Ο Ζακ Λακάν (1901-1981) γεννήθηκε, έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι. Στις αρχές της δεκαετίας του '30 δημοσίευσε τη διατριβή του για την παρανοϊκή ψύχωση, και λίγο αργότερα έγινε δεκτός στη Γαλλική Ψυχαναλυτική Εταιρεία, όπου παρουσίασε τη θέση του για το λεγόμενο "στάδιο του καθρέφτη". Η αποφασιστική παρέμβασή του, όμως, στο ψυχαναλυτικό γίγνεσθαι ξεκίνησε τη δεκαετία του '50 με τη μορφή ενός εβδομαδιαίου σεμιναρίου, το οποίο έγινε πόλος κατάρτισης και συσπείρωσης για πολλές γενιές ψυχαναλυτών. Το 1964, απαντώντας στον εξοβελισμό του από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Εταιρεία, ο Λακάν ίδρυσε τη Φροϊδική Σχολή των Παρισίων (1964-1980), η ακτινοβολία της οποίας ξεπέρασε κατά πολύ τα γαλλικά σύνορα. Η τελευταία θεσμική πρωτοβουλία του, η Σχολή του Φροϊδικού Αιτίου (1981), έμελλε να γίνει το όχημα για τη διάδοση του λακανικού προσανατολισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 1966 ο Λακάν συγκέντρωσε σε έναν ογκώδη τόμο τα "Γραπτά" κείμενα του. Το 2001 κυκλοφόρησαν τα "Άλλα γραπτά" που περιλαμβάνουν όλα τα μεταγενέστερα κείμενα. Η σταδιακή έκδοση του σεμιναρίου ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '70 σε μεταγραφή του Ζακ-Αλέν Μιλέρ, και συνεχίζεται έως σήμερα.

Ο Γιώργος Χειμωνάς (1938-2000) γεννήθηκε στην Καβάλα. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Το 1962 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του μόνιμα στην Αθήνα. Σπούδασε ιατρική στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Αθήνας, Παρισιού. Πρωτοπαρουσιάστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1960 με το αφήγημά του "Ο Πεισίστρατος" που δημοσιεύτηκε στη Θεσσαλονίκη και κέρδισε το Λογοτεχνικό Βραβείο του Δήμου Θεσσαλονίκης. Εξέδωσε ακόμα τα πεζογραφήματα : "Η εκδρομή" 1964, "Μυθιστόρημα" 1966, "Ο Γιατρός Ινεότης" 1971, "Ο γάμος" 1974, "Ο αδελφός" 1975, "Οι χτίστες" 1979, "Τα ταξίδια μου" 1984, "Ο εχθρός του ποιητή" 1990. Ακόμα έχουν εκδοθεί τα δοκίμιά του : "6 μαθήματα για τον Λόγο" 1984, "Έβδομο μάθημα για τον Λόγο: Λόγος, ο Χρόνος και το Σύμβολο" 1984, "Η δύσθυμη Αναγέννηση: Όγδοο μάθημα για τον Λόγο" 1987, "Τα όνειρα της αϋπνίας" 1994, "Ένατο μάθημα για τον Λόγο" 2001. Επίσης μετέφρασε την "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή, τις "Βάκχες", τη "Μήδεια" και τον "Ορέστη" του Ευριπίδη, τον "Άμλετ" και τον "Μάκβεθ" του Σαίξπηρ. Έγραψε το λιμπρέτο της όπερας "Πυλάδης" που ανέβηκε στο Μέγαρο Μουσικής σε σκηνοθεσία και σκηνογραφία Διονύση Φωτόπουλου και μουσική Γιώργου Κουρουπού. Πέθανε στο Παρίσι, όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, στις 27 Φεβρουαρίου 2000.

Ο Ζακ-Αλέν Μιλέρ είναι ψυχαναλυτής, μέλος της Σχολής του Φροϊδικού Αιτίου (Γαλλία). Υπήρξε πρωτεργάτης της από τη στιγμή που δημιουργήθηκε, το 1981. Είναι επίσης ο ιδρυτής, το 1992, της Παγκόσμιας Εταιρείας Ψυχανάλυσης (Π.Ε.Ψ.), της οποίας διετέλεσε γενικός εκπρόσωπος στη διάρκεια των δέκα πρώτων χρόνων της λειτουργίας της. Ο Ζακ-Αλέν Μιλέρ διευθύνει το Ινστιτούτο του Φροϊδικού Πεδίου, οργανισμό που παρέχει ψυχαναλυτική κλινική εκπαίδευση και αποτελείται από το σύνολο των Κλινικών Τμημάτων ανά τον κόσμο. Το νεαρότερο από αυτά είναι το Αθηναϊκό Παράρτημα Κλινικών Σπουδών που ιδρύθηκε από τον ίδιο το Νοέμβριο του 2003. Διευθυντής του τομέα ψυχανάλυσης του πανεπιστημίου Paris VIII, ο Ζακ-Αλέν Μιλέρ παραδίδει χωρίς διακοπή, από το 1972, ένα εβδομαδιαίο μάθημα με τίτλο "Ο λακανικός προσανατολισμός". Μαθητής των Ρ. Μπαρτ, Λ. Αλτουσέρ, Μ. Φουκώ και Ζ. Ντερριντά, στην Ecole Normale Superieure, από την οποία αποφοίτησε, ο Ζακ-Αλαίν Μιλλέρ σήμερα αποτελεί, αδιαμφισβήτητα, τη σημαντικότερη προσωπικότητα του ψυχαναλυτικού κόσμου. Το έργο του-ανέκδοτο στο μεγαλύτερο του μέρος- αριθμεί πλέον των είκοσι πέντε σεμιναρίων, τα οποία, εν μέρει, δημοσιεύονται σε διάφορα ψυχαναλυτικά περιοδικά (la Cause freudienne, Quarto, Mental κ.τ.λ.), ενώ συγχρόνως μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες.