Σταχυολογούμε αποσπάσματα από την εισαγωγή του μεταφραστή:
«Η ζωή του Μπόρχερτ, όπως και το έργο του, σφραγίζεται από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», γράφει , και συνεχίζει:
« Το 1941,παραληρεί ο γερμανικός λαός, με αρχηγό του τον Φύρερ, γιατί βρίσκεται στο απόγειο της δόξας του και σχεδόν όλοι πιστεύουν και δέχονται την κοσμοκρατορία του σαν πραγματικότητα. Αυτή τη χρονιά, το γρανάζι του πολέμου αρπάζει τον εικοσάχρονο Μπόρχερτ και τον ρίχνει γρήγορα στο Ανατολικό Μέτωπο. Κι ο παράξενος κι αδύνατος αυτός νέος, αντί να ουρλιάζει από τη μέθη της νίκης, αντί να χαίρεται, βλέπει την απανθρωπιά και τη φύση του πολέμου, ζει με ντροπή τη βαρβαρότητά του και δεν σωπαίνει. Και τα λέει και τα γράφει όσα αισθάνεται και σκέφτεται».
Το ΄42 εισάγεται σε δίκη, απαλλάσσεται –παραδόξως - και ξαναστέλνεται στο Ανατολικό Μέτωπο. Μέχρι το ΄43 γυρίζει στα νοσοκομεία. Με την κατάρρευση της Γερμανίας, συλλαμβάνεται από τους Γάλλους, δραπετεύει , και, περπατώντας - με χίλιες προφυλάξεις και κινδύνους - 600 χιλιόμετρα, φτάνει στο Αμβούργο. Γράφει ακατάπαυστα. Την άνοιξη του ΄46, εισάγεται στο νοσοκομείο, απ’ όπου θα «φύγει» νεκρός, το 1947.
«Μια χούφτα ζωή», καθώς λέει ο ίδιος, όπως «μιας χούφτας» διάρκεια έχουν και τα διηγήματά του. Επηρεασμένος από τα μικρά διηγήματα του Χέμινγουέι και του Τόμας Γουλφ, είναι ο πρώτος ο οποίος εισάγει, στη μεταπολεμική Γερμανία το μικρό διήγημα και εκείνος που, με τη σειρά του, επηρεάζει τον Χάινριχ Μπελ και τον Λεντς.
«Τα διηγήματά του», γράφει ο μεταφραστής στην εισαγωγή του, «έχουνε συχνά τη δύναμη και τη λιτότητα των διηγημάτων του Τσέχωφ».
Ιστορίες από την παιδική ηλικία, ιστορίες με εμπειρίες στρατιωτών από τον πόλεμο, ιστορίες από την καθημερινότητα, αλλά και μανιφέστα, ρητορικά κάπως, αλλά βαθιά δραματικά και επίκαιρα.
Διάφορες ανθολογίες με τα κείμενά του – καθώς και το θεατρικό του έργο « Έξω απ’ την πόρτα» - έχουν μεταφραστεί σε πολλές χώρες και έτυχαν παντού, της κοινής αποδοχής των κριτικών και των αναγνωστών.

9 Διηγήματα, 2 Μανιφέστα και 1 Κείμενο για τους νέους, περιλαμβάνει το πρώτο μέρος της παρούσας επιλογής. Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει 12 ποιήματα- τα οποία είχαν εκδοθεί όσο ζούσε ο ποιητής -και 13 ποιήματα που εκδόθηκαν μετά τον θάνατό του.

Η εισαγωγή του Παναγιώτη Σκούφη, βοηθά τον αναγνώστη να έρθει σ’ επαφή με τον συγγραφέα, και η προσεγμένη μετάφρασή του, τον καλεί να τον αγαπήσει ακόμα περισσότερο … Όσο, τελικά, του αξίζει.