Ήβη Μελεάγρου (1928). Η Ήβη Μελεάγρου γεννήθηκε στη Λευκωσία. Τέλειωσε το Παγκύπριο Γυμνάσιο και τη Γαλλική Σχολή Καλογραιών στη γενέτειρά της και παρακολούθησε μαθήματα δι’ αλληλογραφίας από το πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Είναι ανιψιά του Λουκή Ακρίτα. Σημαντική στάθηκε η πολύπλευρη δραστηριότητά της ως ιδρυτικού μέλους και αρχισυντάκτριας του περιοδικού Κυπριακά Χρονικά (άρχισε να κυκλοφορεί το 1960), στις σελίδες του οποίου η Μελεάγρου δημοσίευσε λογοτεχνικά κείμενα αλλά και κείμενα πολιτικοκοινωνικού προβληματισμού σε μια κρίσιμη για την πρόσφατη ιστορία μας περίοδο. Η Ήβη Μελεάγρου ανήκει στους κύπριους λογοτέχνες της μεταπολεμικής γενιάς. Το σύνολο του έργου της είναι στενά συνδεδεμένο με την ιστορία της πατρίδας της από την ανεξαρτητοποίηση του νησιού του 1960 ως την εισβολή του Αττίλα και τη σύγχρονη πραγματικότητα. Στράφηκε προς τη λογοτεχνία από τα μαθητικά της χρόνια, την πρώτη της εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων όμως πραγματοποίησε το 1951 από τις σελίδες της εβδομαδιαίας έκδοσης Πρωτεύουσα και του λογοτεχνικού περιοδικού Κυπριακά Γράμματα, όπου δημοσίευσε σειρά διηγημάτων από τα οποία το Φουρνάδικο τιμήθηκε με το βραβείο του Πνευματικού Ομίλου Κύπρου. Με το ίδιο βραβείο τιμήθηκε ξανά το 1957 για τη νουβέλα Το σπίτι του Σολωμού, ενώ πήρε επίσης το κυπριακό κρατικό βραβείο μυθιστορήματος (1969 για το μυθιστόρημα Ανατολική Μεσόγειος), το Α΄ κυπριακό κρατικό βραβείο μυθιστορήματος (1982 για την Προτελευταία εποχή) και το Β΄ ελληνικό κρατικό βραβείο μυθιστορήματος (1983 για την Προτελευταία εποχή). Ιδρυτικό μέλος της (ελληνικής) Εταιρείας Συγγραφέων, η Ήβη Μελεάγρου είναι γνωστή σε διεθνές επίπεδο, όχι μόνο για το πεζογραφικό αλλά και για το δοκιμιακό της έργο που βρίσκεται σε πολλά έντυπα, ελληνικά και κυπριακά, καθώς επίσης για την πολιτική της δραστηριότητα σχετικά με το δράμα της Κύπρου. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Ήβης Μελεάγρου βλ. Κάσδαγλης Ε.Χ., «Ήβη Μελεάγρου», Η μεταπολεμική πεζογραφία · Από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ’67 Ε΄, σ.218-231. Αθήνα, Σοκόλης, 1988. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).

Ο Λευτέρης Παπαλεοντίου σπούδασε νεοελληνική λογοτεχνία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1980-1984), όπου συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές (MA 1989, PhD 1994). Από το 1994 διδάσκει στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Εξέδωσε τα βιβλία: "Η κυπριακή λογοτεχνία στον τύπο" (1993), "Τα πρώτα βήματα της κυπριακής λογοτεχνικής κριτικής 1880-1930" (1997), "Λογοτεχνικές μεταφράσεις του μείζονος ελληνισμού: Μικρασία - Κύπρος - Αίγυπτος 1880-1930" (1998). Επιμελήθηκε τις εκδόσεις πεζογραφημάτων της Μ. Ρουσσιά, του Ν. Βραχίμη και του Ε. Φραγκούδη. Είναι συνυπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού "Μικροφιλολογικά" (1997 κ.ε.).