H παρούσα μελέτη ξεκίνησε με την πρόθεση να συνδυασθεί η θεωρία με την πράξη της διδασκαλίας των φιλολογικών μαθημάτων και να καταδειχθεί ο ρόλος και των δύο. H πράξη της διδασκαλίας αποβαίνει μια γόνιμη δημιουργική διαδικασία, όταν από τη μια πλευρά στηρίζεται στη θεωρία αλλά από την άλλη δεν εμφανίζεται δέσμια προς αυτήν. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγεται η τυποποιημένη διδασκαλία, που ναρκώνει την όλη εκπαιδευτική διαδικασία και τους παράγοντες που τη συνιστούν, εκπαιδευτικό και μαθητές. Η πνοή του κάθε δασκάλου, μέσα από την προσωπική του θεωρία, δίνει στη διδασκαλία το δημιουργικό ή όχι χαρακτήρα της. Έτσι, μέσα από αυτή την εργασία, προσεγγίζουμε τη διδακτική των φιλολογικών μαθημάτων ως μια διαδικασία προσδιοριστική της διδακτικής πράξης με την παράθεση ενδεικτικών σχεδίων διδασκαλίας των τεσσάρων μαθημάτων (Λογοτεχνίας, Γλώσσας, Αρχαίων Ελληνικών, Ιστορίας) και διδακτικών "project", που άπτονται της φιλοσοφίας της διδασκαλίας των παραπάνω μαθημάτων, σύμφωνα με το νέο Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών.