Ο Αριστείδης Αντονάς ξεκίνησε τις σπουδές του στο τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά τις εγκατέλειψε το 1984 για να αποφοιτήσει ως Αρχιτέκτων Μηχανικός από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1988 και υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Nanterre. Δίδαξε φιλοσοφία, θεωρία της αρχιτεκτονικής αλλά και αρχιτεκτονικό σχεδιασμό σε πανεπιστήμια όπως το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Massachussets Institute of Technology και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Από την ηλικία των δέκα ετών (κατά τις θερινές διακοπές, όσο έλειπε από την πόλη) παρουσίασε έντονη αλλεργική δύσπνοια που τον ανάγκαζε να μένει ξύπνιος τις νύχτες. Άρχισε να γράφει στη διάρκεια των μοναχικών αυτών αϋπνιών, στην αρχή θεατρικά έργα και κατόπιν πεζογραφία. Μαζί με τον εικαστικό καλλιτέχνη Ζάφο Ξαγοράρη και την ποιήτρια Φοίβη Γιαννίση (που έζησε μαζί του επί δεκαεπτά χρόνια) εξέδωσε το λογοτεχνικό περιοδικό "Μαύρο Μουσείο" που κυκλοφόρησε το 1986 με ψευδυπόγραφα κείμενα, διανθισμένα με πλαστά βιογραφικά υποτιθεμένων πεζογράφων: τα δημοσιεύματα παρουσιάζονταν αναμεμειγμένα με αληθινά στοιχεία που φανέρωναν τους πραγματικούς συντελεστές του περιοδικού. Ο συγγραφέας Ε. Χ. Γονατάς (από τους λίγους που αντελήφθησαν τη φάρσα) έγινε ο δάσκαλός του στη γραφή και στην ανάγνωση. Κατά τη διαμονή του στο Παρίσι ο Αντονάς γνώρισε τη φιλοσοφική σκηνή της εποχής και ήρθε σε επαφή με τον Jacques Derrida. Επέστρεψε από την Γαλλία και εργάστηκε ως επαγγελματίας αρχιτέκτων: έκτισε κατοικίες και καταστήματα, σχεδίασε επίσης σειρά κτισμάτων χωρίς εργοδοτική εντολή, προτείνοντας την εγκατάσταση ιδιόμορφων κτιριολογικών προγραμμάτων σε ειδικές τοποθεσίες. Τα λογοτεχνικά του κείμενα χαρακτηρίστηκαν εν σμικρύνσει φιλοσοφικά μυθιστορήματα, αφηγήματα τρόμου, περιπετειώδεις ιστορήσεις, αστυνομικά διηγήματα, οικογενειακά χρονικά, μινιμαλιστικές καταγραφές, αδύνατοι αποχωρισμοί, αποκρυφιστικές αλληγορίες, ηθικές παραβολές.

O Κωστής Βελώνης γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε πολιτισμικές και ανθρωπιστικές σπουδές (MRes) στο London Consortium και Καλές Τέχνες στο Paris VIII University, (Maitrise, D.E.A). Είναι διδάκτωρ στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Στις πρόσφατες ατομικές εκθέσεις του περιλαμβάνονται οι ακόλουθες : 2013 The Gra(m)mary of Puppetry" Monitor Gallery, Rome, Ιταλία 2012 Signal Center for Contemporary Art, Malmo, Sweden, 2010 «"Μοναξιά σε κοινό έδαφος: Πως μπορεί η κοινωνία να πράξει αυτό που ο καθένας ονειρεύεται", Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα (2010), "Pastoral Dreams in the Days of Bankruptcy", Dana Charkasi Gallery, Βιέννη 2010 "Marx in Arcadia", Alpha Delta Gallery, Athens, (2010), "How one can think freely in the shadow of a temple", Kunstverein Hamburg, Αμβούργο(2009) "Craft Boy", Monitor Gallery, Ρώμη (2008)"...was einmal uber heute gesagt werden wird: Koln Show2, BQ Gallery, European Kunsthalle, Κολωνία (2007). Επιλογες πρόσφατων ομαδικών εκθέσεων . 2013 Direct Democracy", MUMA /Monash University Museum of Art, Melbourne, Αυστραλία, "HELL AS PAVILION", Palais de Tokyo, Paris, 2012 "Newtopia. The State of Human Rights" Mechelen Cultural Centre,The Academy of Fine Arts, Scheppers Institute, Mechelen, "Material and Culture" - MAK Center for Art and Architecture-Schindler House, Los Angeles, ΗΠΑ, 2011 "Melanchotopia", Witte de With Contemporary Art Center, Rotterdam, 2011, 3η Biennale Θεσσαλονίκης , 2η Biennale της Αθήνας (2009), Brussels Biennial 1 for Contemporary Art, Βρυξέλλες (2008), 9e Biennale de Lyon, Villeurbanne (2007).

Η Φαίη Ζήκα είναι Επίκουρος Καθηγήτρια Φιλοσοφίας και Θεωρίας της Τέχνης στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και είναι διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του φιλοσοφικού περιοδικού Cogito. Εργασίες της έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά έντυπα. Κλάδοι έρευνας: φιλοσοφία και θεωρία της τέχνης, φιλοσοφία του νου και ειδικά της αντίληψης, αισθητική και ηθική, σχέση τεχνών και επιστημών.

Η Βάσω Κιντή γεννήθηκε το 1957 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε χημεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών καί φιλοσοφία και ιστορία της επιστήμης στο ΕΜΠ. Είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπεύθυνη σύνταξηςτου φιλοσοφικού περιοδικού Cogito. Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο "Kuhn & Wittgenstein: Φιλοσοφική έρευνα της Δομής των Επιστημονικών Επαναστάσεων" και άρθρα σε διεθνή και ελληνικά ακαδημαϊκά περιοδικά με αντικείμενο τη φιλοσοφία της επιστήμης, τη φιλοσοφία της ιστορίας, τη φιλοσοφία της γλώσσας και την ηθική.

Ο Γιώργος Ξηροπαΐδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε φιλοσοφία, γερμανική και κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τη φιλοσοφία της γλώσσας του ύστερου Χάιντεγκερ. Είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο γνωστικό αντικείμενο της φιλοσοφίας της γλώσσας και της θεωρίας της λογοτεχνίας. Οι δημοσιεύσεις του περιστρέφονται γύρω από την τρίτη "Κριτική" του Καντ, τη φαινομενολογία (Χούσερλ), τη φιλοσοφική ερμηνευτική (Χάιντεγκερ και Γκάνταμερ), την κριτική θεωρία (Αντόρνο και Χάμπερμας) και την ιστορία των αισθητικών ιδεών (Καντ, Γερμανικός Ιδεαλισμός, Ρομαντισμός).

Ο Κωνσταντίνος Α. Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Είναι αναπληρωτής καθηγητής της Φιλοσοφίας του Δικαίου στο Νομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και έλαβε τον διδακτορικό του τίτλο από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Το φθινόπωρο του 2005 ήταν επισκέπτης ερευνητής Stanley J. Seeger στο Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον. Έχει δημοσιεύσει τρία βιβλία ("Schaden und Strafe", Baden-Baden: Nomos Verlag, 1994· "Η πολιτική δυνατότητα της δικαιοσύνης: Συμβόλαιο και συναίνεση στον John Rawls", Αθήνα: Νήσος, 1994· "Πόλεμος και Δικαιοσύνη", Αθήνα: Πόλις, 2008) και πολυάριθμα άρθρα με αντικείμενο τη φιλοσοφία του δικαίου, την ηθική και πολιτική φιλοσοφία. Την περίοδο αυτή ασχολείται με τη συγγραφή ενός νέου βιβλίου που έχει τον τίτλο "Ισότητα και Ευθύνη".

Η Βάσω Κιντή γεννήθηκε το 1957 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε χημεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών καί φιλοσοφία και ιστορία της επιστήμης στο ΕΜΠ. Είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπεύθυνη σύνταξηςτου φιλοσοφικού περιοδικού Cogito. Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο "Kuhn & Wittgenstein: Φιλοσοφική έρευνα της Δομής των Επιστημονικών Επαναστάσεων" και άρθρα σε διεθνή και ελληνικά ακαδημαϊκά περιοδικά με αντικείμενο τη φιλοσοφία της επιστήμης, τη φιλοσοφία της ιστορίας, τη φιλοσοφία της γλώσσας και την ηθική.

Ο Παναγιώτης Τουρνικιώτης γεννήθηκε το 1955 στην Αθήνα. Διδάσκει θεωρία της αρχιτεκτονικής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Έχει δημοσιεύσει βιβλία για τον Adolf Loos, τον Le Corbusier, την ακτινοβολία του Παρθενώνα στα νεότερα χρόνια και την ιστοριογραφία της μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Το βιβλίο του "Ιστοριογραφία της μοντέρνας αρχιτεκτονικής" δημοσιεύθηκε το 1999 στα αγγλικά (MIT Press) και μεταφράστηκε το 2001 στα ισπανικά (Mairea/Celeste). Έχει τιμηθεί δύο φορές με το Διεθνές βραβείο αρχιτεκτονικού βιβλίου του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων και άλλη μια φορά με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο Κώστας Τσιαμπάος είναι αρχιτέκτονας μηχανικός ΕΜΠ (2001) με Μaster of Science in Advanced Architectural Design στο Columbia University (2002). Το 2008 ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή του στο ΕΜΠ (υπότροφος ΕΜΠ, ΙΚΥ), όπου μελέτησε τις αισθητικές θεωρίες της αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου σε σχέση με τις πολιτισμικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις τους. Παράλληλα εργάστηκε ως επιστημονικός σύμβουλος στο Αρχείο Κωνσταντίνου Α. Δοξιάδη (2003-2004).