Ο Μίλοραντ Πάβιτς (1929-2009) γεννήθηκε Βελιγράδι, "στην όχθη του Δούναβη, ενός από τους τέσσερις ποταμούς του Παραδείσου". Θεωρήθηκε ο γνωστότερος σύγχρονος Σέρβος συγγραφέας στην εποχή του και τα έργα του μεταφράστηκαν σε 27 γλώσσες, μέχρι των οποίων και τα κινεζικά, παρά -ή ίσως εξαιτίας- της νεοτερικότητας και, συνάμα, του παραδοσιακού απόηχου της γραφής του. Εκτός από το αριστούργημά του, "Το λεξικό των Χαζάρων", 1984, που τον έκανε γνωστό (ελλ. εκδ. Ηρόδοτος, 1991, β' έκδοση Καστανιώτης, 2003), έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα "Εσωτερική πλευρά του ανέμου" (μυθιστόρημα διπλής εισόδου, εκδ. Εστία, 1994), "Τοπίο ζωγραφισμένο με τσάι" (μυθιστόρημα γραμμένο σαν σταυρόλεξο, που διαβάζεται οριζοντίως και καθέτως, εκδ. Ηρόδοτος, 1996), "Η τελευταία αγάπη στην Κωνσταντινούπολη" (μυθιστόρημα όπου κάθε κεφάλαιο αντιστοιχεί σε μία κάρτα του ταρό, εκδ. Εστία, 1997), "Δεύτερο σώμα" (εκδ. Εστία, 2007), το θεατρικό "Για πάντα και μια μέρα παραπάνω" (εκδ. Εστία, 1998), τις συλλογές διηγημάτων "Σιδηρούν παραπέτασμα", "Τα άλογα του Αγίου Μάρκου", "Το αντεστραμμένο γάντι", "Το κυνηγόσκυλο του ρώσικου ανέμου" κ.ά. Στα ελληνικά κυκλοφορούν επίσης το μυθιστόρημά του "Καπέλο από δέρμα ψαριού" (εκδ. Καστανιώτη, 1999), που στη Γιουγκοσλαβία το 1996 θεωρήθηκε το βιβλίο της χρονιάς, καθώς και η συλλογή διηγημάτων "Το γυάλινο σαλιγκάρι" (εκδ. Καστανιώτη, 1999). Δίδαξε σερβική λογοτεχνία και βυζαντινή ιστορία στα Πανεπιστήμια του Βελιγραδίου και του Νόβισαντ, και το 1991 έγινε δεκτός ως τακτικό μέλος της Σερβικής Ακαδημίας. Το όνομά του είχε προταθεί τρεις φορές για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ η διεθνής κριτική τον συνέκρινε με συγγραφείς όπως οι Μπόρχες, Ναμπόκοφ, Σίνγκερ, Καλβίνο και Έκο. Πέθανε από έμφραγμα του μυοκαρδίου στο σπίτι στο Βελιγράδι, στις 30 Νοεμβρίου 2009, σε ηλικία 80 ετών.

Η Γκάγκα Ρόσιτς γεννήθηκε στη Σερβία. Σπούδασε συγκριτική λογοτεχνία, ξένες γλώσσες και θέατρο στο Βελιγράδι, στο Παρίσι και στο Λονδίνο. Η διδακτορική της διατριβή είχε θέμα " Το αρχαίο ελληνικό θέατρο στη σύγχρονη σκηνή". Από το 1981 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει μεταφράσει πάνω από 60 τίτλους σύγχρονης λογοτεχνίας. Από τα σερβικά στα ελληνικά έχει μεταφράσει συγγραφείς όπως οι: Πάβιτς, Στεβάνοβιτς, Κοβάτσεβιτς, Πόπα, Σάβιτς, Τζουκάνοβις, Αλμπαχάρι (βραβείο "Βαλκάνια" για το "Δόλωμα"), Αρσένιεβιτς, Μίρκοβιτς, Κις. Από τα ελληνικά στα σερβικά έχει μεταφράσει τους: Μάτεσι, Θεοδωρόπουλο, Καπάνταη, Λαδιά, Αναγνωστάκη, Ζατέλη, Δημουλά, Σωτηρίου, Κούρτοβικ, Μαραγκόπουλο, κ.ά. Έχει οργανώσει τον Κύκλο της Σερβικής Λογοτεχνίας στην Αθήνα και έχει παρουσιάσει πολλούς Σέρβους καλλιτέχνες στην Ελλάδα, όπως και Έλληνες στη Σερβία. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί σε παραστάσεις ως μεταφράστρια των σκηνοθετών. Το 2004 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης για τη μετάφραση στα σερβικά των ποιημάτων της Κικής Δημουλά. Επίσης, το 2010 της απονέμεται το Βραβείο του Σερβικού PEN για το συνολικό της έργο, ως η καλύτερη μεταφράστρια από τη σερβική γλώσσα. Για τη συμβολή της στη σύσφιξη των πολιτιστικών δεσμών μεταξύ Ελλάδας και Σερβίας, η χώρα της τής έχει απονείμει τον τίτλο της Επίτιμης Πρέσβειρας των Γραμμάτων.