Ο Ααρών Κοέν σπούδασε αρχιτέκτονας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1998) και πήρε το 1ο βραβείο για τη Διπλωματική του εργασία από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ). Συνέχισε τις σπουδές του στη Νέα Υόρκη όπου πήρε Μάστερ Αρχιτεκτονικής MArch από το Pratt Institute (2000) και Μάστερ Επαγγελματικών Σπουδών στις Διαδραστικές Τηλεπικοινωνίες MPS Interactive Telecommunications, από το New York University (2001). Έχει εργαστεί στην Αθήνα και τη Νέα Υόρκη (Christian Hubert Studio, Asymptote Architecture). Ειδικότερα έχει ασχοληθεί με ψηφιακά διαδραστικά μέσα όταν αυτά σχετίζονται με την αρχιτεκτονική και τη μεταμορφώνουν. Έχει συμμετάσχει και βραβευθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και εκθέσεις. Μερικές από τις διακρίσεις του περιλαμβάνουν έπαινο στο διεθνή διαγωνισμό Ψηφιακής Αρχιτεκτονικής (FEIDAD, Ταϊβάν), 2ο Βραβείο στο διεθνή διαγωνισμό διαδραστικού σχεδιασμού (Embodiment and Expression - Intel, Όρεγκον), ενώ έχει στο ενεργητικό του συμμετοχές στο συλλογικό εκθεσιακό τμήμα της Biennale Βενετίας (Less Aesthetics More Ethics, Βενετία), στην Έκθεση User Illusion, Νέα Υόρκη και στο Petrobras Virtual Reality Show, Ρίο ντε Τζανέιρο. Είναι εντεταλμένος λέκτορας 407 στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας όπου διδάσκει από το 2007 αρχιτεκτονικές προεκτάσεις και εφαρμογές της ψηφιακής τεχνολογίας στους φοιτητές Αρχιτεκτονικής. Έχει διδάξει επίσης στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. μαθήματα σχετικά με τη χρήση υπολογιστών στην αρχιτεκτονική (2003-2007). Εργάζεται ως αρχιτέκτονας στην Αθήνα. Είναι μέλος της εταιρείας αρχιτεκτονικών μελετών studio12architecture με την οποία έχει εκπονήσει σειρά μελετών που αφορούν ιδιωτικά και δημόσια έργα.

Ο Άγγελος Φλώρος γεννήθηκε στην Ελευθερούπολη το 1971. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1997), ολοκληρώνοντας τη διπλωματική εργασία σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Enric Miralles με τον οποίο και συνεργάστηκε στη Βαρκελώνη για δύο χρόνια (1996-1997). Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη Νέα Υόρκη, στον τομέα των Διαδραστικών Τηλεπικοινωνιών (Interactive Telecommunication Program) στην Tisch School of the Art του Πανεπιστημίου ΝYU (2002), όπου και ξεκίνησε ερευνητική δραστηριότητα στην ενσωμάτωση καινοτόμων εφαρμογών της επιστήμης της πληροφορίας και του physical computing στην Αρχιτεκτονική. Από το 2004, ως εντεταλμένος λέκτορας διδόσκει στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας μαθήματα που σχετίζονται με την ενσωμάτωση τεχνολογιών αιχμής στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, την αναπαράσταση και την κατασκευή. Έχει αναπτύξει πληθώρα ερευνητικών εφαρμογών με έμφαση στα διαδραστικά περιβάλλοντα. Από το 2006 συνεργάζεται με το Εκπαιδευτικό Τεχνολογικό Εργαστήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών σχεδιάζοντας και υλοποιώντας εφαρμογές για το Εκπαιδευτικό Πάρκο Ρομποτικής για Παιδιά "Πολυμήχανον". Συνεργάστηκε επίσης και υλοποίησε πληθώρα διαδραστικών εφαρμογών για την Ακαδημία Αθηνών, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο Επιδαύρου, το Μουσείο Μυκηνών, το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδας, τις εκδόσεις Δομή, και πολλούς άλλους δημόσιους οργανισμούς, και ιδιωτικούς φορείς εκπαίδευσης και πολιτισμού. Συμμετείχε στις διεθνείς εκθέσεις, Prague Quaderenniale 2003, Venice Biennale 2006, 1η Thessaloniki Biennale 2008.

Ο καθηγητής Νικόλαος Ελ. Λάσκαρης είναι αρχιτέκτονας, αριστούχος διδάκτωρ του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, πολεοδόμος, κοινωνιολόγος, γλύπτης, συγγραφέας και σκηνοθέτης. 'Έχει πραγματοποιήσει πολλαπλό και πρωτότυπο μελετημένο και κατασκευασμένο έργο, αρχιτεκτονικό και σύνθετο καλλιτεχνικό (γλυπτική μικρής και μεγάλης κλίμακας, εγκαταστάσεις, περιβάλλοντα, συγγραφή άρθρων και αυτόνομων βιβλίων, video, κινηματογράφο μεγάλου μήκους 35 χιλ.), που έχει βραβευθεί σε διεθνείς και πανελλήνιους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και διακριθεί σε διεθνείς εκθέσεις, μουσεία και φεστιβάλ κινηματογράφου. Είναι μέλος των ΤΕΕ, ΣΑΔΑΣ, ICOMOS, ACSA. ΑΕΕΑ, IAPS. Ελληνικής και Διεθνούς Σημειωτικής Εταιρείας, Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, υπεύθυνος της Επιτροπής της UIΑ για την Eκπαίδευση των Αρχιτεκτόνων και Research Fellow στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (Κέντρο Προωθημένων Οπτικών Μελετών C.A.V.S. -Μ.Ι.Τ.). Είναι Καθηγητής της Πλαστικής στον Τομέα Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. Ίδρυσε, ερευνά και διδάσκει στο Διατμηματικό Mεταπτυxιακό Πρόγραμμα "Αρχιτεκτονική - Χώρος -Πολιτισμός" της Σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. την κατεύθυνση "Πλαστική και Σύγχρονα Επικοινωνιακά Μέσα Απεικόνισης Toυ Χώρου".

Ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Είναι αρχιτέκτων μηχανικός, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Σπούδασε στο ΕΜΠ και έκανε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στη Γαλλία. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με θέματα την κατοικία, τις προδιαγραφές αποδόσεων, τις εφαρμογές των νέων τεχνολογιών στην αρχιτεκτονική. Έχει διδάξει σε σχολές του εξωτερικού και στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ από το 1991. Από το 1999 είναι υπεύθυνος του μεταπτυχιακού μαθήματος "Από τον συνολικό σχεδιασμό στην καθολική διαχείριση, αρχιτεκτονική και κοινωνία των πληροφοριών" του ΔΠΜΣ "Αρχιτεκτονική - σχεδιασμός του χώρου" του Τμήματος Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ. Σε συμμετοχές του σε συνέδρια και σε δημοσιεύσεις του έχει αναφερθεί στις αλλαγές που υφίσταται ο σχεδιασμός του χώρου στην κοινωνία των πληροφοριών. Ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα από το 1977 με εκπονήσεις πολεοδομικών μελετών και μελετών κτιριακών έργων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Τα τελευταία χρόνια εστιάζει το ενδιαφέρον του σε μελέτες κτιριακών έργων που αντιμετωπίζουν τη συνύπαρξη ψηφιακής τεχνολογίας και φυσικού χώρου.

Ο Παναγιώτης Κυριακουλάκος είναι διπλωματούχος ηλεκτρολόγος μηχανικός της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ και διδάκτωρ Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου της Ναντέρ. Είναι παραγωγός και σκηνοθέτης ψηφιακών έργων που χρησιμοποιούν τεχνικές πληροφορικής κινηματογραφίας και έχει συμμετάσχει σε σημαντικό αριθμό ερευνητικών προγραμμάτων σε θέματα ψηφιακής εικόνας σε συνεργασία με ερευνητικούς φορείς και τα Ινστιτούτα Οπτικοακουστικών Μέσων στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Έχει μακροχρόνια διδακτική πείρα στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης και στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου σε θέματα νέων τεχνολογιών στον οπτικοακουστικό τομέα.

Ο Ααρών Κοέν σπούδασε αρχιτέκτονας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1998) και πήρε το 1ο βραβείο για τη Διπλωματική του εργασία από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ). Συνέχισε τις σπουδές του στη Νέα Υόρκη όπου πήρε Μάστερ Αρχιτεκτονικής MArch από το Pratt Institute (2000) και Μάστερ Επαγγελματικών Σπουδών στις Διαδραστικές Τηλεπικοινωνίες MPS Interactive Telecommunications, από το New York University (2001). Έχει εργαστεί στην Αθήνα και τη Νέα Υόρκη (Christian Hubert Studio, Asymptote Architecture). Ειδικότερα έχει ασχοληθεί με ψηφιακά διαδραστικά μέσα όταν αυτά σχετίζονται με την αρχιτεκτονική και τη μεταμορφώνουν. Έχει συμμετάσχει και βραβευθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και εκθέσεις. Μερικές από τις διακρίσεις του περιλαμβάνουν έπαινο στο διεθνή διαγωνισμό Ψηφιακής Αρχιτεκτονικής (FEIDAD, Ταϊβάν), 2ο Βραβείο στο διεθνή διαγωνισμό διαδραστικού σχεδιασμού (Embodiment and Expression - Intel, Όρεγκον), ενώ έχει στο ενεργητικό του συμμετοχές στο συλλογικό εκθεσιακό τμήμα της Biennale Βενετίας (Less Aesthetics More Ethics, Βενετία), στην Έκθεση User Illusion, Νέα Υόρκη και στο Petrobras Virtual Reality Show, Ρίο ντε Τζανέιρο. Είναι εντεταλμένος λέκτορας 407 στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας όπου διδάσκει από το 2007 αρχιτεκτονικές προεκτάσεις και εφαρμογές της ψηφιακής τεχνολογίας στους φοιτητές Αρχιτεκτονικής. Έχει διδάξει επίσης στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. μαθήματα σχετικά με τη χρήση υπολογιστών στην αρχιτεκτονική (2003-2007). Εργάζεται ως αρχιτέκτονας στην Αθήνα. Είναι μέλος της εταιρείας αρχιτεκτονικών μελετών studio12architecture με την οποία έχει εκπονήσει σειρά μελετών που αφορούν ιδιωτικά και δημόσια έργα.

Ο Άγγελος Φλώρος γεννήθηκε στην Ελευθερούπολη το 1971. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1997), ολοκληρώνοντας τη διπλωματική εργασία σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Enric Miralles με τον οποίο και συνεργάστηκε στη Βαρκελώνη για δύο χρόνια (1996-1997). Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη Νέα Υόρκη, στον τομέα των Διαδραστικών Τηλεπικοινωνιών (Interactive Telecommunication Program) στην Tisch School of the Art του Πανεπιστημίου ΝYU (2002), όπου και ξεκίνησε ερευνητική δραστηριότητα στην ενσωμάτωση καινοτόμων εφαρμογών της επιστήμης της πληροφορίας και του physical computing στην Αρχιτεκτονική. Από το 2004, ως εντεταλμένος λέκτορας διδόσκει στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας μαθήματα που σχετίζονται με την ενσωμάτωση τεχνολογιών αιχμής στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, την αναπαράσταση και την κατασκευή. Έχει αναπτύξει πληθώρα ερευνητικών εφαρμογών με έμφαση στα διαδραστικά περιβάλλοντα. Από το 2006 συνεργάζεται με το Εκπαιδευτικό Τεχνολογικό Εργαστήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών σχεδιάζοντας και υλοποιώντας εφαρμογές για το Εκπαιδευτικό Πάρκο Ρομποτικής για Παιδιά "Πολυμήχανον". Συνεργάστηκε επίσης και υλοποίησε πληθώρα διαδραστικών εφαρμογών για την Ακαδημία Αθηνών, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο Επιδαύρου, το Μουσείο Μυκηνών, το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδας, τις εκδόσεις Δομή, και πολλούς άλλους δημόσιους οργανισμούς, και ιδιωτικούς φορείς εκπαίδευσης και πολιτισμού. Συμμετείχε στις διεθνείς εκθέσεις, Prague Quaderenniale 2003, Venice Biennale 2006, 1η Thessaloniki Biennale 2008.