Ο Θανάσης Μουτσόπουλος σπούδασε στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. και στο Graduate School of Design του Πανεπιστημίου Harvard. Συμμετείχε σε multimedia studio στο Center for Advanced Visual Studies του ΜΙΤ. Έχει γράψει τα βιβλία "Μοιάζει με άνθρωπος(ς); ανθρωπομορφισμός, αφαίρεση και σχηματοποίηση στη μαζική κουλτούρα", "No feelings: το εικαστικό punk", "David Carson: μετά την καταστροφή" και "Τι τρέχει; οι εικόνες του Πάνου Κουτρουμπούση", κ.ά. Έχει επιμεληθεί εικαστικές και αρχιτεκτονικές εκθέσεις και καταλόγους εκθέσεων. Από το 1999 μέχρι το 2004 δίδαξε Ιστορία Τέχνης και Πολιτιστική Γεωγραφία στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών, από το 2004 μέχρι το 2007 Ιστορία και Θεωρία της τέχνης και της Αρχιτεκτονικής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, και από το 2008 διδάσκει τα μαθήματα της Ιστορίας της Τέχνης και του Πολιτισμού της Πόλης στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά. Αρθρογραφεί για την αρχιτεκτονική και τα εικαστικά σε εφημερίδες και περιοδικά.

Η Ελισάβετ Αρσενίου γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έλαβε το μεταπτυχιακό και διδακτορικό της δίπλωμα στη Νεοελληνική Φιλολογία από το Κέντρο Οθωμανικών, Βυζαντινών και Νέων Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Birmingham. Έχει διδάξει στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Κρήτης και στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, όπου εργάζεται ως αναπληρώτρια καθηγήτρια. Οι δημοσιεύσεις της αφορούν ζητήματα μοντερνισμού και πρωτοπορίας της ελληνικής λογοτεχνίας.

Ο Μιχαήλ Μήτρας γεννήθηκε το 1944 στο Βόλο. Παρακολούθησε νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ραδιοσκηνοθεσία στο City Literary Institute του Λονδίνου, όπου έζησε 4 χρόνια, εργαζόμενος στην ελληνική εκπομπή του BBC. Έχει ταξιδέψει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ. Εμφανίστηκε με κείμενά του σε λογοτεχνικά περιοδικά της δεκαετίας του '60, και το πρώτο βιβλίο του ("Φανταστική νουβέλα") κυκλοφόρησε το 1972. Συνεργάστηκε στη σύνταξη των πολιτιστικών περιοδικών εκδόσεων "Χρονικό" (εκδ. Ώρα) και "Σήμα", στη δεκαετία του '70, καθώς και με τα περιοδικά "Ρεύματα", στη δεκαετία του '90 και "Νέα Συντέλεια" στη δεκαετία του 2000. Εργάστηκε ως παραγωγός εκπομπών λόγου στην Ελληνική Ραδιοφωνία (Πρώτο και Τρίτο Πρόγραμμα), 1983-2003. Διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Συγγραφέων, 2001-2003. Ύστερα από πρότασή του το 1998 η Εταιρεία Συγγραφέων καθιέρωσε για πρώτη φορά στη χώρα μας Ημέρα Ποίησης. Έχει γράψει βιβλία ποίησης και πεζογραφίας που κινούνται στο χώρο της νεοτερικής λογοτεχνίας και έχει δείξει "οπτικά ποιήματα" και έργα "Mail Art" σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις εδώ και στο εξωτερικό. Βιβλία του: Ποίηση: "Το άλλοθι της περι-γραφής", Ιδιωτική έκδοση, 1976, "Ασταθές πεδίο", "Αιγόκερως", 1984, "Η τελευταία εικόνα του κόσμου", "Αιγόκερως", 1987, "Η παράδοξη οικειότητα του αγνώστου", "Δελφίνι", 1997, "Διακριτικές μεταβολές", "Απόπειρα", 2004 Πεζογραφία: "Φανταστική νουβέλα", Ιδιωτική έκδοση, 1972, "Αστική τοπιογραφία", "Αιγόκερως", 1982, "Αόριστες λεπτομέρειες", "Απόπειρα", 1990, "Μηχανή αναζήτησης: Πεζο-γραφήματα", "Νεφέλη", 2008.

Ο Τέος Ρόμβος ήρθε στον κόσμο το 1945 στην Αθήνα. Νυχτερινά σχολεία, ξύλο με παρακρατικούς, διάφορες δουλειές, αλητεία. Μπαρκάρισε στα καράβια το 1961, έζησε κατά διαστήματα στη Λατινική Αμερική, στην Ιαπωνία, στις Ηνωμένες Πολιτείες κι αλλού. Μονιμότερη διαμονή στη Γαλλία (1966-1969), στη Γερμανία (1969-1974 και 1987-1991), στην Αθήνα (1974-1981), στο Κρανίδι Πελοποννήσου (1981-1984), στην Αφρική (1984-1985) και σε όλα τα μεσοδιαστήματα στην Αθήνα. Από το 1993 ζει στην Απάνω Χώρα της Σύρου. Στη Γαλλία παρακολουθεί μαθήματα κινηματογράφου και κάνει τις πρώτες του πειραματικές ταινίες. Αργότερα στη Γερμανία: παρέες με γερμανούς λογοτέχνες, ταινίες που δεν τελειώνουν ποτέ· εργάζεται στη γερμανική τηλεόραση· γράφει σενάρια και κασέτες με λογοτεχνία. Στην Αθήνα της μεταπολίτευσης, ανοίγει το βιβλιοπωλείο "Οκτάπους" και κάνει εκδόσεις. Εκδότης του περιοδικού "Τρύπα". Εργασίες του δημοσιεύονται σε περιοδικά και εφημερίδες. Εξέδωσε τα βιβλία "Τηλεφυματίωση" (1976), "Τρία φεγγάρια στην πλατεία" (1985), "Πλάνος δρόμος" (1987), "Ασσασίνοι του Βορρά, Δροσουλίτες του Νότου" (1991), "Κείμενο Πάθος" (1995), "Ίχνη" (2002), "Άνθη της πέτρας" (2003), "Κρυφά ταξίδια" (2005), "Πλωτίνος Ροδοκανάκης, ένας Έλληνας αναρχικός" (2006). Συμμετέχει ενεργά στο Δίκτυο Αιγαίου και στο ηλεκτρονικό περιοδικό Εύπλοια: http://www.eyploia.gr/

Ο Στέργιος Δελιαλής είναι designer και ιδρυτής του Μουσείου Design της Θεσσαλονίκης.

Ο Θανάσης Μουτσόπουλος σπούδασε στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. και στο Graduate School of Design του Πανεπιστημίου Harvard. Συμμετείχε σε multimedia studio στο Center for Advanced Visual Studies του ΜΙΤ. Έχει γράψει τα βιβλία "Μοιάζει με άνθρωπος(ς); ανθρωπομορφισμός, αφαίρεση και σχηματοποίηση στη μαζική κουλτούρα", "No feelings: το εικαστικό punk", "David Carson: μετά την καταστροφή" και "Τι τρέχει; οι εικόνες του Πάνου Κουτρουμπούση", κ.ά. Έχει επιμεληθεί εικαστικές και αρχιτεκτονικές εκθέσεις και καταλόγους εκθέσεων. Από το 1999 μέχρι το 2004 δίδαξε Ιστορία Τέχνης και Πολιτιστική Γεωγραφία στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών, από το 2004 μέχρι το 2007 Ιστορία και Θεωρία της τέχνης και της Αρχιτεκτονικής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, και από το 2008 διδάσκει τα μαθήματα της Ιστορίας της Τέχνης και του Πολιτισμού της Πόλης στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά. Αρθρογραφεί για την αρχιτεκτονική και τα εικαστικά σε εφημερίδες και περιοδικά.