Ματθαίος Μουντές (1935). Ο Ματθαίος Μουντές γεννήθηκε στη Χίο. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (αποφοίτησε το 1959) και σήμερα ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως καθηγητής στην ιδιωτική εκπαίδευση. Το 1959 εγκαινίασε τη συνεργασία του με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, συνεργασία που συνεχίζει και σήμερα στην κρατική ραδιοφωνία, όπου πραγματοποιεί εκπομπές πολιτιστικού περιεχομένου. Πραγματοποίησε επίσης τηλεοπτικές εκπομπές και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Το Βήμα" και "Η Πρώτη" και τα περιοδικά "Ευθύνη", "Η λέξη", "Νέα Εστία", "Γράμματα και Τέχνες" και άλλα. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1955 με δημοσιεύσεις ποιημάτων στο περιοδικό "Νέα Εστία" και το 1957 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική συλλογή του, με τίτλο "Παρακαταθήκη". Έγραψε επίσης σχολικά εγχειρίδια για το δημοτικό σχολείο. Τιμήθηκε με διάκριση από την Ομάδα των Δώδεκα (1963) και υπήρξε μέλος της επιτροπής κρατικών λογοτεχνικών βραβείων (1984-1986). Σήμερα είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας και του Ανοιχτού Θεάτρου του Γιώργου Μιχαηλίδη. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ματθαίου Μουντέ βλ. χ.σ., "Μουντές Ματθαίος", ατο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 6, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1987 και "Μουντές Ματθαίος", στο "Who’s Who 1998· Επίτομο Βιογραφικό Λεξικό", Αθήνα, Μέτρον, 1998. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΚΕ.ΒΙ.).

Ο Δημήτρης Ταλαγάνης γεννήθηκε στην Αρκαδία. Σπούδασε με υποτροφία στο Αρχιτεκτονικό Ινστιτούτο της Μόσχας και το 1971 πήρε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό για το νέο Μουσείο του Λένιν. Το 1971 έκανε μια μελέτη για την αξιοπιστία του φαληρικού όρμου που μέρος της αποτέλεσε μελέτη-πρόταση για ένα νέο μεγάλο πρωτοποριακό θέατρο πολλαπλών λειτουργιών, το "Νέο Αθηναϊκό Θέατρο". Την ίδια χρονιά άρχισε ν ζωγραφίζει. Το 1973 εκθέτει για πρώτη φορά τη δουλειά του, συμμετέχοντας στο "Salon d'Automne" του Grand Palais des Champs Elysees, εμπνευσμένη από την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη. Το 1974 συνεργάζεται με το συγγραφέα και σκηνοθέτη Jacques Lacarriere στη "Ρωμιοσύνη" του Γιάννη Ρίτσου (σκηνικά και κουστούμια). Την ίδια εποχή εκθέτει στο Foyer Royal de l' Odeon. Τον Αύγουστο του 1974 επιστρέφει στην Ελλάδα και συνεχίζει να εργάζεται ως αρχιτέκτων. Το 1984 φιλοτεχνεί το μετάλλιο του "Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών". Το 1987 εκθέτει τα έργα του στο Μητροπολιτικό Μουσείο του Τόκιο. Την ίδια χρονιά φιλοτεχνεί το αναμνηστικό μετάλλιο στη συνάντηση Ρέιγκαν - Γκορμπατσόφ. Το 1994 φιλοτεχνεί την ποιμαντική ράβδο του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Το 1997 η Επιτροπή Διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων "Αθήνα 2004" του αναθέτει την υλοποίηση του Άλσους των μελών της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Επίσης φιλοτεχνεί τα αναμνηστικά της Επιτροπής Διεκδίκησης. Τη χρονική περίοδο 2000-2004 προγραμματίζει παγκόσμια περιοδεία της έκθεσης "Έρως - Άθλος - Ήρως", στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας Αθήνα 2004.