Σε εποχές που η βαρβαρότητα της καθηµερινότητας έχει πέσει σα βροχή από στάχτη στους ορίζοντές µας, υπάρχει άραγε χρόνος και διάθεση, είτε για να γραφτούν, είτε για να διαβαστούν διηγήµατα, – µερικά απ’ αυτά συν και τα σκίτσα µου γι’ αυτά, κάπως κωµικά ή και… δραµατικά; Και µάλιστα µε τον συγκεκριµένο τίτλο «Passa-tempo»; –Πού να ξέρω πως θα σχολίαζε ίσως οποιοσδήποτε µιά τέτοια ερώτηση–. Πάντως, τα συγκέντρωσα, –µια και από καιρό τα έχω γράψει– (και µαζί µε άλλου τύπου κείµενά µου, που τα δίνω σε εκδότες, ώστε να βρουν το δρόµο τους, µέχρι να φτάσουν στους όποιους αναγνώστες θα θελήσουν να τα διαβάσουν), έδωσα και τα διηγήµατά µου αυτά. Έτσι, ενώ ήρθε προφανώς η ώρα των διηγηµάτων αυτών, να βγουν αυτές τις µέρες, µέσα από τις σελίδες των χειρο-δακτυλόγραφών µου, και να γίνουν βιβλίο από τις εκδόσεις «ΑΓΓΕΛΑΚΗ», µακάρι –λέω– να χαρίσουν κάποιες στιγµές «ξενοιασιάς»(;) σε όσους θα πιάσουν στα χέρια τους και το βιβλίο µου αυτό.



ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Επειδή η αφήγηση, αλλά και ορισµένα σκίτσα µου γι’ αυτά τα διηγήµατα, είναι κάπως «πιπεράτα», µε το υστερόγραφό µου αυτό, χαρακτηρίζω τούτο το βιβλίο µου ως ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ για όσους θεωρούν εαυτούς ευάλωτους σε κάπως ρεαλιστικά πιπεράτη έκφραση αφήγησης.