1949. Ο Καζίμιερ Μοτσάρσκι, πρώην αντιστασιακός, καταδικάζεται σε θάνατο από το σταλινικό κράτος με κατασκευασμένες κατηγορίες. Κρατείται στη Πολωνία, στο ίδιο κελί με δύο εγκληματίες. Ο ένας είναι ο Γκούσταβ Σίλκε, χαμηλόβαθμο στέλεχος των SS, ενώ ο δεύτερος είναι ο Γιούργκεν Στρόοπ, στρατηγός των SS και υπεύθυνος για την εκκαθάριση του Γκέτο της Βαρσοβίας, τον οποίο ο Μοτσάρσκι είχε κάποτε προσπαθήσει να δολοφονήσει.

Στις 255 μέρες που μοιράζονται το ίδιο κελί, πεπεισμένοι ότι σύντομα θα πεθάνουν, συζητούν ανοιχτά για τη δράση των ναζί και για το ρόλο του Στρόοπ στην εκκαθάριση του Γκέτο και στην κατοχική διοίκηση της Πολωνίας, της Ελλάδας, της Ουκρανίας και της Τσεχοσλοβακίας. Ο Μοτσάρσκι παραθέτει τα γεγονότα που μετέτρεψαν έναν φαινομενικά συνηθισμένο Γερμανό σε παθιασμένο ναζιστή, ορκισμένο οπαδό του Χίτλερ και του Χίμλερ. Αυτόπτης μάρτυρας ο ίδιος των εγκλημάτων του Στρόοπ, παραμένει ώς το τέλος ένας αντίπαλος που πιέζει για απαντήσεις κι όχι ένας παθητικός χρονικογράφος.

Το βιβλίο αποτελεί το αρχείο εκείνων των συνομιλιών, που διασώζει τον αυθεντικό τόνο και το δραματικό στοιχείο τους.