Ο Ανδρέας Αποστολίδης είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης και μεταφραστής. "Έχει γράψει αστυνομικά μυθιστορήματα, όπως το "Χαμένο παιχνίδι", τις "Διαταραχές στα Μετέωρα", το "Φάντασμα του Μετρό", τα "Εγκλήματα στην πανσιόν "Απόλλων ", τη "Λοβοτομή", καθώς και τη συλλογή αστυνομικών διηγημάτων "Αστυνομικές ιστορίες για πέντε δεκαετίες". Το τελευταίο βιβλίο του με αστυνομικές ιστορίες είναι το "Είσαι ο Παπαδόπουλος!"( Άγρα, 2010). Έχει μεταφράσει βιβλία των συγγραφέων ) James Ellroy, Chester Himes, P. Highsmith, Jerome Charyn, R. Chandler, D. Hammett, V. Nabokov κ.ά., καϊ έχει συγγράψει εκτενή επίμετρα γιά τα βιβλία τους. Το 2006 δημοσίευσε τη μελέτη "Άρχαιοκαπηλία και εμπόριο αρχαιοτήτων - Μουσεία, έμποροι τέχνης, οίκοι δημοπρασιών, ιδιωτικές συλλογές". Το 2009 εκδόθηκε ο συγκεντρωτικός τόμος "Τά πολλά πρόσωπα του αστυνομικού μυθιστορήματος: Δοκίμια για την ιστορία και τις σύγχρονες τάσεις του. Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μικρού μήκους και πολλά ντοκυμανταίρ και περισσότερα από εκατό επεισόδια της τηλεοπτικής εκπομπής "Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα".Το "Κύκλωμα", ενα ντοκυμανταίρ έρευνας για το παράνομο εμπόριο ελληνικών αρχαιοτήτων, προκάλεσε το διεθνές ενδιαφέρον. Από τις τελευταίες του δουλειές είναι η σειρά "Δύο φορές ξένος" για τις υποχρεωτικές ανταλλαγές πληθυσμών τον 20ό αιώνα. Το ντοκυμανταίρ του "Ένας τόπος χωρίς ανθρώπους" γιά την εκδίωξη της φυλής των Μασσάι από τα Εθνικά Πάρκα της Τανζανίας απέσπασε έξι διεθνή βραβεία.

Ο Νεοκλής Γαλανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Ασκεί "μαχόμενη" δικηγορία, κυρίως σε υποθέσεις εργατικού δικαίου, στις οποίες είχε ιδιαίτερη κλίση ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια, στις περισσότερες με αντίδικο τον "μεγάλο εργοδότη", το Δημόσιο. Αγαπημένες του ασχολίες: ανάγνωση λογοτεχνίας, με προτίμηση στην αστυνομική (και δη στα whodunit), θεωρίας της λογοτεχνίας και της μετάφρασης, φιλοσοφίας, ιστορίας και λεξικών, καθώς και ο κινηματογράφος (σε όλο το φάσμα). Από μικρός σκάρωνε ιστορίες με "ντετέκτιβ" που λύνουν μυστήρια. Τα βιβλία του, "Η παραλλαγή του Γιώργου Δαρσινού" (Τόπος 2007) και το "Θάνατος από το πουθενά" (Τόπος 2008) έχουν λάβει επαινετικές κριτικές από όλους τους έγκυρους κριτικούς του είδους. Ο συγγραφέας έχει επίσης μεταφράσει το κλασικό αστυνομικό "Ο ασώματος άνθρωπος" (The Hollow Man) (Τόπος 2008) του Τζον Ντίξον Καρ. Είναι μέλος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (Ε.Λ.Σ.Α.Λ.). Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα "Η παραλλαγή του Γιώργου Δαρσινού" (Τόπος, 2007) και "Θάνατος από το πουθενά" (Τόπος, 2008), το βιβλίο με νουβέλες "Οικογενειακά Εγκλήματα" (Τόπος, 2011) και "Η επιστροφή του αστυνόμου Μπέκα" (Καστανιώτη, 2012). Διηγήματά του έχουν μεταδοθεί από τη ραδιοφωνική εκπομπή "Κλέφτες και Αστυνόμοι" στον 902. Έχει συμμετάσχει στους συλλογικούς τόμους διηγημάτων "Οικοεγκλήματα" (Κέδρος, 2008), "Το τελευταίο ταξίδι-Έντεκα νουάρ ιστορίες" (Μεταίχμιο, 2009), "Είσοδος Κινδύνου" (Μεταίχμιο, 2011) και "Κλέφτες και Αστυνόμοι", Ψυχογιός, 2013.

Ο Παναγιώτης Γιαννουλέας γεννήθηκε στη Στούπα της μεσσηνιακής Μάνης το 1947. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες. Εργάστηκε ως οικονομικός διευθυντής και σύμβουλος σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Τώρα είναι συνταξιούχος. Ζει στην Αθήνα, είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Απόφοιτος της Νομικής Αθηνών. Μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Εργάστηκε στον τραπεζικό τομέα, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Από τον Απρίλιο του 2007, συντονίζει τη Λέσχη Αστυνομικής Λογοτεχνίας των εκδόσεων "Μεταίχμιο". Επιμελήθηκε τον τόμο διηγημάτων "Το τελευταίο ταξίδι - Έντεκα νουάρ ιστορίες" (εκδ. Μεταίχμιο, 2009), όπου με το προλογικό κείμενο και το διήγημα "Δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε" δημοσίευσε πρώτη φορά. Επιμελήθηκε επίσης τη συλλογή διηγημάτων "Είσοδος κινδύνου" (πρώτη εκδοτική προσπάθεια της ΕΛΣΑΛ), όπου συμπεριλαμβάνεται και το διήγημά του "Το σκοτάδι μόλις πριν από τους λόφους".

Η Τιτίνα Δανέλλη (Μαρία Χριστίνα) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιταλική Φιλολογία στη Νάπολη και στη Ρώμη της Ιταλίας, ενώ ταυτόχρονα παρακολούθησε τη σχολή Διερμηνέων. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος σε πολλά περιοδικά (ΕΝΑ και ΚΑΙ, επί εποχής Παύλου Μπακογιάννη) και σε απογευματινές εφημερίδες στο ελεύθερο αλλά και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Επίσης έγραψε σενάρια για τηλεοπτικές σειρές και έκανε πολλές μεταγλωττίσεις από ξένες ταινίες. Από το 1985 εργάζεται στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης". Πρώτο της έργο το μυθιστόρημα "Ο επιτυχημένος" (1971). Ακολούθησαν το μυθιστόρημα "Αντιπερισπασμός" (1973), οι νουβέλες "Αίθουσα αναμονής" (1974) και "Σερ Γκρέγκορι ή Καπετάν Γρηγόρης" (1986), το μυθιστόρημα "Ένα και Ένα κάνουν όσο θες" (σε συνεργασία με τον Μάνο Κοντολεων, 1981), το θεατρικό έργο "Έρως διατηρητέος έως... "(1996), και τα μυθιστορήματα "Ο θρήνος της Κλεοπάτρας" (2000), "Το παιχνίδι του δικαστή" (2002), "Εκ των πραγμάτων" (σε συνεργασία με τον Θανάση Μπαλοδήμα, 2003), "Η τέταρτη γυναίκα" (2004), και το κατασκοπευτικό μυθιστόρημα "Ο ταγματάρχης" (σε συνεργασία με τον Θανάση Παπαρήγα, 2007). Έχει τιμηθεί με το βραβείο ΥΠΠΟ για το θεατρικό έργο "Έρως διατηρητέος έως... "(1995). Έλαβε μέρος, με διηγήματα της, και στους τέσσερις τόμους των "Ελληνικών εγκλημάτων" (2007, 2008, 2009 και 2011) ενώ συμμετείχε και στον συλλογικό τόμο "Η επιστροφή του αστυνόμου Μπέκα - Ο ήρωας του Γιάννη Μαρή σε νέες περιπέτειες" (2012).

Ο Βασίλης Δανέλλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982, όπου μεγάλωσε και σπούδασε. Το 2006 το πέρασε στον παγωμένο βορρά της Αγγλίας, ολοκληρώνοντας τις μεταπτυχιακές σπουδές του, και από το 2009 ζει στην Κωνσταντινούπολη. Είναι δημοσιογράφος και έχει δουλέψει σε εφημερίδες, περιοδικά και στο ραδιόφωνο. Έχει γράψει διηγήματα για τη ραδιοφωνική εκπομπή "Κλέφτες & Αστυνόμοι στον 902" και τη συλλογή "Ελληνικά εγκλήματα 3" (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2009). Είναι ιδρυτικό μέλος της Ε.Λ.Σ.Α.Λ. (Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας). Από μικρός ταξίδευε συχνά στο Λος Άντζελες του Ελρόι, στη Νέα Υόρκη του Μπλοκ, στο Μέχικο Σίτι του Τάιμπο, στη Μασαλία του Ιζό, στη Βαρκελόνη του Μονταλμπάν και σε άλλες νουάρ πόλεις του κόσμου. Πάντα όμως πίστευε πως η Αθήνα είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο, σκοτεινή. Η "Μαύρη μπίρα" είναι η πρώτη του απόπειρα να το εξηγήσει.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο "Ανατόλια" και σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές αρχικά στην Αγγλο-Ιρλανδική Λογοτεχνία στο Trinity College του Πανεπιστημίου του Δουβλίνου και μετέπειτα στο Τμήμα Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου του Λάνκαστερ, όπου και έκανε διδακτορική διατριβή, το 1983. Εργάστηκε τρία χρόνια στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στην Φιλοσοφική Σχολή, και κατόπιν στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Πειραιά, όπου συνεχίζει να εργάζεται. Ασχολείται με την έρευνα σε θέματα Γλωσσολογίας και γράφει παραμύθια.

Ο Δημήτρης Κεραμεύς-Ντουμπουρίδης γεννήθηκε στην Καβάλα το 1965. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Α.Π.Θ. και έκανε μεταπτυχιακά στο Αμερικάνικο Θέατρο, στην Θεσσαλονίκη και στο Βερολίνο. Εργάζεται στην Μέση Εκπαίδευση ως καθηγητής Αγγλικών, ενώ παράλληλα ασχολείται με την σκηνοθεσία και την αρθρογραφία. Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Βρώμικη πόλη", εξεδόθη από τις εκδόσεις "Καστανιώτη". Το 2002 τιμήθηκε με τον Έπαινο Μυθιστορήματος από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Το 1987 επανίδρυσε μαζί με άλλους το Φαλακρό Θέατρο, στη Θεσσαλονίκη και το 1999 την Θεατρική Μηχανή, στην Καβάλα. Σκηνοθέτησε στη Θεσσαλονίκη με το Φαλακρό Θέατρο, στην Καβάλα με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., την Θεατρική Ομάδα ΤΕΙ και την Θεατρική Μηχανή, στην Κάλυμνο με την Θεατρική Ομάδα Καλύμνου, όπως επίσης και αρκετές παιδικές θεατρικές παραστάσεις. Υπήρξε από τα πρώτα στελέχη του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας, κατά την ίδρυσή του, χρηματίζοντας μέλος της καλλιτεχνικής του επιτροπής, για μια τριετία, από το 1993 (έτος ίδρυσης του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κ.) μέχρι το 1995. Από το 1989 άρθρα του παρουσιάζονται στην εφ. "Ελευθερία", στο λογοτεχνικό περιοδικό "Υπόστεγο", στο "ΠεριΩδικό της Πόλης", ενώ από το 1995 αρθρογραφεί στην εφ. "Ξυράφι". Έχει διδάξει κατά καιρούς Θεατρικό Παιχνίδι, Παντομίμα, Μέθοδο Στανισλάφσκι, Οργάνωση-Δομή-Λειτουργία του σύγχρονου Θεάτρου. Μετέφρασε αρκετά θεατρικά έργα για λογαριασμό των ομάδων που συνεργάστηκε και έγραψε δύο θεατρικά έργα, "Το ρομπότ" και "Το ασανσέρ". Από το φθινόπωρο του 2001 ασχολείται συστηματικά με βιβλιοπαρουσιάσεις λογοτεχνών σε συνεργασία με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας. Την ίδια χρονιά ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο, στον Alpha Media Group, με εκπομπές που αφορούσαν Λογοτεχνία, Κινηματογράφο και Θεάτρο.

Η Νίνα Κουλετάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960, όπου μεγάλωσε και σπούδασε. Μιλάει πέντε γλώσσες. Για μια δεκαετία εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στην παραπαιδεία, διδάσκοντας αγγλικά και γαλλικά. Από το 1987 έως τον Μάρτιο του 2011 εργάστηκε στο λιμάνι του Πειραιά. Τον Αύγουστο του 2006 δημιούργησε το "Έγκλημα και τιμωρία" (http://eglima.wordpress.com/), μοναδικό μέχρι σήμερα true crime blog στην ελληνική γλώσσα. Ιδρυτικό μέλος και Γραμματέας της Ε.Λ.Σ.Α.Λ. (Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας). Μετά την συνταξιοδότησή της επέλεξε να ζει στην Αρχαία Επίδαυρο, την οποία γνώρισε και αγάπησε τα τελευταία χρόνια. Έχει δύο κόρες. Ταξιδεύει, διαβάζει και γράφει πολύ.

Ο Δημήτρης Μαμαλούκας γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα, όπου και κατοικεί. Είναι πτυχιούχος φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Lecce, Ιταλία. Το 1999 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Απόπειρα" το μυθιστόρημά του "Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα". Το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τίτλο "Όσο υπάρχει αλκοόλ...". Τα επόμενα βιβλία του είναι: "Ο μεγάλος θάνατος του Βοτανικού", Καστανιώτης, 2003, "Η απαγωγή του εκδότη", Καστανιώτης, 2005, "Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα", Καστανιώτης, 2007 -που ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών Ε.KE.BI. 2007, "Η μοναξιά της ασφάλτου", Λιβάνης, 2008, και "Κοπέλα που σε λένε Φίνι", Λιβάνης, 2009. Συμμετείχε στις ανθολογίες διηγημάτων "Ελληνικά εγκλήματα", "Υπόγειες ιστορίες", "Το τελευταίο ταξίδι" - έντεκα νουάρ ιστορίες κ.ά. Ασχολείται με τη μετάφραση και γράφει κριτική λογοτεχνίας στην "Κυριακάτικη Αυγή" και στο περιοδικό "Διαβάζω".

Ο Τεύκρος Μιχαηλίδης γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα και κατάγεται από την Κύπρο. Είναι διδάκτωρ των μαθηματικών του Πανεπιστημίου Pierre et Marie Curie. Από το 1981, διδάσκει μαθηματικά στη μέση εκπαίδευση. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σχετικά με τη διδακτική των μαθηματικών, την εισαγωγή της πληροφορικής στην εκπαίδευση και τη χρήση της αφήγησης και της ιστορίας στη διδασκαλία των μαθηματικών. Έχει κατά καιρούς συνεργαστεί με τις εφημερίδες "Τα Νέα", "Ελευθεροτυπία", "Ελεύθερος Τύπος" και "Καθημερινή". Έχει μεταφράσει από τα αγγλικά και τα γαλλικά 28 βιβλία, λογοτεχνικά και επιστημονικά, σχετικά μετά μαθηματικά και την ιστορία των επιστημών. Το 2006 η γαλλική κυβέρνηση του απένειμε τον τίτλο τού Chevalier dans l' Ordre des Palmes Academiques. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Θαλής+Φίλοι και της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Από τις εκδόσεις "Πόλις" κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα "Πυθαγόρεια Εγκλήματα" (έχει μεταφραστεί σε 6 γλώσσες -ιταλικά, ισπανικά, αγγλικά, κορεάτικα, κινέζικα, γαλλικά) και "Αχμές, ο γιος του φεγγαριού" (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας), καθώς και το βιβλίο του "Μαθηματικά Επίκαιρα - Συνειρμοί διαβάζοντας την εφημερίδα". Συμμετείχε με διηγήματα του στους συλλογικούς τόμους "Ελληνικά Εγκλήματα" 2, 3 και 4 των εκδόσεων "Καστανιώτη", "Είσοδος Κινδύνου" των εκδόσεων Μεταίχμιο, και στη σειρά "Κλέφτες και Αστυνόμοι" του ραδιοσταθμού "902 Αριστερά στα FΜ".

Η Αθηνά Μπασιούκα γεννήθηκε το 1982 και ζει μόνιμα στο Βόλο. Στην ηλικία των 17 ετών κατάφερε να μπει στη Βουλή των Εφήβων, χάρη σε μια εργασία που ξεχώρισε ανάμεσα σε 20.000 άλλες. Τα τελευταία δύο χρόνια ασχολείται με τη φωτογραφία. Πρόσφατα παρουσίασε την πρώτη της ολοκληρωμένη δουλειά σε μια προσωπική έκθεση στην οποία συνδύασε εικόνα και κείμενο. Αυτή την εποχή αρθρογραφεί σε μια εφημερίδα της περιοχής της. Παράλληλα συνεχίζει τις σπουδές της στο Τμήμα Μηχανικών Η/Υ, Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ασχολείται με το web design. "Ο φόνος είναι μια εύκολη υπόθεση" και το "Άγ(ρ)ιο έγκλημα στην Αθωνική Πολιτεία είναι τα δύο αστυνομικά της μυθιστορήματα.

Ο Γιάννης Απ. Πανούσης είναι καθηγητής εγκληματολογίας στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διατελέσει διευθυντής του Εργαστηρίου Εγκληματολογικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Θράκης (1985-1997), Πρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (1994-1997) και Γ. Γ. Απόδημου Ελληνισμού, και έχει δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό ενώ αρθρογραφεί συχνά στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και συμμετείχε στη Διοικούσα Επιτροπή του Ιονίου Πανεπιστημίου. Είναι πρόεδρος του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου Φυλακών από την ίδρυσή του (1996) και πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων. Είναι ο ιδρυτής του περιοδικού "Χρονικά" του Εργαστηρίου Εγκληματολογικών Επιστημών του Δ.Π.Θ. και ιδρυτής και διευθυντής της σειράς "Εγκληματο-λογικά".

Ο Αργύρης Παυλιώτης γεννήθηκε στο Ακραίφνιο Βοιωτίας. Ζει στη Θεσσαλονίκη και εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση. Έχουν εκδοθεί δεκατέσσερα λογοτεχνικά του βιβλία, από τα οποία τα εννέα είναι αστυνομικά. Συμμετέχει σε τρεις συλλογικούς τόμους με αστυνομικά διηγήματα, ενώ καινούργια του αστυνομικά διηγήματα είναι αναρτημένα στο blog της ΕΛΣΑΛ (Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας), της οποίας είναι ιδρυτικό μέλος.

Ο Φίλιππος Φιλίππου γεννήθηκε στην Κέρκυρα τον Δεκέμβριο του 1948. Από το 1968 ως το 1982, με μικρά ή μεγάλα διαλείμματα, ταξίδεψε ως μηχανικός σε φορτηγά καράβια. Το πρώτο του βιβλίο, "Οι Κνίτες, τέκνα της ανάγκης ή ώριμα τέκνα της οργής;" εκδόθηκε το 1983. Ακολούθησαν οι μικρές βιογραφίες "Ιδανικοί αυτόχειρες ή ζήτω ο θάνατος" (1984), το αφήγημα "Οι εραστές της θάλασσας ή Το βιβλίο του άγνωστου ναύτη" (1986), τα αστυνομικά μυθιστορήματα "Κύκλος θανάτου" (1987 και 2007), "Το χαμόγελο της Τζοκόντας" (1988) και "Το μαύρο γεράκι" (1996), η μελέτη "Ο πολιτικός Νίκος Καββαδίας" (1996), το επίσης αστυνομικό "Αντίο, Θεσσαλονίκη" (1999), το αφήγημα "Ομόνοια" 2000. "Ταξίδι στον ομφαλό της Αθήνας" (2000), το μυθιστόρημα "Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη" (2003), το μυθιστόρημα "Νέα Υόρκη, καλοκαίρι και μοναξιά" (2005), τη βιογραφία "Κωσταντίνος Θεοτόκης, σκλάβος του πάθους" (2006) και τα μυθιστορήματα "Ο θάνατος του Ζορμπά" (2007) και "Ο άντρας που αγαπούσαν οι γυναίκες" (2009), "Ο οργισμένος έφηβος" (2010), "Ο ερωτευμένος Ελύτης" (2011), "Ζωή και θάνατος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου", (2012). Έχει συνεργαστεί με ποικίλα έντυπα, περιοδικά και εφημερίδες. Στις εφημερίδες "Αυγή" και "Εποχή" και στο περιοδικό "Αντί" έγραφε κείμενα για τον πολιτισμό και τη λογοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια δημοσιεύει στην εφημερίδα "Το Βήμα" κριτικές και παρουσιάσεις αστυνομικών βιβλίων. Ζει στην Αθήνα. (φωτογραφία: Κώστας Μητρόπουλος)

Η Αθηνά Κακούρη γεννήθηκε το 1928 στην Πάτρα, σε οικογένεια κεφαλονίτικης καταγωγής. Πέρασε τον πόλεμο και την Κατοχή στην Αθήνα. Μετά την Απελευθέρωση, επέστρεψε στην Πάτρα, όπου εργάστηκε στο γραφείο πρακτόρευσης πλοίων και πετρελαιο-ειδών του πατέρα της Χαρίλαου. Δημοσίευσε τα πρώτα της κείμενα, χρονογραφήματα και ταξιδιωτικές εντυπώσεις, στην εφημερίδα "Νεαλόγος" της Πάτρας. Το 1952, στον διαγωνισμό μετάφρασης αμερικανικών διηγημάτων που προκήρυξαν οι εκδόσεις "Ίκαρος" (στην κριτική επιτροπή συμμετείχαν: Κωνσταντίνος Τσάτσος, Κ. Θ. Δημαράς, Απόστολος Σαχίνης), η νεαρή Αθηνά κέρδισε βραβείο, το οποίο συνοδευόταν από χρηματικό έπαθλο 200.000 δραχμών. Το 1959, έχοντας κατά νου την επιτυχία της Αγκάθα Κρίστι, έγραψε ένα αστυνομικό διήγημα, τοποθετημένο στην Πάτρα του '50, και το έστειλε στην Ελένη Βλάχου, η οποία δεν της απάντησε ποτέ. Το έστειλε έπειτα στον "Ταχυδρόμο", όπου δημοσιεύτηκε με εικονογράφηση του Μποστ. Άρχισε έτσι, να δημοσιεύει αστυνομικά διηγήματα με ήρωες τον αστυνόμο Γεράκη, την Τούλα, μια νοικοκυρά, και τον κοσμοπολίτη Νάσο Δαπόντε, υπάλληλο της Ιντερπόλ. Στον "Ταχυδρόμο" υπέγραφε επίσης μεγάλα ρεπορτάζ. Την ίδια εποχή, έγραψε μια ραδιοφωνική σειρά, συνεργάστηκε με διάφορα έντυπα και ασχολήθηκε με τη μετάφραση. Το πρώτο της βιβλίο με αστυνομικά διηγήματα (Το 218 ονόματα) εκδόθηκε το 1963 και το δεύτερο (Αλάτι στα φιστίκια) το 1974, τη χρονιά δηλαδή που εκδόθηκε και το πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα, "Κυνηγός φαντασμάτων". Εντωμεταξύ ,το 1970 είχε εκδοθεί το νεανικό ιστορικό μυθιστόρημα της "Ο δραπέτης της Αυλώνας". Από το 1976 και επί 15 χρόνια ταξίδευε ανάμεσα στην Ελλάδα, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία. Άλλα μυθιστορήματα της είναι: "Της τύχης το μαχαίρι", "Με τα φτερά του Μαρίκα", "Η σπορά του ανέμου", "Ο χαρταετός", "Αύριο", "Πριμαρόλια", το οποίο βραβεύτηκε με το Βραβείο Νικηφόρου Βρεττάκου, το μυθιστόρημα "Θέκλη" με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2005, και το "Ξιφίρ Φαλέρ". Το 2010 εκδόθηκε το αυτοβιογραφικό της βιβλίο "Με τα χέρια σταυρωμένα".

Ο Κώστας Θ. Καλφόπουλος γεννήθηκε το 1956 στον Πειραιά. Σπούδασε κοινωνιολογία, πολιτικές επιστήμες και ιστορία των μέσων και νεότερων χρόνων στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Από το 1996 ασχολείται με τη δημοσιογραφία. Είναι συνεργάτης των εφημερίδων "Καθημερινή" και "Neue Zurcher Zeitung", επίσης, είναι μέλος της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου (ΕΑΞΤ) και της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ). Έργα του: "Στην εποχή της περιπλάνησης" (2000), "Tilt ! Δοκίμιο για το φλίππερ" (2005), "far from veif. 30 χρόνια από το "γερμανικό φθινόπωρο"" (2007), "Καφέ Λούκατς. Budapest Noir" (2008).