Ο Gellner, φιλόσοφος και κοινωνικός ανθρωπολόγος, υπήρξε πολυγραφότατος. Έγραψε για την ελευθερία, το έθνος, τον εθνικισμό, τη μουσουλμανική κοινωνία. Στο ανά χείρας βιβλίο καταπιάνεται με την Ψυχανάλυση, η οποία τον απασχόλησε επί σειρά ετών.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, σκοπός του βιβλίου είναι να προσφέρει μια εκτίμηση του πως, μέσα σε χρονικό διάστημα του μισού αιώνα , αυτό το σύστημα ιδεών κατάφερε να κατακτήσει ένα τόσο μεγάλο κομμάτι του κόσμου, και σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αποτελεί πλέον το κυρίαρχο ιδίωμα στη συζήτηση για την προσωπικότητα και τις ανθρώπινες σχέσεις. Ο Gellner συνδέει τις κεντρικές ιδέες και τις πρακτικές της ψυχανάλυσης με τις σημαντικότερες, κοινωνικές και πνευματικές, αλλαγές της εποχής.
Θεωρεί τη Ψυχανάλυση ως μια κοσμική θρησκεία, ένα σύστημα πίστης, μια διάδοχη κατάσταση του ποιμενικού ρόλου που είχε η εκκλησία παλιότερα, ικανή να εξασφαλίσει πληθώρα οπαδών και να προσφέρει ένα είδος κοσμικής λύτρωσης και ανατρέχει στα σημαντικότερα ρεύματα ιδεών της εποχής όπως Αναγέννηση, διαφωτισμός και Μαρξισμός συγκρίνοντας τα με τον Φροϋδισμό.