Το σπίτι με τις σαύρες ή ένα κλουβί με βρόμικα πουλιά Εκδόσεις Ιωλκός Βιβλιοπωλείο Λεμόνι

Διαθέσιμο

*Αποστολή σε 2-4 εργάσιμες μέρες

Αρχική τιμή: 17,92 €
Τιμή Λεμόνι: 14,34 €

H τελική τιμή συμπεριλαμβάνει ΦΠΑ.

*Ενδέχεται κάποια βιβλία που δεν είναι σε απόθεμα στο βιβλιοπωλείο να προκύψουν ως εξαντλημένα στον εκδότη τους, στην περίπτωση αυτή θα λάβετε ενημέρωση εντός 2 ημερών

Το σπίτι με τις σαύρες ή ένα κλουβί με βρόμικα πουλιά

Μυθιστόρημα

Συγγραφή: · Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Παντοκρατορινός
Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Παντοκρατορινός

Athinagoras Pantokratorinos, Archimandritis ¹
Ο Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Παντοκρατορινός, κατά κόσμον Παναγιώτης Κάρταλης, του Διονυσίου και της Βασιλικής, γεννήθηκε το 1929 στην Κορώνη Μεσσηνίας. Τελείωσε το Λύκειο Καλαμάτας και ολοκλήρωσε ευρύ κύκλο πανεπιστημιακών σπουδών. Υπηρέτησε ως καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης (1955-1978). Είναι κάτοχος των πτυχίων του Πανεπιστημίου Αθηνών: Θεολογικής Σχολής, Κλασικής Φιλολογίας, Φιλοσοφικής Σχολής Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Επίσης είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Sorbon Paris (1976-1982) και διαφόρων πιστοποιητικών μεταπτυχιακών σπουδών και επιμόρφωσης. Γνωρίζει εβραϊκά, αρχαία ελληνικά, λατινικά και σλαβονικά. Τον Ιανουάριο του 1982 μπήκε στις τάξεις του κλήρου και εκάρει μοναχός. Χειροτονήθηκε ως Διάκονος το Φεβρουάριο του 1983 στις Λειβανάτες Λοκρίδας και μετά από ένα μήνα ως Πρεσβύτερος στη Μητρόπολη Λαμίας. Προεχειρίσθη σε Αρχιμανδρίτη τον ίδιο χρόνο. Υπηρέτησε έκτοτε ως εφημέριος, ιεροκήρυκας και πνευματικός σε πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά της Φθιώτιδας και Λοκρίδας μέχρι το 1985. Την περίοδο 1985-1988 υπηρέτησε στην Ι. Μονή Δαμάστας. Μετά από αίτησή του πήρε κανονικό απολυτήριο για την Ι. Μητρόπολη Αττικής. Υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας και εφημέριος στον Ι. Ν. Τιμίου Προδρόμου Μαραθώνα Αττικής. Έχει δεκαετή εγκαταβίωση στο Άγιο Όρος και διετή θητεία στην αλλοδαπή, δυνάμει της υπ' αριθμ. 61-61/18-1-1994 της Ι΄ Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας. Επίσης θήτευσε για επτά έτη στην "Ανάληψη του Κυρίου" στη Στουτγάρδη. Ετέλεσε με απόσπαση στη Ροδόπολη (Λύριον Ίδρυμα ΝΜΝ στην Ενορία Αγ. Βαρβάρας Ν. Μάκρης, 1998). Από 7-9-1999 στον Ι. Ν. Αγ. Στυλιανού Καματερού. Μετά από έγγραφο της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Αγίου Όρους (17-4-1998), έλαβε κανονικό απολυτήριο ύστερα από αίτησή του. Το όνομα Παντοκρατορινός το χρησιμοποιεί ως ψευδώνυμο. Από το 1960 ασχολείται με τη λογοτεχνία. Έχει στο ενεργητικό του εννιά μυθιστορήματα, εννιά συλλογές διηγημάτων, πέντε ποιητικές συλλογές, μία υμνογραφία, ένα θεατρικό και διάφορες ομιλίες και λόγους. Το συγγραφικό του έργο συμπεριλαμβάνεται στη λογοτεχνική σειρά "Άπαντα Αρχ. Αθηναγόρα Παντοκρατορινού" (εκδόσεις Ιωλκός).

Έκδοση: Δεκέμβριος 2012 από "Ιωλκός"
Σελ.:411 (21χ14), Μαλακό εξώφυλλο, ISBN: 960-426-685-3

Θέμα: "Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα"

Περιγραφή
Άλλοι τίτλοι από Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Παντοκρατορινός
Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Παντοκρατορινός

Athinagoras Pantokratorinos, Archimandritis ¹
Ο Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Παντοκρατορινός, κατά κόσμον Παναγιώτης Κάρταλης, του Διονυσίου και της Βασιλικής, γεννήθηκε το 1929 στην Κορώνη Μεσσηνίας. Τελείωσε το Λύκειο Καλαμάτας και ολοκλήρωσε ευρύ κύκλο πανεπιστημιακών σπουδών. Υπηρέτησε ως καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης (1955-1978). Είναι κάτοχος των πτυχίων του Πανεπιστημίου Αθηνών: Θεολογικής Σχολής, Κλασικής Φιλολογίας, Φιλοσοφικής Σχολής Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Επίσης είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Sorbon Paris (1976-1982) και διαφόρων πιστοποιητικών μεταπτυχιακών σπουδών και επιμόρφωσης. Γνωρίζει εβραϊκά, αρχαία ελληνικά, λατινικά και σλαβονικά. Τον Ιανουάριο του 1982 μπήκε στις τάξεις του κλήρου και εκάρει μοναχός. Χειροτονήθηκε ως Διάκονος το Φεβρουάριο του 1983 στις Λειβανάτες Λοκρίδας και μετά από ένα μήνα ως Πρεσβύτερος στη Μητρόπολη Λαμίας. Προεχειρίσθη σε Αρχιμανδρίτη τον ίδιο χρόνο. Υπηρέτησε έκτοτε ως εφημέριος, ιεροκήρυκας και πνευματικός σε πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά της Φθιώτιδας και Λοκρίδας μέχρι το 1985. Την περίοδο 1985-1988 υπηρέτησε στην Ι. Μονή Δαμάστας. Μετά από αίτησή του πήρε κανονικό απολυτήριο για την Ι. Μητρόπολη Αττικής. Υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας και εφημέριος στον Ι. Ν. Τιμίου Προδρόμου Μαραθώνα Αττικής. Έχει δεκαετή εγκαταβίωση στο Άγιο Όρος και διετή θητεία στην αλλοδαπή, δυνάμει της υπ' αριθμ. 61-61/18-1-1994 της Ι΄ Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας. Επίσης θήτευσε για επτά έτη στην "Ανάληψη του Κυρίου" στη Στουτγάρδη. Ετέλεσε με απόσπαση στη Ροδόπολη (Λύριον Ίδρυμα ΝΜΝ στην Ενορία Αγ. Βαρβάρας Ν. Μάκρης, 1998). Από 7-9-1999 στον Ι. Ν. Αγ. Στυλιανού Καματερού. Μετά από έγγραφο της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Αγίου Όρους (17-4-1998), έλαβε κανονικό απολυτήριο ύστερα από αίτησή του. Το όνομα Παντοκρατορινός το χρησιμοποιεί ως ψευδώνυμο. Από το 1960 ασχολείται με τη λογοτεχνία. Έχει στο ενεργητικό του εννιά μυθιστορήματα, εννιά συλλογές διηγημάτων, πέντε ποιητικές συλλογές, μία υμνογραφία, ένα θεατρικό και διάφορες ομιλίες και λόγους. Το συγγραφικό του έργο συμπεριλαμβάνεται στη λογοτεχνική σειρά "Άπαντα Αρχ. Αθηναγόρα Παντοκρατορινού" (εκδόσεις Ιωλκός).

Ο Πετρής Πέτρου Πετρούδης, ένας πρόσφυγας εξ Ανατολής, εκ των ανταλλαξίμων του 1923, με ανώτερες σπουδές, προλύτης Θεολογίας στη Χάλκη. Από έγκριτη οικογένεια της Προύσας, με ήθος και αρχοντιά, "κρίμασιν οις οίδε Κύριος", κατηγορείται στην Αθήνα για αξιόποινη πράξη και φυλακίζεται.

Στο "κολέγιο" ή χωνευτήρι ψυχών, γνωρίζεται με ένα φυλακόβιο με απανωτές αποδράσεις, καταζητούμενο της Ιντερπόλ, με αιώνα ολόκληρο στις πλάτες του, με τις αποκοτιές και αποδράσεις του, "αιώνα φυλακής μετά λήξεως της ποινής αυτού", το διάσημο Θράσο -Φίφη- Τραγουδά.

Γνωρίζονται, γίνονται φίλοι, "τακιμιάζουν" και αλληλοεξομολογούνται· ο ένας τις θλιβερές αποδράσεις του, ο άλλος τα όνειρα, τις μεταρσιώσεις και τις νοσταλγικές αναμνήσεις των παιδικών και εφηβικών χρόνων του στις "παρασποριές" και τη γοητεία και ευδαιμονία της Ανατολής.

Η στιχομυθία ενδελεχής, ενδιαφέρουσα κι αδιάπτωτη, ταξιδεύει αργά μέσα σε μια υπόκρουση αποκρουστική και χυδαία. Είναι ο απόηχος των τροφίμων-θαμώνων του σαυρόσπιτου. Το επίπεδο εξοργιστικά χαμηλό, αμοραλιστικό. Το φινάλε τραγικό, απίστευτα σκληρό και απάνθρωπο, διά την ξυνωρίδα των φίλων που διεκτραγωδεί τα ντέρτια της.

(2013) Το δέντρο της φωτιάς, Ιωλκός

(2013) "Αγιοβαλεντίνος" ο Β΄, Ιωλκός

(2013) Ηλιοτρόπια, εντελβάις, χαμομήλια, Ιωλκός

(2013) Ερειπωμένα κάστρα και ξωκλήσια, Ιωλκός

(2013) Γυαλόβολα, πετράδια, βότσαλα, κοχύλια, Ιωλκός

(2013) Η "Γρηγορούσα" και άλλα..., Ιωλκός

(2013) Τα βάσανα του Μάι Φρεντ, Ιωλκός

(2013) Τα βόδια της Καμπούκαινας, Ιωλκός

(2013) Η γρια-Προφήταινα, Ιωλκός

(2013) Το πετροκάραβο, Ιωλκός

(2013) Άγιος Αθηναγόρας, Ιωλκός

(2013) Ο θησαυρός του Αρτέμη, Ιωλκός