*Αποστολή σε 2-4 εργάσιμες μέρες
Τιμή Λεμόνι: 14,45 €
Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας
"L' institution imaginaire de la société" (Πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά)
Συγγραφή: · Κορνήλιος Καστοριάδης
Kastoriádis, KorníliosΜετάφραση: · Σωτήρης Χαλικιάς ·Γιούλη Σπαντιδάκη ·Κώστας Σπαντιδάκης
Chalikiás, SotírisΈκδοση: Φεβρουάριος 1999 από "Κέδρος - Ράππα"
Σελ.:543 (21χ14), Μαλακό εξώφυλλο, ISBN: 960-04-1271-5
Θέμα: "Κοινωνιολογία" "Πολιτικές επιστήμες"
Από τον Πλάτωνα ως τον Μαρξ, η πολιτική σκέψη εμφανίστηκε ως εφαρμογή μιας θεωρίας της ουσίας της κοινωνίας και της ιστορίας. Με θεμέλιό της μια ταυτιστική οντολογία, για την οποία το είναι είχε πάντα τη σημασία του "είναι καθορισμένο", συσκότισε το ιδιαίτερο είναι του κοινωνικο-ιστορικού ως ριζικού φαντασιακού. Το πρώτο μέρος του βιβλίου ("Μαρξισμός και επαναστατική θεωρία", δημοσιευμένο στο περιοδικό Socialisme ou Barbarie το 1964-1965), δείχνει πως ο Μαρξ, αιχμάλωτος αυτής της οντολογίας, οδηγήθηκε στο να πνίξει ο ίδιος τα καινούργια σπέρματα που περιείχε η σκέψη του. Το επαναστατικό πρόταγμα υπερβαίνει κάθε "ορθολογική θεμελίωση": μια νέα θέσμιση της κοινωνίας συνεπάγεται ένα ξεπέρασμα του θεσμισμένου "λόγου". Πρέπει να δούμε την ιστορία ως δημιουργία, τη θεσμίζουσα κοινωνία ή το κοινωνικό φαντασιακό εν δράσει μέσα στη θεσμισμένη κοινωνία, και το κοινωνικο-ιστορικό ως τρόπο του είναι άγνωστο για την κληρονομημένη σκέψη.
Το δεύτερο μέρος ("Το κοινωνικό φαντασιακό και η θέσμιση") δείχνει το κοινωνικο-ιστορικό ως γένεση οντολογική, συνεχιζόμενη δημιουργία, αυτοαλλοίωση που γεννιέται ως θέσμιση. Αυτή η θέσμιση -του κόσμου, των ατόμων, των πραγμάτων- ερειδόμενη στη φύση, περιλαμβάνει πάντα μια ταυτιστική συνιστώσα, είναι όμως ουσιαστικά δημιουργία ενός μάγματος κοινωνικών φαντασιακών σημασιών. Η κοινωνία δεν γνωρίζει συνήθως τον εαυτό της ως αυτοθέσμιση, και τούτο αποτελεί την ξένωση που εκδηλώσεις της είναι η πίστη σε μια εξω-κοινωνική προέλευση της θέσμισης και η εκλογίκευσή της από την κληρονομημένη σκέψη. Το επαναστατικό πρόταγμα, πρόταγμα μιας ρητής αυτο-θέσμισης της κοινωνίας, εξαρτάται απλώς και μόνον από το κοινωνικό ποιείν-πράττειν των ανθρώπων, του οποίου το πολιτικό σκέπτεσθαι -το να σκεπτόμαστε την κοινωνία σαν κάτι που φτιάχνει τον εαυτό του- είναι μια συνιστώσα ουσιαστική.
(2023) Μπροστά στον πόλεμο, Ύψιλον
(2023) Μπροστά στον πόλεμο, Ύψιλον/ Βιβλία
(2021) Η κοινωνία ενάντια στη γραφειοκρατία , Αυτολεξεί
(2020) Ο Πολιτικός του Πλάτωνα, Ύψιλον
(2020) Ο θρυμματισμένος κόσμος, Ύψιλον
(2019) Χώροι του ανθρώπου, Ύψιλον
(2019) Καιρός, Ύψιλον
(2019) Διάλογοι, Ύψιλον
(2019) Πεπραγμένα και πρακτέα, Ύψιλον
(2018) Διάλογος για την ιστορία και το κοινωνικό φαντασιακό, Έρμα
(2014) Λαϊκές Εξεγέρσεις στην Ανατολική Ευρώπη, Ύψιλον
(2014) 5 οικουμενικοί Έλληνες στοχαστές, Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων
(2014) Η Κουλτούρα του εγωισμού , Εναλλακτικές Εκδόσεις
(2012) Η δυνατότητα μιας αυτόνομης κοινωνίας, Στάσει Εκπίπτοντες
(2011) Η ελληνική ιδιαιτερότητα: Θουκυδίδης, η ισχύς και το δίκαιο, Κριτική
(2011) Η κριτική παιδαγωγική στον νέο μεσαίωνα, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης
(2011) Η εγγύτητα, Principia
(2010) Ακυβέρνητη κοινωνία, Ευρασία
(2010) Φιλοσοφία και επιστήμη, Ευρασία
(2008) Η ελληνική ιδιαιτερότητα: Η Πόλις και οι νόμοι, Κριτική
(2008) Παράθυρο στο χάος, Ύψιλον
(2007) Η άνοδος της ασημαντότητας, Ύψιλον
(2007) Πρώτες δοκιμές, Ύψιλον
(2007) Η ελληνική ιδιαιτερότητα: Από τον Όμηρο στον Ηράκλειτο, Κριτική
(2005) Η αρχαία ελληνική δημοκρατία και η σημασία της για μας σήμερα, Ύψιλον
(2005) Το επαναστατικό πρόβλημα σήμερα, Ύψιλον
(2005) Ανθρωπολογία, πολιτική, φιλοσοφία, Ύψιλον
(2000) Οι ομιλίες στην Ελλάδα, Ύψιλον
(1999) Τα σταυροδρόμια του λαβυρίνθου, Ύψιλον
(1998) Η ορθολογικότητα του καπιταλισμού, Ύψιλον
(1992) Οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι και εμείς, Αλεξάνδρεια
(1992) Από την οικολογία στην αυτονομία, Κέδρος - Ράππα
(1987) Σύγχρονος καπιταλισμός και επανάσταση, Ύψιλον
(1986) Η γαλλική κοινωνία, Ύψιλον
(1985) Η γραφειοκρατική κοινωνία, Ύψιλον
(1985) Η γραφειοκρατική κοινωνία, Ύψιλον
(1984) Η πείρα του εργατικού κινήματος, Ύψιλον
(1984) Υπάρχει σοσιαλιστικό μοντέλο ανάπτυξης; Σκέψεις πάνω στην ανάπτυξη και την ορθολογικότητα, Ύψιλον
(1980) Ουγγρική επανάσταση 1956, Ύψιλον