Άγγελος Σιλέσιος (Αngelus Silesius, Μπρέσλαου Σιλεσίας [σημερινό Βρότσλαβ Πολωνίας] 1624-1677). Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Γερμανού γιατρού, θεολόγου και ποιητή Γιόχαν Σέφλερ (Johann Scheffler). Ήταν ο μεγαλύτερος γιος ενός Πολωνού ευγενή ο οποίος είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει την πατρίδα του επειδή είχε προσχωρήσει στον προτεσταντισμό. Παρακολούθησε μαθήματα ιατρικής στο Στρασβούργο, στο Λέιντεν και στην Πάντοβα, όπου έκανε και τη διδακτορική του εργασία. Το 1649 επέστρεψε στη Σιλεσία, όπου εργάστηκε ως προσωπικός γιατρός του δούκα του Βίτεμπεργκ-Ελς. Τότε γνώρισε τον Άμπρααμ φον Φράνκενμπεργκ, μαθητή του μυστικιστή θεολόγου Γιάκομπ Μπέμε και οπαδό του καθολικισμού, ο οποίος τον μύησε στην κίνηση των Μυστικών της Σιλεσίας. Το 1652 παραιτήθηκε από τη θέση του και επέστρεψε στο Μπρέσλαου, όπου προσχώρησε στον καθολικισμό (1653) και πήρε το όνομα Α.Σ. Τον επόμενο χρόνο ανέλαβε καθήκοντα προσωπικού γιατρού του αυτοκράτορα Φερδινάνδου Β’ στη Βιέννη, όπου έμεινε έως το 1660, οπότε επέστρεψε στο Μπρέσλαου και χειροτονήθηκε κληρικός. Αργότερα αποσύρθηκε στο ιησουιτικό μοναστήρι του Αγίου Ματία, όπου και πέθανε. Ο Α. Σιλέσιος καταπολέμησε με πάθος τους Διαμαρτυρόμενους, υιοθετώντας τις θέσεις της Αντιμεταρρύθμισης, και θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους μυστικούς ποιητές. Το 1657 εξέδωσε μια συλλογή ύμνων προς τον Νυμφίο Χριστό, με τίτλο "Η αγία χαρά της ψυχής", κάποιοι από τους οποίους επιβιώνουν ακόμη στο υμνολόγιο της Δυτ. Καθολικής Εκκλησίας, καθώς και τη συλλογή έμμετρων ρητών και αποφθεγμάτων Πνευματώδεις έμμετρες σκέψεις και συμπεράσματα, η οποία το 1675 μετονομάστηκε σε Χερουβικό οδοιπόρο. Άλλο έργο του είναι η "Αισθησιακή περιγραφή των τεσσάρων τελευταίων πραγμάτων".