφος". Στη συνέχεια, επιμελήθηκε τους συλλογικούς τόμους "Σύγχρονη θεωρία κινηματογράφου" (εκδόσεις Ράππα, 1972) και "Κινηματογράφος και πολιτική" (εκδ. Εξάντας, 1976). Σκηνοθέτησε τα ντοκιμαντέρ: "Εμφύλιος λόγος", 1979, σε παραγωγή της εταιρείας Cinetic, "Η Ελλάδα ταξιδεύει", 2004, κ.ά. Είναι επιμελητής πολλών εκδοτικών σειρών στις επιστήμες του ανθρώπου ("Οπτικοακουστική κουλτούρα", "Στοχαστές του 20ου αιώνα", "Επικοινωνία και κουλτούρα", "Φιλοσοφικό καφενείο", κ.ά.), ενώ έχει εκδώσει, επίσης, μία νουβέλα ("Αλαχία", εκδ. Πατάκη, 2000). Είναι διευθυντής του Κέντρου Πολιτιστικών Μελετών.

Ο συγγραφέας, σκηνοθέτης και εκδότης Γιάννης Σολδάτος γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1952. Είναι ιδρυτής και διευθυντής του εκδοτικού οίκου "Αιγόκερως" που έχει στο ενεργητικό του την κυκλοφορία περισσότερων από 200 κινηματογραφικών βιβλίων και περισσότερων από 400 λογοτεχνικών. Ως συγγραφέας, έγραψε τα βιβλία: "Στον αστερισμό του Κριού", "Τρομαχτικές ιστορίες", "Πολεμικές ιστορίες", "Το αίνιγμα", "Εύα, η αγαπημένη των βρικολάκων", "Η πλάνη", "Υποβρύχιος έρωτας", "Ελένη: Λιοσίων 5Α", "Διόνυσος, ο βασιλεύς των ορέων", "Ιερή πόρνη", "Το ερωτευμένο τρένο", "Αλέξης Δαμιανός", "Ζαν-Λυκ Γκοντάρ", "Ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου", "Συνοπτική ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου", "Ελληνικός κινηματογράφος: ένας αιώνας", "Ιστορία του γυμνού στον κινηματογράφο", "Ένας άνθρωπος παντός καιρού: Θανάσης Βέγγος", "Οδύσσειες σωμάτων στο έργο του Νίκου Κούνδουρου", κ.ά. Διετέλεσε καθηγητής ιστορίας του ελληνικού κινηματογράφου σε σχολές κινηματογράφου. Έχει σκηνοθετήσει 40 επεισόδια της σειράς "Η περιπέτεια ενός ποιήματος" (ΕΤ2), τις ταινίες: "Η απολογία του Θεόφιλου Τσάφου " (ΕΤ2), "Βήματα" (ΕΤ2), "Το αίνιγμα" (ταινία μεγάλου μήκους, παραγωγή: Αιγόκερως, ΕΡΤ, New Star), "Υποβρύχιος έρωτας" (ταινία μεγάλου μήκους, παραγωγή: Αιγόκερως), τη μικρού μήκους ταινία "Ένα Σάββαρο βράδυ (Αιγόκερως, ΕΚΚ), πέντε ντοκιμαντέρ με γενικό τίτλο "Καστρολόγος: αναφορά στον Φώτη Κόντογλου" (ΕΤ1), δέκα επεισόδια της σειράς "Παρασκήνιο" (ΕΤ1) και τέσσερα δραματοποιημένα επεισόδια της σειράς "Σελίδες με Θέα" (ΕΤ1). Στο θέατρο έχουν ανεβεί τα θεατρικά του έργα: "Όταν ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης συνάντησε τον Γεώργιο Βιζυηνό" (Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη, σκηνοθεσία Γιώργου Αρμένη), "Όταν ο Σκαρίμπας κήρυξε τον πόλεμο κατά της Χαλκίδας" (Ανοιχτό Θέατρο, σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη), "Πόε" (Θέατρο της Μεσογείου, σκηνοθεσία Αλμπέρτο Εσκενάζη), "Ιερή πόρνη", κ.ά.

Ο κριτικός κινηματογράφου και ποιητής Δημήτρης Χαρίτος γεννήθηκε το 1930 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει κριτική και θεωρητικά κείμενα για τον κινηματογράφο και τις εικαστικές τέχνες από τις αρχές της δεκαετίας του '60, παράλληλα με την ενασχόλησή του με την ποίηση. Για πολλά χρόνια διετέλεσε γενικός γραμματέας και πρόεδρος της Πανελληνίας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), ενώ στα έτη 1991-1993 υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Επί δεκατέσσερα χρόνια ήταν μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Εθνικής Κινηματογραφίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Στο διάστημα 2000-2002 ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής του (τότε) Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας. Έχει διατελέσει μέλος κριτικών επιτροπών σε κινηματογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διετέλεσε κριτικός κινηματογράφου στο περιοδικό "Αντί", ενώ σήμερα κρατάει τη στήλη της κινηματογραφικής κριτικής στο περιοδικό "Νέα Εστία". Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1955 με την ποιητική συλλογή "Ιστορία του Απρίλη" (ιδ. έκδοση). Ακολούθησαν οι ποιητικές συλλογές "Περιπέτειες με τον ήλιο, τη θάλασσα και τον έρωτα", ιδ. έκδοση, 1961, "Μανδραγόρες", εκδ. Φιλιππότη, 1980, και πιο πρόσφατα η συλλογή "Μυθεύματα κι αυτοβιόγραφα", εκδ. Γαβριηλίδης, 2009.

Ο Γιώργος Αραμπατζής είναι ερευνητής στο Κέντρο Ερεύνης Ελληνικής Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο Θεόδωρος Σούμας είναι συγγραφέας κινηματογραφικών βιβλίων και κριτικός κινηματογράφου. Άρχισε τις κινηματογραφικές σπουδές του στο "Ινστιτούτο Τεχνών της Επικοινωνίας" των Βρυξελλών (IAD). Τις συνέχισε με πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές κινηματογράφου στο 8ο Πανεπιστήμιο Παρισιού, και σαν ελεύθερος ακροατής στο 3ο Πανεπιστήμιο. Πήρε πτυχίο φιλοσοφίας από το 8ο Πανεπιστήμιο. Παρακολούθησε επί διετία μαθήματα του τμήματος της Ψυχανάλυσης. Έχει δημοσιεύσει κριτικές και μελέτες του για το σινεμά σε πολλά κινηματογραφικά περιοδικά, στο "Τέταρτο", στην "Αυγή", σε εκδόσεις του "Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης" κ.α. Έχει σκηνοθετήσει και γράψει τα σενάρια δυο ταινιών μικρού μήκους και του δεύτερου μέρους της ταινίας μεγάλου μήκους "Περί έρωτος" (μαζί με τη Μαρία Γαβαλά). Στις εκδόσεις Αιγόκερως έχει δημοσιεύσει τα βιβλία "Κινηματογράφος και σεξουαλικότητα-ερωτισμός" (1983), "Έρωτας, ψυχολογία και αισθητική στο χολλυγουντιανό σινενά" (1992), "12 Ευρωπαίοι Σκηνοθέτες" (1999), "Κινηματογράφος και έρωτας" (2005) και "Εθνικές κινηματογραφίες, στιλ και σκηνοθέτες" (2009). Στις εκδόσεις Απόπειρα έχει δημοσιεύσει τη συλλογή διηγημάτων "Η Κλαίρη και η θάλασσα" (2001).

Η Ειρήνη Στάθη είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όπου διευθύνει το Εργαστήριο Οπτικοακουστικών Εφαρμογών και Επικοινωνίας. Σπούδασε θεωρία και σημειολογία του θεάματος στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, και είναι διδάκτωρ Ιστορίας και Θεωρίας του Κινηματογράφου του Παντείου Πανεπισημίου Αθηνών. Δίδαξε, με την ιδιότητα της υποψηφίας διδάκτορος, στο Τμήμα ΕΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου, και έχει διδάξει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει γράψει βιβλία με θέμα την ιστορία και θεωρία του κινηματογράφου. Άρθρα της για τον κινηματογράφο και το θέατρο έχουν δημοσιευτεί σε ειδικευμένα περιοδικά, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Γεννήθηκε στη Χίο. Λέκτορας Θεατρολογίας του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών. Σπουδές φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ' όπου απέκτησε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης το 1991, και τον τίτλο του Διδάκτορα στη θεατρολογία το 1995. (Θέμα: Ο Τσέχοφ στην Ελλάδα. Εργάστηκε ως Ειδικός Μεταπτυχιακός Υπότροφος στο Τμήμα Φιλολογίας του Α.Π.Θ. (1992-1995), ως δραματολόγος και υπεύθυνος προγραμμάτων στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (1993-1997, καλλιτεχνικός διευθυντής Βασίλης Παπαβασιλείου) και στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βόλου 1994-1996, καλλιτεχνική διευθύντρια Λυδία Κονιόρδου) και ως επιστημονικός συνεργάτης (1998-2000) στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει δημοσιεύσει μελέτες στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, με ερευνητικά αντικείμενα την ιστοριογραφία του νεοελληνικού θεάτρου και τον ελληνικό κινηματογράφο.

Η Γιάννα Αθανασάτου γεννήθηκε στη Ραφήνα το 1959. Οι σπουδές της στα νομικά ολοκληρώθηκαν το 1981 στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και στη συνέχεια ξεκίνησε έναν κύκλο σπουδών σκηνοθεσίας του κινηματογράφου στη Σχολή Σταυράκου (1981-1983) και μεταπτυχιακή υποτροφία στον τομέα Επικοινωνίας του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθήνας (1987-1992). Στο διάστημα αυτό ασχολήθηκε συστηματικά με την έρευνα, τη μελέτη και τη φροντιστηριακή διδασκαλία θεμάτων πολιτικής ανάλυσης και πολιτισμού, με έμφαση στον ελληνικό κινηματογράφο, δουλεύοντας παράλληλα σαν δικηγόρος. Το 1995 παρέμεινε σαν επισκέπτρια επιστήμων στο Πρόγραμμα Νεοελληνικών Σπουδών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Ohio. Το 1999 ολοκλήρωσε τη συγγραφή της μελέτης της για τον ελληνικό μεταπολεμικό κινηματογράφο και τη σχέση του με όψεις της μετεμφυλιακής ιδεολογίας. Εργάσθηκε στο Ελληνικό Γραφείο του προγράμματος Media της ευρωπαϊκής ένωσης για την ανάπτυξη της οπτικοακουστικής παραγωγής. Το 2000, κ.έ., δίδαξε στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης το μάθημα "Κινηματογράφος και πολιτική κουλτούρα". Σήμερα διδάσκει ιστορία κινηματογράφου στο Τμήμα Κινηματογράφου του Α.Π.Θ. και είναι επιστημονική συνεργάτις του Προγράμματος Φύλου και Ισότητας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο Νίκος Κολοβός (1938-2006), γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε νομικά και διετέλεσε δύο φορές πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου, με έντονη συνδικαλιστική δραστηριότητα. Με τον κινηματογράφο ασχολήθηκε από το 1960 με σειρά κριτικών και θεωρητικών κειμένων. Υπήρξε από τους βασικούς συντάκτες της δεύτερης, μεταπολιτευτικής περιόδου του περιοδικού "Σύγχρονος Κινηματογράφος". Στη συνέχεια, χωρίς να εγκαταλείψει τη γενέτειρά του, συνεργάστηκε με τις εκδόσεις "Αιγόκερως" και με τις εκδόσεις του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και δίδαξε κινηματογράφο στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ήταν επίσης διδάκτορας του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και συνεργάστηκε με το Τμήμα Πολιτισμού του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Ο Νίκος Κολοβός υπήρξε, επίσης, δεινός ορειβάτης, και έγραψε και δημοσίευσε, εκτός των άλλων, κείμενα για την ελληνική φύση και το περιβάλλον, περιηγητικές εντυπώσεις από το Πήλιο, κ.ο.κ.

Ο Δημήτρης Καλαντίδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι ιστορικός και κριτικός του κινηματογράφου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας και μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ, της οποίας έχει διατελέσει μέλος του ΔΣ). Αποφοίτησε από το τμήμα Αγγλικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάζεται ως καθηγητής στη μέση εκπαίδευση. Απέκτησε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στην Ιστορία και Θεωρία του Ελληνικού και Παγκόσμιου Κινηματογράφου, από τον τομέα Θεατρικών Σπουδών του Φιλολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης. Σήμερα είναι υποψήφιος διδάκτορας στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, με αντικείμενο τη "Διασκευή των έργων της νεοελληνικής αφηγηματικής πεζογραφίας στον ελληνικό κινηματογράφο". Είναι ο συντάκτης της "Ελληνικής κινηματογραφικής βιβλιογραφίας 1923-2000" (εκδ. Αιγόκερως, 2000), και των ανανεωμένων εκδοχών της, καθώς και πλήθους άλλων κριτικών κειμένων σε συλλογικούς τόμους, περιοδικά και εφημερίδες.

Ο Διαμάντης Λεβεντάκος (γεν. 1940) είναι σκηνοθέτης και θεωρητικός του κινηματογράφου. Το 1968 συμμετείχε στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού "Σύγχρονος Κινηματογράφος". Στη συνέχεια, επιμελήθηκε τους συλλογικούς τόμους "Σύγχρονη θεωρία κινηματογράφου" (εκδόσεις Ράππα, 1972) και "Κινηματογράφος και πολιτική" (εκδ. Εξάντας, 1976). Σκηνοθέτησε τα ντοκιμαντέρ: "Εμφύλιος λόγος", 1979, σε παραγωγή της εταιρείας Cinetic, "Η Ελλάδα ταξιδεύει", 2004, κ.ά. Είναι επιμελητής πολλών εκδοτικών σειρών στις επιστήμες του ανθρώπου ("Οπτικοακουστική κουλτούρα", "Στοχαστές του 20ου αιώνα", "Επικοινωνία και κουλτούρα", "Φιλοσοφικό καφενείο", κ.ά.), ενώ έχει εκδώσει, επίσης, μία νουβέλα ("Αλαχία", εκδ. Πατάκη, 2000). Είναι διευθυντής του Κέντρου Πολιτιστικών Μελετών.

Ο Διαμάντης Λεβεντάκος (γεν. 1940) είναι σκηνοθέτης και θεωρητικός του κινηματογράφου. Το 1968 συμμετείχε στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού "Σύγχρονος Κινηματογράφος". Στη συνέχεια, επιμελήθηκε τους συλλογικούς τόμους "Σύγχρονη θεωρία κινηματογράφου" (εκδόσεις Ράππα, 1972) και "Κινηματογράφος και πολιτική" (εκδ. Εξάντας, 1976). Σκηνοθέτησε τα ντοκιμαντέρ: "Εμφύλιος λόγος", 1979, σε παραγωγή της εταιρείας Cinetic, "Η Ελλάδα ταξιδεύει", 2004, κ.ά. Είναι επιμελητής πολλών εκδοτικών σειρών στις επιστήμες του ανθρώπου ("Οπτικοακουστική κουλτούρα", "Στοχαστές του 20ου αιώνα", "Επικοινωνία και κουλτούρα", "Φιλοσοφικό καφενείο", κ.ά.), ενώ έχει εκδώσει, επίσης, μία νουβέλα ("Αλαχία", εκδ. Πατάκη, 2000). Είναι διευθυντής του Κέντρου Πολιτιστικών Μελετών.