Ο Λάκης Κουρετζής είναι παιδαγωγός, σκηνοθέτης, συγγραφέας, ειδικός σε θέματα αισθητικής παιδείας και παιδευτικής θεατρικής έκφρασης. Σπούδασε Ψυχολογία της Παιδαγωγικής, Αισθητική αγωγή κι έκφραση του παιδιού, θέατρο και πιο συγκεκριμένα: Παιδαγωγική θεάτρου, σωματική έκφραση και Ψυχοδυναμική του ηθοποιού, Σημειολογική και αισθητική ανάλυση της θεατρικής πράξης στην Αυστρία, Γερμανία και Ελβετία. Τα θέματα αυτά, συνεχίζει να τα ερευνά και να παρακολουθεί την εφαρμογή και την εξέλιξή τους στο εξωτερικό καθώς και στην Ελλάδα. Ως Παιδαγωγός ασχολήθηκε με θέματα αισθητικής παιδείας, παιδευτικής θεατρικής έκφρασης, οργάνωσης και λειτουργίας κέντρων προσχολικής και σχολικής αγωγής, εκπαιδευτήρια κ.λπ. Είναι δημιουργός και εισηγητής του θεατρικού Παιχνιδιού στην Ελλάδα. Εκτός από τον στενό επαγγελματικό του χώρο, άρχισε να παρουσιάζει το Θεατρικό Παιχνίδι από το 1976 συνεργαζόμενος με ειδικούς ψυχολόγους και μέλη της ομάδας τέχνης "Πάροδος". Διδάσκει στην μετεκπαίδευση δασκάλων και νηπιαγωγών στο "Μαράσλειο", Δ.Δ.Ε. του Παν/μίου Αθηνών, στο Τμήμα Θεάτρου του Αριστοτέλειου Παν/μίου Θεσσαλονίκης, στο Εργαστήρι Παιδαγωγικής Θεάτρου - Θεατρικού Παιχνιδιού της Εταιρείας καλλιτεχνικής και παιδευτικής θεατρικής έκφρασης "Θέατρο της Ημέρας", του οποίου είναι Διευθυντής Σπουδών και Βασικός Εμψυχωτής. Επίσης στα εργαστήρια μακρόχρονης εκπαίδευσης εκπαιδευτικών ως Εμψυχωτών Θεατρικού Παιχνιδιού στις πόλεις: Λάρισα (από το 1988), Ηράκλειο Κρήτης (1993). Πάτρα, σε διάφορα Π.Ε.Κ., σε σεμινάρια που οργανώνονται από Σχολικούς Συμβούλους, Συλλόγους Δασκάλων, Νηπιαγωγών, Γονέων, Ν.Ε.Λ.Ε. καθώς και από το Υπουργείο Παιδείας, τη Γ.Γ. Νέας Γενιάς με θέμα: "Θεατρική Παιδεία - Θεατρικό Παιχνίδι". Έχει διευθύνει ερευνητικά εργαστήρια της Εταιρίας Σπουδών Σχολής Μωραΐτη και του Πανεπιστημίου Αθηνών (τμήμα Φ.Π.Ψ.) με θέμα: "Το Θεατρικό Παιχνίδι στην εκπαιδευτική διαδικασία" και "Επιμόρφωση επιμορφωτών και ειδικών συμβούλων παιδιών και εφήβων με ειδικές ανάγκες", θεατρικά εργαστήρια για Γάλλους ηθοποιούς και εμψυχωτές θεατρικού παιχνιδιού στη Γαλλία, θεατρικό παιχνίδι για παιδιά γαλλικών σχολείων, στο Σχολείο Ελληνικής κοινότητας Παρισίων, στο Θέατρο AINU) της Βαλλανσιέν, στο Ευρωπαϊκό Σχολείο Βρυξελλών καθώς και στην Κύπρο (Λευκωσία, Λάρνακα). Συνεργάτης ελληνικών και ξένων Πανεπιστημίων, του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, μέλος ομάδων σύνταξης αναλυτικών προγραμμάτων και της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής του προγράμματος "Μελίνα - Τέχνη και Πολιτισμός στην Εκπαίδευση" των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού. Ως Σκηνοθέτης έχει ανεβάσει περισσότερα από 80 έργα του ελληνικού και παγκόσμιου δραματολογίου συνεργαζόμενος με διάφορους επαγγελματικούς θιάσους, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. κ.ά. Έχει τιμηθεί με το βραβείο "Δημ. Ροντήρης". Διευθύνει θεατρικά ατελιέ στη Γαλλία και την Αυστρία. Ως Συγγραφέας έχει γράψει θεατρικά έργα που έχουν παιχτεί από διάφορους θιάσους στην Ελλάδα (Θέατρο Στοά, Πάροδος, Θέατρο της Ημέρας, Άπλετοι Κήποι, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. κ.ά.) και στο εξωτερικό, βιβλία για παιδιά (από τις εκδόσεις Γνώση): "Θεατρικό Παιχνίδι, παιδαγωγική θεατρική πρακτική και θεατρολογική προσέγγιση", "Το θέατρο για παιδιά στην Ελλάδα" (εκδ. Καστανιώτη) - "Θεατρική Αγωγή" (βιβλίο για το δάσκαλο) από το ΥΠ.Ε.Π.θ. - Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (εκδ. Ο.Ε.Δ.Β.) - "Στην Αρχή Ένα Γράμμ... Μόνο" (εκδ. Ταξιδευτής) - "Το Θεατρικό Παιχνίδι και οι Διαστάσεις Του" (εκδ. Ταξιδευτής), καθώς και πλήθος άρθρων σε περιοδικά, εφημερίδες, εκπαιδευτικά και θεατρικά έντυπα. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών και Θεατρικών Συγγραφέων, του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και από τα ιδρυτικά μέλη μαζί με την Ξένια Καλογεροπούλου, την Άλκη Ζέη, το Δημήτρη Ποταμίτη και άλλους, του Ελληνικού Κέντρου της ASSITEJ (Διεθνούς Ινστιτούτου που ασχολείται με το θέατρο για παιδιά και νέους). Ιδρυτής της ομάδας τέχνης "Πάροδος" και συνιδρυτής μαζί με την Ανδρομάχη Μοντζολή της Εταιρίας καλλιτεχνικής και παιδευτικής θεατρικής έκφρασης "Θέατρο της Ημέρας". Τον Γενάρη του 1995 εξελέγη στη Γαλλία πρόεδρος της Association Europeeane du Theatre d'Enfants (Ευρωπαϊκής Εταιρίας Θεάτρου των Παιδιών).

Ο Θόδωρος Γραμματάς γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1951. Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1976, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία και τη Θεατρολογία στο Παρίσι στα Πανεπιστήμια Paris III, Paris X και την Ecole Pratique des Hautes Etudes. Έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο Paris X το 1979 με θέμα διατριβής "La notion de liberte chez Nikos Kazantzakis". Από το 1994 είναι καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο γνωστικό αντικείμενο Νεοελληνικό Θέατρο και Πολιτισμός. Τομέας των ερευνητικών και διδακτικών ενδιαφερόντων του το νεοελληνικό θέατρο, η συγκριτική θεατρολογία, η κοινωνιολογία και η σημειολογία του θεάτρου, το θέατρο για παιδιά και νέους, το θέατρο στην εκπαίδευση. Είναι μέλος του International Biographical Centre του Κέιμπριτζ και του American Biographical Institute, και έχει τιμηθεί με το βραβείο του Νίκου Καζαντζάκη (1991).

Η Βαρβάρα Γεωργακοπούλου γεννήθηκε στην Κεφαλονιά. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου έλαβε πτυχίο του Τμήματος Ιστορικού-Αρχαιολογικού. Επίσης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της ίδιας Σχολής από το οποίο έλαβε πτυχίο θεατρολογίας, μεταπτυχιακό δίπλωμα και εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα: "Η θεατρική κριτική στην Αθήνα του μεσοπολέμου". Εργάστηκε ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση, δίδαξε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου και πρόσφατα εκλέχτηκε λέκτορας. Έχει δημοσιεύσει περίπου τριάντα μελέτες και άρθρα σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους με θέματα από την ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου με ειδίκευση στον 20ό αιώνα και τη θεατρική κριτική. Έχει επίσης λάβει μέρος σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ειδικότερα τα ερευνητικά της πεδία αφορούν το επτανησιακό θέατρο, την αναβίωση του αρχαίου δράματος, τη γυναικεία παρουσία στη δραματουργία και τη θεατρική πράξη.

Η Άντα Κατσίκη-Γκίβαλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1969 ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές στο "Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόνης" στο Παρίσι και το 1973 πήρε Doctorat 3me cycle, από το Πανεπιστήμιο Paris III της Σορβόνης, στη συγκριτική λογοτεχνία. Θέμα της διατριβής της ήταν: "L'influence des chants populaires sur la langue et sur la poesie de Palamas" ("Η επίδραση των δημοτικών τραγουδιών στη γλώσσα και στην ποίηση του Παλαμά"), Παρίσι 1972. Από το 1972 έως το 1986 εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Κέντρο Έρευνας του Ιστορικού Λεξικού Ελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών. Παράλληλα για δύο χρόνια (1980-1982) δίδαξε στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ως ειδική επιστήμονας, ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας και ανάλυση νεοελληνικών κειμένων. Από το 1986 είναι καθηγήτρια νεοελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, όπου διδάσκει νεοελληνική φιλολογία και παιδική λογοτεχνία. Στο επιστημονικό, συγγραφικό και ερευνητικό της έργο ασχολείται με θέματα νεοελληνικής ποίησης (ζητήματα ποιητικής τέχνης και κριτικής, 19ος και 20ός αιώνας). Στο χώρο της λογοτεχνίας για παιδιά και για νέους ασχολείται με θέματα ιστορίας, ζητήματα θεματολογίας, υφολογίας σύγχρονων κειμένων για παιδιά και νέους, με τις σχέσεις λογοτεχνίας-εκπαίδευσης, καθώς και με τη φιλαναγνωσία.

Η Κατερίνα Καραμήτρου, διδάκτωρ ελληνικού πολιτισμού, φιλοσοφίας και θεάτρου έχει σπουδάσει κλασική φιλολογία - φιλοσοφία - δράμα και υποκριτική στην Αγγλία. Η διδακτορική της διατριβή αποτελεί μια ενδελεχή έρευνα της Αισχύλειας Τραγωδίας (πλήρως διασωζόμενα έργα και σπαράγματα). Το κυρίαρχο επιστημονικό ενδιαφέρον της συγγραφέως εστιάζεται στην πολυπρόσωπη δυναμική και στις πολιτισμικές μεταμορφώσεις - διαστάσεις της τραγωδίας, εν γένει. Τα τελευταία έξι χρόνια η Κατερίνα Καραμήτρου διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το γνωστικό αντικείμενο: Θεατρική Παιδεία και Πολιτισμός και ασχολείται με την θεατρική ομάδα την οποία έχει ιδρύσει στο Πανεπιστήμιο με στόχο τα υψηλά ενδεχόμενα, τις σύγχρονες μεταγραφές - αποκρυπτογραφήσεις - ερμηνείες του δράματος και της καθολικής ισχύος την οποία "μεταγγίζουν" παντοτινά τα μεγάλα κείμενα και η ελληνική γλώσσα.

Ο Γιάννης Σ. Παπαδάτος κατάγεται από τα Ζερβάτα Κεφαλονιάς. Είναι λέκτορας στο τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΤΕΠΑΕΣ) του Πανεπιστημίου Αιγαίου, καθώς και κριτικός παιδικού βιβλίου. Σπούδασε παιδαγωγικά και πολιτικές επιστήμες. Η διδακτορική του διατριβή είχε ως θέμα "Τα περιβαλλοντικά προβλήματα στην ελληνική παιδική πεζογραφία (1975-1990): λογοτεχνική και κοινωνιοπαιδαγωγική προσέγγιση". Έχει υπηρετήσει ως δάσκαλος σε σχολεία της Κεφαλονιάς και της Αθήνας και ως σχολικός σύμβουλος στην Αθήνα. Έχει αρθρογραφήσει ή αρθρογραφεί μόνιμα στα έντυπα "Λέσχη των Εκπαιδευτικών" (1993-2004), "UNICEF και Κόσμος" (1999-2006), "Ithaca" (2000-2004), "Καθημερινή" (2003-2006), "Διαβάζω" (1992-σήμερα), "Ο Μικρός Ευκλείδης" (2004-σήμερα) και "Επιθεώρηση Παιδικής Λογοτεχνίας" (1986-2003) όπου συμμετείχε στη συντακτική ομάδα του περιοδικού και κατά τα έτη 1993-1997 είχε την επιμέλεια ύλης του περιοδικού. Εργασίες του έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικούς τόμους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και σε διάφορα έντυπα (Εκπαιδευτική Κοινότητα, Σύγχρονο Νηπιαγωγείο, Μανδραγόρας, Ελίτροχος, Νέο Επίπεδο, Περίπλους, Γράμματα και Τέχνες, Αυγή κ. ά.). Έχει συμμετάσχει στις ομάδες συγγραφής των Ανθολογίων του Δημοτικού των Γ΄-Δ΄ και Ε΄-ΣΤ΄ τάξεων. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη θεωρία και την κριτική της λογοτεχνίας για παιδιά και εφήβους, στη "διδακτική" προσέγγιση της ποίησης και στο δοκίμιο. Από το 1996 διδάσκει μαθήματα σχετικά με την παιδική λογοτεχνία και το παιδικό βιβλίο στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. Επίσης, έχει διδάξει κατά καιρούς σχετικά μαθήματα στα Περιφερειακά Επιμορφωτικά Κέντρα και στην εξομοίωση των πτυχίων των δασκάλων στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Αιγαίου καθώς και μαθήματα δημιουργικής γραφής στο Μαράσλειο Διδασκαλείο και σε προγράμματα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.

Ο Σάββας Πατσαλίδης είναι καθηγητής στο Τμήμα Αγγλικής του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Χώρος έρευνας και διδασκαλίας του αποτελούν η ιστορία του δυτικού θεάτρου (ιδιαίτερα του αμερικανικού) και η θεωρία του. Από το 1984 μέχρι σήμερα έχει συνεργαστεί με διάφορα έντυπα με την ιδιότητα του θεατρικού κριτικού ("Πόρφυρας", "Ρεύματα", "Ελληνικά Γράμματα", "Αυλαία", "(δε)κατα", εφημ. "Ο Αγγελιοφόρος της Κυριακής", "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία"). Έχει δημοσιεύσει οκτώ βιβλία για το θέατρο και έχει επιμεληθεί άλλα οκτώ. Δεκάδες άρθρα του (σύνολο 150) έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σε έγκριτα περιοδικά. Στις πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις του είναι το βιβλίο "Από την αναπαράσταση στην παράσταση" (εκδ. "Ελληνικά Γράμματα") και η βραβευμένη από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών δίτομη ιστορία του αμερικανικού θεάτρου ("Θέατρο, κοινωνία, έθνος: από την Αμερική στις Ηνωμένες Πολιτείες", University Studio Press, 2010). Είναι αντιπρόεδρος του ΙΤΙ (Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου), μέλος του ΔΣ της Εταιρείας Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου, μέλος της επιτροπής των Γιορτών Ανοιχτού Θεάτρου του Δήμου Θεσσαλονίκης (από το 1995), πρόεδρος της επιτροπής του βραβείου θεατρικής μετάφρασης "Μάριος Πλωρίτης" και μέλος της εκδοτικής ομάδας του περιοδικού της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Θεάτρου Critical Stages.

Η Κυριακή Πετράκου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει ασχοληθεί ερευνητικά και διδακτικά με θέματα ιστορίας και δραματουργίας του ευρωπαϊκού θεάτρου. Αντικείμενο του ιδιαίτερου επιστημονικού της ενδιαφέροντος είναι το νεοελληνικό θέατρο του 19ου και 20ού αιώνα.

Ο Γιώργος Π. Πεφάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε ψυχολογία και παιδαγωγικές επιστήμες στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην ίδια σχολή ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη φιλοσοφία της τέχνης και του πολιτισμού, ενώ το 1995 αποκτά το διδακτορικό του δίπλωμα με θέμα που αφορά στη θεωρία του θεάτρου. Σήμερα είναι λέκτωρ στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και κριτικός θεάτρου. Οι μελέτες του στρέφονται γύρω από τη φιλοσοφική προσέγγιση του θεατρικού φαινομένου και τη δραματουργική θεωρία, τη νεοελληνική δραματουργία και το νεότερο ευρωπαϊκό θέατρο. Άρθρα του και μελετήματα -περισσότερα από 100- έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα λογοτεχνικά και επιστημονικά περιοδικά. Επί σειρά ετών υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (Κ.Ε.Ε.Λ.) της Ακαδημίας Αθηνών, του Εθνικού Θεάτρου και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει γράψει, μεταξύ άλλων, τα βιβλία: -"Το θεατρικό. Σκιαγράφηση μιας φαινομενολογικής θεατρολογίας", Δωδώνη, Αθήνα 1991. -"Εισαγωγή στην κοινωνιολογία της διασκέδασης. Το νεομπαρόκ και το τέλος της ιστορίας", Πρίσμα, Αθήνα 1992. -"Ο Arcene Lupin και ο γιατρός Shepard. Τομή στο αλφάβητο του αστυνομικού μυθιστορήματος", Fragmenta, Θεσσαλονίκη 1996. -"Jean-Paul Sartre. Τέσσερα μελετήματα για το έργο και τη φιλοσοφία του", Αιγόκερως, Αθήνα 1996. -"Το θέατρο και τα σύμβολα. Διαδικασίες συμβόλισης του δραματικού λόγου", Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1999. -"Θέματα του μεταπολεμικού και σύγχρονου Ελληνικού θεάτρου", Κέδρος, Αθήνα 1999. -"Το βασίλειο της Ευγένας", Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2005 (Τιμητική Διάκριση Θεατρολογικού Συγγράμματος της Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, 2006) -"Σκηνές της θεωρίας. Ανοιχτά πεδία στη θεωρία και την κριτική του θεάτρου", Παπαζήσης, Αθήνα, 2007 κ.ά.

Γεννημένος στην Ιεράπετρα της Κρήτης, ο Γιάννης Πυργιωτάκης ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά, που τράφηκε με τα βιώματα της πολυτάραχης και ποικιλότροπα στερημένης αυτής της περιόδου. Είναι καθηγητής της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και διετέλεσε Αντιπρύτανης του ίδιου Πανεπιστημίου για δύο τριετίες. Στο πλούσιο ερευνητικό και συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται δέκα βιβλία και περί τις πενήντα αυτοτελείς μελέτες και μονογραφίες. Με πρόσκληση του Υπουργού Παιδείας του Γερμανικού κρατιδίου της Έσσης δίδαξε ως επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης και είναι τακτικός επιστημονικός συνεργάτης και μέλος της κεντρικής ερευνητικής ομάδας του Γερμανικού Ινστιτούτου για διεθνή Παιδαγωγική Έρευνα. Έχει προσκληθεί και έχει δώσει πολλές διαλέξεις σε διάφορα Πανεπιστήμια στη Γερμανία, την Αγγλία και την Ελβετία. Έχει λάβει μέρος σε πολλά διεθνή συνέδρια, είναι μέλος αρκετών διεθνών επιστημονικών εταιρειών και έχει διατελέσει πρόεδρος της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος.

Ο Θόδωρος Γραμματάς γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1951. Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1976, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία και τη Θεατρολογία στο Παρίσι στα Πανεπιστήμια Paris III, Paris X και την Ecole Pratique des Hautes Etudes. Έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο Paris X το 1979 με θέμα διατριβής "La notion de liberte chez Nikos Kazantzakis". Από το 1994 είναι καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο γνωστικό αντικείμενο Νεοελληνικό Θέατρο και Πολιτισμός. Τομέας των ερευνητικών και διδακτικών ενδιαφερόντων του το νεοελληνικό θέατρο, η συγκριτική θεατρολογία, η κοινωνιολογία και η σημειολογία του θεάτρου, το θέατρο για παιδιά και νέους, το θέατρο στην εκπαίδευση. Είναι μέλος του International Biographical Centre του Κέιμπριτζ και του American Biographical Institute, και έχει τιμηθεί με το βραβείο του Νίκου Καζαντζάκη (1991).