Ο Francis Haskell (1928-2000) είναι ένας από τους σημαντικότερους ιστορικούς τέχνης του 20ού αιώνα. Μετά από σπουδές ιστορίας στο Eton και στο King's College του Κέιμπριτζ, επέλεξε ως θέμα της διδακτορικής του διατριβής την τεχνοτροπία των Ιησουιτών (Jesuiten stil), διεξάγοντας έρευνες στην Ιταλία, όπου επικεντρώθηκε στη μελέτη του συστήματος χορηγικής πολιτικής. Το βιβλίο του "Patrons and Painters", που εκδόθηκε το 1963, αποτελεί ένα συναρπαστικό πανόραμα της αγοράς τέχνης στην Ιταλία, με ιδιαίτερη έμφαση στις ιδιωτικές συλλογές της Ρώμης και της Βενετίας κατά τη διάρκεια του 17ου και του 18ου αιώνα. Με το πλούσιο ερευνητικό, διδακτικό και συγγραφικό του έργο συνέβαλε στην ανάδειξη της κοινωνιολογικής διάστασης της τέχνης. Δίδαξε επί μία δεκαετία στο King's College και στη συνέχεια διετέλεσε καθηγητής ιστορίας της τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από το 1967 έως το 1995. Άλλα βιβλία του: "Rediscoveries in Art: some aspects of taste, fashion, and Collecting in England and France" (1976), "Taste and the Antique: The Lure of Antique Sculpture 1500-1900" (από κοινού με τον Nicholas Penny - 1981), "The Ephemeral Museum: Old Master paintings and the rise of the art exhibition" (2000).

Η Αλίκη Τσοτσορού γεννήθηκε στην Αθήνα. Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Εργασίες της για τη νέα ελληνική λογοτεχνία και τη διδασκαλία της Νέας Ελληνικής ως ξένης γλώσσας έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά (Χάρτης, Γράμματα και Τέχνες) και έχουν παρουσιαστεί σε ημερίδες, ευρωπαϊκά και διεθνή συνέδρια. Είναι μέλος της συγγραφικής ομάδας τριών εγχειριδίων για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας ως ξένης. Έχει μεταφράσει τα βιβλία: "Η Ελλάδα και ο Ελληνιστικός κόσμος", "Υπέρ Πατρίδος - Πατριωτισμός ή Κοσμοπολιτισμός;" και "Η επίδραση του Μότσαρτ". Εργάστηκε ως σύμβουλος σεναρίου ντοκυμαντέρ για τον ποιητή Τάκη Αντωνίου. Ποιήματα της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Το 2004 εκδόθηκε ποιητική συλλογή της με τίτλο "Φωνή Αιωρούμενη". Από το ακαδημαϊκό έτος 1991-92 διδάσκει την Ελληνική ως ξένη γλώσσα στο Διδασκαλείο Ελληνικής Γλώσσας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι υποψήφια διδάκτωρ του τομέα Νέας Ελληνικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α. Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας.

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1958. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών στην Αθήνα και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία (DEA υπό τη διεύθυνση του Σπύρου Ασδραχά και της Ελέν Αρβελέρ, Paris I-Sorbonne) και την κοινωνική ανθρωπολογία (Laboratoire d' anthropologie et de sociologie comparee, Paris X-Nanterre, Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, μεταπτυχιακός υπότροφος στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου). Εργάστηκε ως ερευνητής στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας (1987-1989), ως αρχισυντάκτης του περιοδικού "National Geographic" (1998-2001), ως υπεύθυνος του τμήματος εκδόσεων του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (2001-2003), ως επιμελητής εκδόσεων και μεταφραστής έργων κοινωνικής θεωρίας και ανθρωπιστικών επιστημών. Υπήρξε σύμβουλος της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Φωτογραφικού Κέντρου Σκοπέλου (2003-2005) και από το 2006 συνεργάζεται με το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1958. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών στην Αθήνα και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία (DEA υπό τη διεύθυνση του Σπύρου Ασδραχά και της Ελέν Αρβελέρ, Paris I-Sorbonne) και την κοινωνική ανθρωπολογία (Laboratoire d' anthropologie et de sociologie comparee, Paris X-Nanterre, Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, μεταπτυχιακός υπότροφος στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου). Εργάστηκε ως ερευνητής στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας (1987-1989), ως αρχισυντάκτης του περιοδικού "National Geographic" (1998-2001), ως υπεύθυνος του τμήματος εκδόσεων του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (2001-2003), ως επιμελητής εκδόσεων και μεταφραστής έργων κοινωνικής θεωρίας και ανθρωπιστικών επιστημών. Υπήρξε σύμβουλος της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Φωτογραφικού Κέντρου Σκοπέλου (2003-2005) και από το 2006 συνεργάζεται με το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.

Ο Παναγιώτης Κονδύλης (Panagiotis ή Panajotis Kondylis), γεννήθηκε στην Αρχαία Ολυμπία το 1943 και πέθανε αιφνιδίως στην Αθήνα το 1998. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και φιλοσοφία, νεότερη ιστορία και πολιτικές επιστήμες στα Πανεπιστήμια Φρανκφούρτης και Χαϊλδεμβέργης. Στη Χαϊλδεμβέργη αναγορεύτηκε διδάκτωρ της φιλοσοφίας. Για το έργο του βραβεύτηκε με το μετάλλιο Γκαίτε και το βραβείο Χούμπολτ. Ήταν εταίρος του Ιδρύματος Ανωτάτων Σπουδών του Βερολίνου. Διηύθυνε τη "Φιλοσοφική και Πολιτική Βιβλιοθήκη" των εκδόσεων "Γνώση" και τη σειρά "Ο Νεώτερος Ευρωπαϊκός Πολιτισμός" των εκδόσεων "Νεφέλη". Βιβλία του στην ελληνική γλώσσα: "Η κριτική της μεταφυσικής στη νεότερη σκέψη" 1983, "Ο Μαρξ και η αρχαία Ελλάδα" 1984, "Ο ευρωπαϊκός διαφωτισμός" Ι-ΙΙ 1987, "Ο νεοελληνικός διαφωτισμός" 1988, "Ισχύς και απόφαση" 1991, "Η παρακμή του αστικού πολιτισμού" 1991, "Πλανητική πολιτική μετά το ψυχρό πόλεμο 1992, "Η ηδονή, η ισχύς, η ουτοπία" 1992 κ.ά. Επιπλέον έχει γράψει πολλά βιβλία στη γερμανική γλώσσα. Βιβλία του στα γερμανικά: "Die Entstehung der Dialektik" (1979), "Die Aufklaerung" (1981, β΄ έκδ. 1986), "Macht und Entscheidung" (1984), "Konservativismus" (1986), "Marx und die griechische Antike" (1987), "Theorie des Krieges" (1988), "Die neuzeitliche Metaphysikkritik" (1990), "Der Niedergang der buergerlichen Denk- und Lebensform" (1991), "Planetarische Politik nach dem Kalten Krieg" (1992), "Montesquieu und der Geist der Gesetze" (1996), "Das Politische und der Mensch. Grundzuge der Sozialontologie" (1999), "Das Politische in 20. Jahrhundert" (2001).