Η θεώρηση της άσκησης της ψυχολογίας ως νομικώς προστατευόμενου επαγγέλματος βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του έργου, καθώς ο επαγγελματικός κλάδος της ψυχολογίας, παρά την αδιαμφισβήτητη επιρροή του στο κοινωνικό σύνολο, στερείται ολοκληρωμένης και αποτελεσματικής νομοθετικής ρύθμισης.

Το βιβλίο σε πρώτο επίπεδο εμπεριέχει μία δυναμική σύγκριση του ελληνικού νομικού πλαισίου με αντίστοιχα αλλοδαπά τόσο του ευρωπαϊκού ηπειρωτικού όσο και του αγγλοσαξονικού δικαίου. Αποτυπώνονται αφενός τα πλεονεκτήματα και αφετέρου οι ιδεολογικές επιδιώξεις εκάστου μοντέλου. Η προσέγγιση αυτή συνεπάγεται, στο καταληκτικό μέρος του έργου, τη διατύπωση μιας πρότασης μεταρρύθμισης του ελληνικού νομικού πλαισίου. Προκρίνεται μια δυναμική διαδικασία σύγκλισης, βασιζόμενη εν πολλοίς στο ευρωπαϊκό δίκαιο.

Δεδομένων των πρόσφατων εξελίξεων στον ευρύτερο κοινοτικό χώρο, η ανάγκη μεταρρυθμίσεων είναι επιτακτική. Το βιβλίο, συνδυάζοντας τις ρυθμίσεις με τις αντίστοιχες στρατηγικές, δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να κατανοήσει τις συνέπειες κάθε μεταρρυθμιστικής επιλογής και εν τέλει να σχηματίσει μια ανεξάρτητη θέση.