Μία θεωρητικά εμπνευσμένη, και εμπειρικά πλούσια μελέτη των πολιτικών κομμάτων που θεωρούνται κόμματα-παρίες, ιδιαίτερη επίκαιρη για την Ελλάδα. Η αστάθεια στο ακροδεξιό τμήμα του ελληνικού πολιτικού φάσματος ήρθε αντιμέτωπη με μια παράλληλη κίνηση στο ακροαριστερό τμήμα, όπου ο αυτοαποκαλούμενος αντισυστημικός Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) ανήλθε γρήγορα στη θέση του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος στο ελληνικό κοινοβούλιο το 2012. Η επιτυχία της ελληνικής ακροαριστεράς, που εμφανίστηκε με τον δικό της αντικυβερνητικό, αντιευρωπαϊκό λαϊκισμό, πυροδοτεί τα σχόλια ότι ο εξτρεμισμός μπορεί να μην αποτελεί αποκλειστικό χαρακτηριστικό των δεξιών άκρων. Στη σύγχρονη Ελλάδα, επομένως, μας προσφέρεται μια ευκαιρία να καταγράψουμε και να αξιολογήσουμε τις στρατηγικές επιλογές που έκαναν εκείνοι που αγωνίζονται να αντιδράσουν στην εκλογική επιτυχία δυνάμεων που κάποτε βρίσκονταν εκτός του κομματικού συστήματος. Η παρατήρηση των επόμενων κινήσεων του πολιτικού κατεστημένου της Ελλάδας είναι βέβαιο ότι θα συνοδεύεται από θερμές αντιπαραθέσεις, και θα προσφέρει στους ειδικούς της συγκριτικής μελέτης νέα δεδομένα για τον έλεγχο της θεωρητικής γνώσης σχετικά με τη συμπεριφορά των κομμάτων και των ελίτ υπό πίεση. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα προσφέρει νέες γνώσεις σχετικά με τις συνέπειες –τόσο επιδιωκόμενες όσο και απροσδόκητες– των εναλλακτικών προσπαθειών των δημοκρατιών να πολεμήσουν τις οργανωμένες μορφές μισαλλοδοξίας. Μέσω της μετάφρασης αυτού του βιβλίου για τον πολιτικό εξτρεμισμό στις δημοκρατίες στα ελληνικά, ελπίζουμε να αποτελέσουμε έναν σύνδεσμο ανάμεσα σε εκείνους που εστιάζουν στις ραγδαίες εξελίξεις στην Ελλάδα και στην ευρύτερη διεθνική έρευνα σχετικά με ένα από τα πιο οδυνηρά παράδοξα της δημοκρατίας… δηλαδή αυτό που δημιουργείται από την απαίτηση να ανεχτεί τη μισαλλοδοξία.