Ο Roberto Torretti είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Χιλής.

Ο Αριστείδης Αραγεώργης είναι επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας των φυσικών και μαθηματικών επιστημών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Αποφοίτησε από το Τμήμα Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ το 1986. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία και φιλοσοφία των επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh, ΗΠΑ, όπου ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή το 1995 (τίτλος διατριβής: "Fields, Particles, and Curvature: Foundations and Philosophical Aspects of Quantum Field Theory in Curved Spacetime"). Παράλληλα έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στα μαθηματικά, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, τις οποίες ολοκλήρωσε το 1993. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εντάσσονται στις περιοχές της φιλοσοφίας των επιστημών, της λογικής, της μεταφυσικής και της γνωσιολογίας -με εξειδίκευση στη φιλοσοφία της φυσικής, τη φιλοσοφία των μαθηματικών και τη μεθοδολογία των φυσικών επιστημών. Οι πανεπιστημιακές παραδόσεις του λογικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών, έχουν εκδοθεί με τίτλο: "Εισαγωγή στη λογική: Βασικές έννοιες, στοιχεία προτασιακού και πρωτοβάθμιου κατηγορηματικού λογισμού" (Πάτρα: Εκτυπωτικό Κέντρο Πανεπιστημίου Πατρών, 2001). Έχει διδάξει, επίσης, στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας των Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας, της European Philosophy of Science Association και της Philosophy of Science Association, καθώς και της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών "Δευκαλίων" και "Cogito".

Ο Αριστείδης Μπαλτάς γεννήθηκε το 1943 στην Κέρκυρα. Είναι ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας των Επιστημών του τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών (πρ. Γενικού Τμήματος) του ΕΜΠ. Μετά τις βασικές σπουδές μηχανολόγου-ηλεκτρολόγου στο ΕΜΠ (1962-67), έκανε μεταπτυχιακά και διδακτορικό στη Θεωρητική Φυσική στο Πανεπιστήμιο Παρισίων XI (1972). Το 1982 εκλέχθηκε λέκτορας στον Τομέα Φυσικής του ΕΜΠ, το 1984 επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας και μεθοδολογίας της φυσικής στο ίδιο Τμήμα/Τομέα, το 1992 αναπληρωτής καθηγητής και το 2002 καθηγητής φιλοσοφίας των επιστημών. Στο πλαίσιο των ερευνητικών ενδιαφερόντων του ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την επιστημολογία του Λουί Αλτουσέρ, ως απόρροια της λεγόμενης Γαλλικής Σχολής Επιστημολογίας (Μπασελάρ, Canguilhem, Κοϋρέ, Cavailles), καθώς και με την αγγλοσαξονική φιλοσοφία της επιστήμης, με βάση τη σκέψη των K. Popper, T.S. Kuhn, I. Lakatos, P. Feyerabend, L. Laudan, κ.ά. Ενδιαφέρθηκε, επίσης, για τη φιλοσοφία της επιστήμης στο πλαίσιο μιας γενικότερης φιλοσοφικής θεώρησης του κόσμου και της γνώσης, με βάση το έργο των Βιτγκενστάιν, Νίτσε, Σπινόζα, Ντεριντά, McDowell, Μπένγιαμιν, κ.ά.Το 2002 τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το βιβλίο του "Αντικείμενα και όψεις εαυτού" (εκδ. Εστία). Τον Δεκέμβριο του 2010 του απονεμήθηκε το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας στη μνήμη των Βασίλη Ξανθόπουλου-Στέφανου Πνευματικού.