Στο Παράδειγμα της Σύγχρονης Τέχνης η Nathalie Heinich περιγράφει το εσωτερικό του κόσμου της σύγχρονης τέχνης. Με πλούσιο υλικό από τις απαρχές έως τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις της σύγχρονης τέχνης στον 21ο αιώνα, αναδεικνύει τις χαρακτηριστικές πρακτικές και νοοτροπίες που σπανίως γίνονται αντιληπτές αν και οριοθετούν αυτόν τον κόσμο. Τα ερωτήμα τα που τίθενται είναι ποικίλα: πώς γίνεται κάποιος καλλιτέχνης της σύγχρονης τέχνης, ποια προβλήματα αντιμετωπίζουν τα σημερινά μουσεία, ποια είναι η δύναμη της αγοράς της τέχνης, ποιες είναι και πώς εφαρμόζονται οι κρατικές πολιτικές, ποιο το νομικό καθεστώς των έργων τέχνης κ.λπ. Οι απαντήσεις δίνονται με βάση απόψεις ειδικών από διαφορετικά γνωστικά πεδία: την αισθητική, την ιστορία της τέχνης, τη νομική και οικονομική επιστήμη. Έτσι η σύγχρονη τέχνη, από τις πιο δημόσιες στις πιο αποκλειστικές και ιδιωτικές της εκδηλώσεις, εμφανίζεται σαν ένας κόσμος με ριζικές διαφορές σε σχέση με το παρελθόν. Ο κόσμος αυτός συνεχίζει να διχάζει. Από το εσωτερικό του, του οποίου το ανά χείρας βιβλίο σκιαγραφεί τους ενδότερους μηχανισμούς του, φαίνεται συναρπαστικός και παγκοσμιοποιημένος. Από το εξωτερικό του, είναι ένας κόσμος ακατανόητος που στερείται νοήματος. Ο διχασμός αυτός είναι ενδεικτικός της ταυτότητάς του. Αντί να θεωρηθεί μια συνέχεια της μοντέρνας τέχνης, εδώ η σύγχρονη τέχνη προσδιορίζεται ως ένα νέο «παράδειγμα της τέχνης», το οποίο νοηματοδοτεί με καινοφανή τρόπο την παραγωγή και την πρόσληψη του έργου τέχνης, όπως και τη σχέση του καλλιτέχνη με τους θεσμούς.