[...] Το ανά χείρας βιβλίο είναι πρωτότυπο. Ο Πέτρος "εφαρμόζει" τη φιλοσοφική γνώση και τη φιλοσοφική παιδεία του στην ποιητική γλώσσα. Αποσκοπώντας όχι μόνο στη βαθύτερη κατανόηση του τι είναι ποίημα και του τι σημαίνει να γράφει κανείς ποιήματα, αλλά και στην παράλληλη όξυνση της αναγνωστικής ευαισθησίας εκείνων που συνηθίζουν να διαβάζουν ποιήματα. Και "εφαρμόζει" αυτήν τη γνώση και αυτήν την παιδεία πραγματικά δημιουργικά. Με έναν τρόπο συνάρθρωσης των επιμέρους θεμάτων και με μια πλέξη της φιλοσοφικής με την ποιητική γλώσσα που τουλάχιστον εγώ δεν έχω ξανασυναντήσει. Το βιβλίο είναι ευφρόσυνο. Δεν έχει τίποτε το βαρύγδουπο, τίποτε το επιτηδευμένο, τίποτε που θα έκανε να σκοντάψουν είτε εκείνοι που ρέπουν περισσότερο στον φιλοσοφικό στοχασμό είτε εκείνοι που ρέπουν περισσότερο στην ποίηση. Αντίθετα, η μία κατηγορία αναγνωστών θα διαπιστώσει με έκπληξη ότι μαθαίνει πράγματα από την άλλη και για την άλλη. Και ότι τα μαθαίνει αβίαστα. Και ότι μπορεί να τα αφομοιώσει εύκολα. Το βιβλίο είναι εξαιρετικά καλογραμμένο. Η σφιχτοδεμένη δομή του δεν επιβάλλεται εκ των έξω, ούτως ειπείν, στο περιεχόμενο του αλλά απλώς το κάνει να ρέει έλλογα από κεφάλαιο σε κεφάλαιο, με την αντίστοιχη μετατόπιση της θεματικής και της έμφασης. Στην πρώτη του ανάγνωση το βιβλίο διαβάζεται άκοπα. Με την ευχαρίστηση που μπορεί να προσφέρει η ευτυχής συνάρθρωση της φιλοσοφικής με την ποιητική ματιά, ενός αυστηρού επιχειρήματος με ορισμένους καλά διαλεγμένους στίχους. Το φιλοσοφικό βάθος, η ιδιαιτερότητα της φιλοσοφικής ματιάς του Πέτρου, μπορεί να αναδειχθεί σε μια δεύτερη ανάγνωση, αφού αφομοιωθεί η γοητεία της πρώτης. [...]

Αριστείδης Μπαλτάς, ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ