Το μυθιστόρημα αυτό της Μπαρμπαρά Κονσταντίν θα μπορούσε να ονομασθεί «μυθιστόρημα της αντί-κρίσης», αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να ονομασθεί και μυθιστόρημα της «αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών». Γι αυτό και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Με πραγματικά μοντέρνα γραφή, χιούμορ αλλά και βάθος σκέψης, η συγγραφέας κατορθώνει να φτιάξει ένα ακαταμάχητο κι απολαυστικό κλίμα στην ιστορία της όπου συναντώνται ο έρωτας, η αγάπη για τη φύση και τα ζώα, η φιλία, ο πόνος, η χαρά, αλλά κυρίως η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων.
Η ιστορία ξεκινά με τον βασικό ήρωα, τον Φερντινάν που ζει πλέον μόνος στην μεγάλη φάρμα του μετά τον θάνατο της γυναίκας του και την μετακόμιση της οικογένειας του γιού του. Κι αυτό δεν του αρέσει καθόλου. Ένα ένα εμφανίζονται διάφορα πρόσωπα που για τον ένα ή τον άλλο λόγο θα εγκατασταθούν στη φάρμα η οποία εντέλει θα γεμίσει ζωντάνια και θα αρχίσει πάλι να λειτουργεί χάρη στην ανθρωπιά και την καλοσύνη. Αν και η ιστορία προσεγγίζει θέματα όπως ο θάνατος, η μοναξιά, τα γεράματα, το διαζύγιο ή ακόμα και η άρνηση της εγκυμοσύνης, είναι ένα μυθιστόρημα αισιοδοξίας και ανθρώπων που κατορθώνουν να σταθούν στα πόδια τους, ένα βιβλίο που ανεβάζει το ηθικό και ρίχνει γέφυρες ανάμεσα στις γενιές.

Η Μπαρμπαρά Κονσταντίν είναι γαλλίδα συγγραφέας με μεγάλη επιτυχία σε ένα ευρύ κοινό. Βιβλίο της μεταφράζεται πρώτη φορά στα ελληνικά.